Rontgenfoto's op de SEh

[Paul SEH]

Op de radiologie wordt er per werknemer bijgehouden hoeveel straling iemand opvangt. Als je inderdaad teveel straling hebt opgevangen dan mag je een bepaalde tijd niet meer werken afhankelijk van de hoeveelheid straling die je hebt opgevangen.  
Op de radiologie mag men per persoon maximaal 500 mu per jaar opvangen. Een patient mag maximaal 50 mu per jaar vangen.
Piloten vangen ook straling op. Je mag dus ook niet teveel vlieguren maken i.v.m. de straling die je daar opvangt.  

[Christian]

Maar hebben die mensen ook een stralingsmeter of dosismeter bij? En wie ziet er op toe of de dosis is bereikt? Is er ook een ministerie die hier op toe ziet?
En wat is mu? Ik ken alleen MsV (MilliSievert).

Christian

[vincent_g]

Bij een gewone rontgenfoto ligt de straling op ongeveer 0,1 tot 1 mSv, bij een CT scan kan dit oplopen tot ongeveer 10 mSv.

De eenheid mu zegt mij eerlijk gezegd niets. De volgende eenheden zijn de huidig gebruikte: Sievert (Sv) is de effectieve stralingsdosis en bequerel (Bq) is een waarde voor een hoeveelheid radioactiviteit (het aantal vervallen deeltjes per tijdseenheid).

In ieder ziekenhuis hoort een stralingsdeskundige aanwezig te zijn die belast is met de controle op straling. Eenieder die met straling werkt dient ook een stralingsdosismeter te dragen.

De maximale effectieve stralingsdosis per jaar is wettelijk gesteld op 1 mSv voor een burger. Radiologisch werkers (ziekenhuis personeel, laboratorium personeel etc) mogen een maximale effectieve dosis van 20 mSv per jaar ontvangen. Er word wel een onderscheid gemaakt tussen verschillende delen van het lichaam, zo mogen de ooglens, de huid en de handen en armen een hogere effectieve dosis ontvangen. (150 mSv/jaar voor de ooglens, 500 mSv/jaar over gemiddeld 1 cm2 huid, 500 mSv/jaar voor handen, onderarmen, voeten en enkels)

Operators van nucleaire installaties krijgen per jaar ongeveer 1 a 3 mSv per jaar, dus de maximale grens is een zeer grof genomen grens, want beneden de 200 mSv (directe effectieve dosis) is er geen direct gevaar.

greetz

[Dirk van Oostveen]

Nog even terug naar de start van deze discussie.

- Naar mijn mening moet voorkomen worden dat op -niet rontgenkamers-  regelmatig rontgenonderzoek wordt uitgevoerd.
1) De kwaliteit van de rontgenopnamen is door beperkte (mobiele) apparatuur (zonder bewegend raster) vaak van mindere kwaliteit. De diagnose zal dan ook niet optimaal zijn, en daardoor de zorg voor de patient ook.
2) Zonder vaste loodafschermerming zullen de medewerkers een klein beetje meer dosis krijgen. Dit is echt heel weining en nauwelijks meetbaargeven maar als het voorkomen kan worden dan moet dat.  

Naar mijn mening moet röntgenonderzoek dus in een echte rontgenkamer plaatsvinden. Desnoods moet de patient naar Radiologie worden getransporteerd. Het doorslaggevende argument is echter de kwaliteit, boven de niet uit te vlakken, onnodige straling voor medewerkers.

Dirk van Oostveen


---------------------------
Op SEH afdelingen zonder eigen rontgenfaciliteiten worden vaak met mobiele rontgentoestellen foto's gemaakt op de brancard in een behandelkamer.
De rontgenlaborant draagt in ieder geval een loodschort en een stralingsmetertje, zodat die zoveel mogelijk beschermd is en de strooistraling, door hem/haar ontvangen geregistreerd is.
De plegen en dokters gaan wat verderop staan en de foto word gemaakt. De wanden van de behandelkamer bevatten geen lood, etc.
Mijn vraag is of dit vaak voorkomt, of je op deze manier veel staling vangt en wat er aan gedaan/onderzocht is om te meten welke straling plegen oplopen en wat er evt aan beschermende maatregelen gedaan is?

[Robert]

Als de SEH geen röntgenkamer heeft moet je je afvragen of de type patient die naar een dergelijke ziekenhuis  vervoerd wordt daar dan wel thuishoort.  Het is niet meer van deze tijd dat een SEH geen röntgenkamer heeft op de afdeling dan wel in haar directe nabijheid.