AED Alert, AED Locator, BurgerAED, Burgernet-AED

[RemcoV]

Het gaat er mij om zonder naam en toenaam dat de hulpverlener te weten kom hoe het verdere verloop is geweest.

Als je als burgerhulpverlener bij iemand in de slaapkamer bent geweest dan beschik je al over iets meer dan alleen naam en toenaam.

Ik snap de behoefte van een burgerhulpverlener wel om te weten hoe het met iemand is vergaan (vond het zelf ook fijn om de uitkomst te horen van een reanimatie waar ik bij betrokken was). Maar die informatie hoort gewoon niet zonder toestemming van het slachtoffer (of diens nabestaanden) te worden verstrekt.

Het instellen van een procedure waarbij de burgerhulpverlener eventueel via de RAV een verzoek tot informatie kan doen waarna de RAV dit kort sluit met het slachtoffer/familie of de gegevens van de burgerhulpverlener doorgeeft zou volgens mij wel bij kunnen dragen aan het uitbannen van het via via wandelgangen systeem wat er nu is.

Zelf heb ik na een reanimatie mijn visitekaartje aan de partner gegeven (daar was in dat geval gelegenheid voor) met de mededeling dat ze zich nergens toe verplicht moest voelen maar dat ik me kon voorstellen dat ze later zou willen weten wie er bij de reanimatie op staat betrokken waren. Deze familie bleek daar later ook behoefte aan te hebben.

Remco

[oma]

Een burgerhulpverlener moet zelf ook nadenken over de vraag, in theorie is het makkelijk roepen dat je gemoedsrust krijgt zodra je de uitkomst weet.

Men moet zich realiseren dat men zich zelf opwerpt om vrijwillig te gaan reanimeren. Het gaat niet om blaren prikken tijdens de wandelvierdaagse, je stapt in de keiharde realiteit van de kleine kans geneeskunde. Binnen de geneeskunde bestaat geen enkel ander gebied waarbij de dood zo dichtbij je komt.

De burgerhulpverlener weet wat hij moet doen, de AED aansluiten en BLS reanimatie toepassen. Als goede hulpverlener moet je zorgen dat je al je handelingen doet zoals je het behoort te doen. Als je dat hebt gedaan is het altijd goed. Het kan zijn dat je ziet dat iemand weer een (redelijk) ritme heeft en door de ambulancedienst vervoert wordt naar het ziekenhuis. Dat beeld moet je gemoedsrust geven. Voor de burgerhulpverlener is dat het moment van "operatie geslaagd".

Je kunt dan wel worstelen met de vraag of iemand dagen later nog steeds leeft, maar als je het echte antwoord krijgt is de kans groot dat je hoort dat iemand overleden is. De kans is groot dat er geen gemoedsrust komt maar de burgerhulpverlener het heel erg vindt voor de familie of gaat denken dat als hij sneller was geweest iemand het misschien had kunnen overleven.

Compassie hebben met andere mensen is belangrijk, zorgen dat je emotioneel voldoende afstand kunt houden van een patient/slachtoffer en zijn familie/achtergronden is nog veel belangrijker voor een hulpverlener die weet dat er ieder moment de volgende melding kan komen waarbij je weer vol aan de bak moet.

[Wpie]

Klopt, maar iedere behulpzame burger kan zijn/haar heldendaad op t internet gooien via facebook en andere sites, met fotos en al erbij..... daar hoef je geen AED burgerhulpverlener voor te zijn, en dat soort acties wordt in ieder geval binnen de reguliere AED burgerhulp stichtingen actief tegen gegaan.

Hier wil ik even op inhaken, sorry.
Ik heb misschien/zeker verkeerd gehandeld met mijn verhaal, maar ik heb het bewust al in het gesloten gedeelte gedaan .
Het was/is voor mij een zeer traumatische gebeurtenis, en ik MOEST het even van me af schrijven is een gebied waar mensen zijn die weten hoe het is en hoe er mee om te gaan.
Deze info is verder ook nergens terecht gekomen dan deze site, van mij af iig, ik had het van me af geschreven om advies te krijgen.

