BMH: discussie over een nieuwe opleiding

[Joffry Ambu-Vpk]

De echte realiteit in het (bedrijfs)leven:
Men gaat pas nadenken over vervanging als iemand vertrekt door natuurlijke afvloeiing of andere oorzaken.
Ja, en dan komt het bedrijf of organisatie in opleiding- en capaciteitsproblemen. Zeker als daar een langdurige opleidingsperiode aan vast zit.
Kortzichtigheid en onwil om te veranderen in een organisatie en niet-doorbreken van bepaalde bedrijfsculturen zijn desastreus voor een organisatie EN desbetreffende sector.

Ik denk dat de super ehbo-ers gewoon een AED in de eigen auto krijgen plus een training omgaan met masker ballonbeademing, intubatie, infuusprikken en phtls, voldoende om first responder te gaan doen.....

goedkoop, snel en nietlangdurige opleidingsperiode. altijd handig in tijden van recessie en overbevolking (cynische modus weer uit)

[Joffry Ambu-Vpk]

De reactie van NHeuvel is gelukkig wat meer genuanceerd dan de meeste BMH reageerder op dit forum. Het is altijd goed om kritisch naar de eigen opleiding te kijken, dat deed ik ook toen ik de HBO-V, BBIC en SOSA volgde.
Bescheidenheid siert de mens. En day geldt ook mbt de opleidingen, zeker geldt dit voor nieuwe opleidingen die niet zo bekend en erkend zijn in de zorgsector die nu eenmaal wat conservatief is en soms ook wat kortzichtig.

Een jaar of 15 geleden werd ook wat meewarig gekeken naar de HBO-V en de afgestudeerden daarvan. Vooral in de Algemene Ziekenhuizen en al helemaal wanneer de HBO-Vers  de meer curatieve kant opgingen van IC, SEH en Ambulance. ok daar hebben de HBO-V afgestudeerden zich inmiddels bewezen. Dat heeft allemaal tijd nodig en hangt ook vooral af van het niveau en inhoiud van d estudie, de houding en hoe de  afgestudeerden zelf aan t werk gaan.

[SEH zustertje]

Juist... door aan de slag te gaan in een veilige omgeving, een kliniek dus


(hey, waar komt dat klinische toch vandaan uit die klinische blik?)

Ben ik niet met je eens JvO
Kijkende naar je eigen vak, dat heb je alleen kunnen bereiken door eerst te leren, aan de hand van de werkbegeleider mee op pad en daarna los.
Als je een goede werkgever bent, ga je zo netjes met je nieuwe personeel om.
Waarom dan niet met een BMH student van 22 (+/- gemiddelde leeftijd van afstuderen)

Kijkende dan ook weer naar "vrouguh" als 18 jaar  zustertje stond ik ook bij een niet smakelijke suïcide. Dan.....(ik was leerling) is het zo belangrijk, hoe gaat je werkbegeleider( opleider) in de praktijk daar mee om?
Dus persoonlijk vind ik niet dat je levenservaring moet hebben, die krijg je van zelf.
Ik zie arts assistenten binnen één jaar groeien als volwaardige professionals, als ze net zijn afgestudeerd.
waarom geven wij niet de kans aan andere studenten van andere opleidingen?

Dan kijkende naar iedere nieuwe opleiding, geeft een hakken in het zand aspect bij velen.
Het is juist essentieel dat er een veilige werkomgeving gecreëerd wordt en dat kan ook op straat.
Juist dan de werkbegeleider is hier een spannende spil binnen de opleiding tot professional.
Kritisch denk ik kijkende naar ons allen, kan je pas zeggen dat je ergens "ervaren" in bent als je je het geleerd wordt, geoefend en het zelf in de praktijk hebt kunnen laten zien/doen.
Kijkende naar de toekomst, zullen er oplossingen gevonden moeten worden, dat kan alleen als je iets nieuws uitprobeert

ps. (even off topic)  Fijne dagen allemaal!

[VpkAgz]

Ach, hoe de kwaliteit ook moge zijn straks.
5km verder van mijn huis is Duitsland.
Und da gibt es rettungsassistenten. Die worden in 2 jaar opgeleid tot wat met hier BMH Ambulance noemt.
Aber: Da kommt unsere notarzt mit ja! En daar zit het verschil.

