Leuke (theoretische) overdenking;
Stel: de ambulance uit de eerste post (staandegehouden door KLPD-er vanwege zijn rijgedrag, onderweg naar spoedmelding) reed daadwerkelijk onverantwoord (dat kunnen we niet inschatten, want we waren er niet bij, maar stel), de agent constateerde dit en staat voor de keuze: staandehouden of door laten gaan en later op autonummer aanspreken o.i.d. In dit geval hield hij hem staande, maar stel dat hij hem door had laten rijden, wetende dat de chauffeur door zijn door hem geconstateerde onverantwoorde rijgedrag een gevaar op de weg vormde. Een kilometer verderop rijdt de ambulance door zijn nog steeds onverantwoorde gedrag een kind dood. Hoe voelt de agent zich dan? Wat zijn de gevolgen voor hem? En dan bedoel ik nog niet eens direct in de juridische zin, maar voor hem persoonlijk, geestelijk.
Laat ik overigens vooropstellen dat het staandehouden van een voorrangsvoertuig wel echt het laatste redmiddel moet zijn, de agent in kwestie moet wel echt de overtuiging hebben dat het verder laten rijden van in dit geval de ambulance een enorm gevaar oplevert voor het overige verkeer. Immers, het uitschrijven van een bekeuring wegens het overtreden van de brancherichtlijn (kan dat uberhaupt?) lijkt me niet een staandehouding te rechtvaardigen.