Mijn excuus dat ik in jullie ogen te veel info neer gezet heb, maar zonder volledige casus konden jullie ook geen juist advies geven lijkt mij.

Groet
Wilem

[Delta]

Hier wil ik even op inhaken, sorry.
Ik heb misschien/zeker verkeerd gehandeld met mijn verhaal, maar ik heb het bewust al in het gesloten gedeelte gedaan .
Het was/is voor mij een zeer traumatische gebeurtenis, en ik MOEST het even van me af schrijven is een gebied waar mensen zijn die weten hoe het is en hoe er mee om te gaan.
Deze info is verder ook nergens terecht gekomen dan deze site, van mij af iig, ik had het van me af geschreven om advies te krijgen.

Mijn excuus dat ik in jullie ogen te veel info neer gezet heb, maar zonder volledige casus konden jullie ook geen juist advies geven lijkt mij.

Groet
Wilem

Dit gaat niet om jouw verhaal in het specifiek. Het toont wel een probleem met het inzetten van burgerhulpverleners, en de illusie van privacy op het internet. Het besloten deel van het forum is toegankelijk voor duizenden. Men wendt zich steeds makkelijker tot internet waarmee heel Nederland kan meelezen. Desnoods via via. Wat mij betreft is traumaverwerking niet in eerste aanleg iets voor op een openbaar forum, maar voor bij een huisarts, vrienden en familie, de lokale EHBO vereniging of zo nodig bij de psycholoog.

Iedere reanimatie via AED alert is een potentieel traumatiserende ervaring, en met burgerhulpverleners is echte patientenprivacy niet meer mogelijk. De potentiele problemen zijn goed beschreven door 024.

[Peter71]

Je vraagt een arts of hij het recht van zijn patient over boord wil donderen vanwege de gemoedsrust van een burgerhulpverlener. Dat recht op informatie voor een burgerhulpverlener bestaat niet, het recht van de patient bestaat wel.

Ik begrijp je punt wel, alleen moeten de burgerhulpverleners zich wenden tot de regionale ambulancedienst. Zij zijn verantwoordelijk voor de inzet van burgerhulpverleners, dus zijn ze ook verantwoordelijk voor de gemoedsrust van ingezettte vrijwilligers. De RAV of de betrokken ambulanceverpleegkundige moet dan maar afwegen wat ze wel en niet kunnen vertellen, als ze niet beschikken over deze informatie of het niet willen delen moeten ze maar regelen dat ze op een andere manier zorgen dat de burgerhulpverlener gemoedsrust krijgt.

Hoe lomp het ook over kan komen, een ziekenhuis of behandelend arts heeft niets met jou te maken.

Zelfs voor ons als professionele hulpverleners in mijn geval brandweer, is het al lastig om na te gaan hoe het verdere verloop is geweest van de patient waar wij als hulpverlener bij zijn geweest. En dan laat ik het onverlet of dit nu een reanimatie geval is geweest of een brand of ongevalsslachtoffer.
Onze ervaring is dat ook wij slecht informatie krijgen.
Anderzijds moet je je ook af vragen of je het wel moeten WILLEN weten hoe het met iemand verder is gegaan. Mijn persoonlijk ervaring is op het moment dat de deuren van de ambulance dicht gaan en de ambu vertrekt is het voor mij ook afgehandeld. Eventuele nabespreking bij ons op de post en dan is het wel klaar eigenlijk.

[Dinges]

Mijn persoonlijk ervaring is op het moment dat de deuren van de ambulance dicht gaan en de ambu vertrekt is het voor mij ook afgehandeld. Eventuele nabespreking bij ons op de post en dan is het wel klaar eigenlijk.

Juist. En voor de ambu-bemanning is het klaar als de garagedeur van het ziekenhuis weer naar beneden rolt. Patiënt overgedragen en wagen weer gereed maken voor de volgende.

Neemt niet weg dat in bijzondere gevallen, achteraf wordt geïnformeerd naar de toestand v.d. patiënt. Maar echt niet vaak.

