Voor wat betreft de anesthesie heb ik inmiddels een heel andere ervaring.
Stronteigenwijs, waarbij ik het gevoel heb dat ik mag assisteren tijdens de inleiding van mijn eigen OK.
Wat ik me dan afvraag is: ligt dat aan het curriculum, niveau van lessen/kennis van de leerlingen dat te laag is, of ligt het aan het feit dat de insteek van de opleiding heel anders is.
Een anesthesieassistent volgens de "oude" in-huis opleidingen van een ziekenhuis werkt vanaf dag 1 samen met anesthesiologen en komt ook erg vroeg al mee naar de OK. Je hebt als opleider op de OK dan natuurlijk veel meer mogelijkheden om iemand te vormen. Mede doordat de leerling al mee kijkt met de anesthesioloog als de leerling nog relatief weinig theoretische kennis heeft, en zich daardoor waarschijnlijk wat terughoudender en meer open opstelt om juist kennis te krijgen en niet meteen alles zelf te willen doen.
Een BMH student in zijn 3e of 4e jaar die dan pas voor het eerst op een OK komt (denkt) al veel kennis te hebben en ziet een stage mogelijk alleen als periode waar hij moet laten zien het te kunnen, in tegenstelling tot een anesthesiemedewerker die de tijd op de OK ziet als een tijd waar het vak geleerd moet worden. Een BHM student heeft jaren in een klas gezeten met een hele groep medestudenten, om dan toch "aandacht te krijgen" moet je in een klas jezelf wat meer profileren. Waar een anesthesiemedewerker veel meer 1 op 1 tijd heeft met zijn begeleider en de anesthesioloog, waardoor haantjesgedrag minder ontstaat.
Zou zo iets ten grondslag aan het probleem kunnen liggen?