[Peter71]

Neemt niet weg dat in bijzondere gevallen, achteraf wordt geïnformeerd naar de toestand v.d. patiënt. Maar echt niet vaak.

Vandaar ook mijn opmerking dat het ook voor ons lastig is om informatie te verkrijgen over iemand. Maar dit gebeurt inderdaad niet vaak.

[zwelgje]

Het gaat er mij om zonder naam en toenaam dat de hulpverlener te weten kom hoe het verdere verloop is geweest.
Juist deze elementaire maar essentiele informatie wordt zeer vaak onthouden en kan onzekerheid geven en gemoedsrust van de burgerhulpverlener aantasten.
Een simpel antwoord goed, redelijk, slecht of anders is vaak al genoeg.
De rest van de persoonlijke info vind ik helemaal niet relevant.

Gezien je opmerkingen, denk ik dat je een heel verkeerde opvatting hebt van persoonsgegevens, en de wetgeving die zorgt voor de bescherming van bijzondere persoonsgegevens.
Ik raad je echt aan om deze website van de overheid door te lezen.

Het is een misvatting om te denken dat persoonsgegevens alleen gaan over naam en toenaam. Het gaat om gegevens die te herleiden zijn tot een herkenbare persoon.
Herkenbaar wil niet alleen zeggen "naam en toenaam" maar gewoon "herkenbaar." Dat kan dus ook zijn via visuele herkenning of op andere manieren.

Niet alle persoonsgegevens zijn beschermt, maar de zogenaamde bijzondere persoonsgegevens wel. Daar vallen gegevens over gezondheid ook onder.
Die bijzondere persoonsgegevens mogen nooit verstrekt worden aan derden, tenzij dit gebeurd op basis van 1 van de 6 gronden die in de Wet Bescherming Persoonsgegevens beschreven staan. Het volgende is het antwoord op de vraag: "Wanneer mogen organisaties mijn gegevens verstrekken?"

Toestemming
Met uw toestemming kunnen uw persoonsgegevens verstrekt worden aan een andere organisatie. De toestemming geldt alleen als duidelijk is waar de toestemming voor is en wat de gevolgen zijn van het geven van toestemming.

Overeenkomst
Een organisatie kan uw persoonsgegevens verstrekken aan een andere organisatie als dit noodzakelijk is voor de uitvoering van een overeenkomst die u hebt of gaat sluiten met de eerste organisatie. Zo kan een telecombedrijf uw persoonsgegevens verstrekken aan een postbedrijf, zodat het postbedrijf de mobiele telefoon bij u thuis kan bezorgen.

Wettelijke verplichting
Soms is het nodig om bepaalde persoonsgegevens te verstrekken die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van een wettelijke plicht. Een voorbeeld van zo’n verplichting is de Algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ). Op grond van deze wet is iedereen verplicht alle inlichtingen aan zorgverzekeraars te geven die deze nodig hebben voor de uitvoering van de AWBZ.

Vitaal belang
Bij vitaal belang kan gedacht worden aan een dringende medische noodzaak. Als toestemming vragen niet meer mogelijk is, bijvoorbeeld omdat de betrokkene buiten bewustzijn is, mogen zonder diens toestemming de persoonsgegevens verstrekt worden.

Uitvoering publiekrechtelijke taak
De overheid mag persoonsgegevens verstrekken als dat noodzakelijk is voor de goede vervulling van haar taken. Het Openbaar Ministerie (OM) mag dus informatie over een strafbaar feit, bijvoorbeeld een fraudezaak, aan verzekeraars doorgeven.

Gerechtvaardigd belang
Het verstrekken van gegevens moet noodzakelijk zijn voor het gerechtvaardigd belang van een organisatie. Dat betekent dat de organisatie zich moet afvragen of met minder gegevens hetzelfde resultaat bereikt kan worden. Ook moet de organisatie een privacytoets uitvoeren. Dit betekent dat uw belang en rechten afgewogen dienen te worden tegen het belang van de organisatie bij het verstrekken van de gegevens.

Realiseer je dat jij de persoon hebt gezien. Dat volstaat om te spreken van een, voor jou, herkenbaar persoon. Ook al weet je de naam niet. Als je bij een thuis alert bent geweest, dan neemt de herkenbaarheid alleen maar toe. Alleen daarom al zijn de gegevens over het verdere verloop, voor jou, bijzondere persoonsgegevens.
Het gaat immers over gezondheid, en jij kan de persoon identificeren.

Voor de duidelijkheid: dit is geen burger hulpverlener pesten. Ook andere hulpverleners vallen hier onder.
Als bijv Brandweer mensen een reanimatie uitvoeren, en het slachtoffer wordt afgevoerd, dan behoren zijn ook verder geen gegevens te krijgen. Natuurlijk ben ik niet naief, en begrijp ik ook wel dat er in gesprekken wel eens wat ter sprake komt over incidenten en de afloop.

Dit is niet bedoeld als persoonlijke aanval. Zoals 024 aangeeft, vind ik ook dat RAV's en AED stichtingen dit goed moeten aangegeven. Desondanks is dat geen excuus om te denken dat privacy en bescherming van persoongegevens voor burger hulpverleners niet van toepassing zijn.

Bij het medisch beroepsgeheim spelen ook andere zaken een rol, die nog extra redenen geven waarom bijv artsen terughoudend zijn met dit soort informatie.

Edit:
Ik had mijn berichtje getypd voordat dit zag, maar ter illustratie:

Zelfs voor ons als professionele hulpverleners in mijn geval brandweer, is het al lastig om na te gaan hoe het verdere verloop is geweest van de patient waar wij als hulpverlener bij zijn geweest.

[klf grimmenstein markt]

De casus heeft een prima discussie los gemaakt over de positie van "ons burgerhulpverleners" en komt er eigenlijk op neer dat we vogelvrij zijn in zowel de nazorg als wat wij naar buiten brengen eigenlijk, zo blijkt, zijn de SO's en familie bij tussenkomst van een burgerhulpverlener gewoon rechteloos geworden en over geleverd aan de normen en waarden alsmede de impact op de burgerhulpverlener.

Wpie valt in deze casus niets te verwijten (en hoop ook dat anderen dit niet zullen doen) door dom toeval dat een van mijn kinderen goed bevriend is met een van de kinderen van het bewuste SO en ik haar persoonlijk ken wordt de hele situatie naar een nog ander nivo getilt namelijk dat Wpie mij onbewust van zeer relevante infomatie heeft voorzien door het verhaal van zich af te schrijven, ik ben daar voor een groot deel mee geholpen omdat de kinderen van het SO ons opzoeken als ze de thuis situatie even niet aan kunnen in de steun naar de kinderen is de info zovere van belang dat we indianen verhalen kunnen ontzenuwen.
Anderzijds zijn we hierdoor in een enorm lastig parket te recht gekomen, namelijk het belangrijke feit dat we ervoor moeten waken dat de kinderen per ongeluk in de bewuste casus terecht kunnen komen (hiervoor hebben we uiteraard maatregelen genomen)

Dit toont echter kogelhard aan dat sommige zaken onbewust terecht kunnen komen bij personen die daar in het geheel geen belang bij hebben. In dit geval komt het op de pootjes terecht en kunnen we dankbaar gebruik maken van het verhaal in de opvang van de kinderen en ook in de vorm van luisteren en belangstelling tonen in Wpie (we wonen op slechts zo"n 100 meter van elkaar) maar, hoe anders zou het kunnen lopen als wij heel verkeerde bedoelingen zouden hebben en het verhaal op straat gooien.

Enkhuizen is niet zo heel groot en de meest bizarre indianen verhalen gaan al rond en met de toegang tot de bewuste casus zou ik met verkeerde bedoeling veel schade kunnen aanrichten. Onbewust en onboeld heeft de casus Wpie gelukkig veel losgemaakt in de zin van hoe om te gaan met "vertrouwelijke info bij de burgerhulpverlener" en ik hoop dat daar nav de bewuste casus over nagedacht gaat worden bij de organisatie die de inzet van burgerhulpverleners verantwoordelijk zouden moeten zijn.

Overigens is dit het laatste wat ik hierover schrijf niet zo zeer in het belang van het topic en de situatie opzich maar wel met het oog op de twee kinderen die dit perongeluk zouden kunnen lezen.

[thetwin84]

Vanmiddag kreeg ik van HartslagNu het wel bekende SMSje...

Op dat moment kon ik niet ter plaatsen gaan maar heb wel even gekeken hoe ik tp zou kunnen gaan.
Echter schrok ik mij rot op toen ik zag dat het van mij vandaan 15 min lopen was...
Ik dacht oke, wanneer ik ga tp per voet was gegaan. (want dat word blijkbaar verwacht van de burgerhulpverlening, want de route die word aangegeven is een loop route)

Maar waarom word iemand die dus niet op 6 min afstand van het SO woont gesmst?
Als ik per voet tp ga, is de ambu en brw allang tp als ik aan kom zo niet... ben je 15 min verder, WIL je dan nog wel reanimeren?
Of heeft het SO dan ondertussen al zo'n danige hersenbeschadiging opgelopen dat deze als een kasplantje eruit zou komen...

Dan wanneer ik tp was gegaan heb ik voor mij zelf zoiets van de professionele hulpverlening heeft een beroepsgeheim en dat hebben wij niet maar vind niet netjes om de gegevens via twitter of facebook of welke media dan ook dingen over het SO te gaan melden.
Echter kun je wel je verhaal kwijt op het forum zoals hier dus ook gedaan is. Maar probeer dit dan in een dusdanige vorm te schrijven dat intimi weten over wie je het hebt en buitenstaanders een raadsel zou zijn.

Dan word er verder in dit topic gesproken over foto's maken en plaatsen op facebook. Zelf ben ik een hobbyist qua fotografie en als ik een p2000 melding van de lifeliner krijg ga ik zeker TP als deze in de buurt is. Maar kom ik dan bij het SO? als je er toevallig in de buurt bent ja... maar ga ik er kijken en foto's maken? Nee, dat is aan de journalisten en reporters die daar hun nieuwsbron vandaan willen hebben. Zelf ga ik onderweg naar de helikopter om daar foto's van te maken.
Zou het zelfs niet eens kunnen een foto maken van bijvoorbeeld een reanimatie.. Wat heb je eraan? is het netjes? het SO heeft ook zijn privacy, ben al eens bij een reanimatie geweest en de beelden die je dan ziet... WIL je dat wel terug zien op facebook of Twitter?
Vind het eigenlijk in 1 woord onfatsoenlijk!

Dat P2000 er in 2014 eruit gaat vind ik persoonlijk erg jammer... Maar kan het enerzijds wel begrijpen dat ze daarvoor kiezen. Iedereen kijkt naar de meldingen die op internet verspreid worden en gaan dan als nog TP om het noodlot te komen bekijken. Brand / Ongeval / Reanimatie of andere dingen. Als ik terug denk aan de reanimatie die ik gezien heb zie ik ook vele omstanders op een afstandje staan kijken. Aangezien ik als EHBO'er er naar toe ben gelopen om mijn hulp aan te bieden werd ook ik op een later moment door een agent weggestuurd en met de achterliggende gedachte ter bescherming van de privacy van het SO.

Je merkt aan alle kanten dat de privacy van het SO erg beschermd word in velen manieren. De hulpdiensten die al 2 straten van te voren OGS uitschakelen... nu dat P2000 eruit gaat...

De enige mogelijkheid die er is om nog te weten te komen dat je als EHBO'er kunt gaan helpen kun je jezelf opgeven bij HartslagNu en je krijgt de locatie van het SO gesmst en je kunt gaan helpen... Ben je er en kun je niets meer doen dan alleen toekijken voorkom gezever en vertrek...

Het enige wat ze nu nog ter verbetering kunnen doen is bij het EHBO / Reanimatie + AED diploma ook de belofte laten doen dat je geen privacy gevoelige informatie van de desbetreffende slachtoffers die jij helpt verspreid. Persoonlijk zou ik het niet kunnen om het te doen.
 
Zo heb weer mijn punten behandeld