[toekomst modus aan]
Ik denk dan ook dat de ambulanceverpleegkundige van nu, straks een rapid responder functie heeft.
De B ritten en de niet ingewikkelde A2 ritten worden dan door BMH'ers gedaan.
Wordt het lastig, dan komt de rapid responder, die net als in duitsland, een monitor en dergelijke in zijn auto heeft.
De Ambulances zijn dan wat kaler en wat minder voorzien van medische materialen en medicatie, en dus ook weer goedkoper.
[toekomst modus uit]

[SEH zustertje]

Wie weet Bazzz

Ik durf ook van mezelf toe te geven dat ik eerst erg sceptisch was en ervaring belangrijk vindt
door wat kritischer te kijken en anders te denken, moet je ook mogelijkheden willen zien
en dan wellicht het beste er van maken

[Luer-lock]

Gedurende de jaren wordt er al veel stage gelopen door de studenten en het laatste jaar bestaat voor 90% uit stage op de gekozen afstudeerrichting.

Tijdens stagelopen draag je mijns insziens geen eindverantwoordelijkheid.
De druk die je voelt als je "los" bent, gaat waarschijnlijk straks menigeen vies tegenvallen.

[Willem D.]

Tijdens stagelopen draag je mijns insziens geen eindverantwoordelijkheid.
De druk die je voelt als je "los" bent, gaat waarschijnlijk straks menigeen vies tegenvallen.

Buiten de toewijding van iemand voor een vak of beroep, geldt het nemen van eigen-verantwoording niet voor alle beroepen, medisch en niet-medisch?!
In elk beroep moet je (soms moeilijke) keuzes maken in het uitvoeren van het werk en uiteindelijk verantwoording afleggen aan je baas over je handelen.
In elk beroep moet je ervaring opdoen, bij het ene beroep gaat dat wat makkelijker dan de ander.
Dat betekent niet (ouderwetse gedachtegang) dat iemand die instroomt in een bepaald beroep standaard de geijkte weg moet volgen om een bepaald beroep te mogen uitvoeren.
Eerder verworven competenties en ervaringen uit andere gerelateerde gebieden (nieuwe gedachtegang) moeten worden meegenomen in de opleiding of uitoefenen van een beroep.

Of je nu NP, BMH, ACH, AVP bent of een andere interessante titel of functie hebt, het maakt in de gezags- en verantwoordings struktuur geen bal uit.
De eindverantwoording heeft je baas. Dus voor de ambulancezorg de MMA.

[seh/ic broeder]

Willem D. Het kan best zo zijn dat de `eind` verantwoordelijkheid bij de MMA ligt, maar je hebt ten alle tijden ook je eigen verantwoordelijkheid aangaande het eigen handelen.

Ik weet van een ambulanceverpleegkundige die tijdens een transport van een jong kind medicatie `alvast` intraveneus toe had gedient terwijl dit geen IV medicatie was. Dit jonge kind is hieraan wel overleden. De verantwoordelijkheid die jij bedoelt zal misschien een wettelijke rechtmatigheid zijn, maar op de straat is het iets anders.

En ik merk aan mezelf hoe moeilijk het eerder genoemde `los` worden gelaten is. Ik heb redelijk wat ervaring in de acute zorg (stage op de seh, stage en werkervaring op de ambulance) en momenteel zit ik in het voorwerktraject van de CCU opleiding en laatst had ik een iets complexere patiënt en ik merkte aan mezelf dat ik er niet goed uit kwam. Terwijl dit nog niet eens een instabiele patiënt was en ik onder de vleugels zat van mijn werkbegeleider.

Dus laat staan dat je er alleen op straat voor staat (samen met je chauffeur natuurlijk maar het is jouw eindverantwoordelijkheid) en een acute instabiele patiënt hebt. Ik moet er op dit moment niet aan denken, gelukkig kan ik eerst meer ervaring opdoen en een opleiding volgen.

[SEH zustertje]

Of je nu NP, BMH, ACH, AVP bent of een andere interessante titel of functie hebt, het maakt in de gezags- en verantwoordings struktuur geen bal uit.
De eindverantwoording heeft je baas. Dus voor de ambulancezorg de MMA.

Dit moet je toch even nog nader onderzoeken Willem D.
(zie aansprakelijkheid, civiel recht, BIG)

Iemand anders is dus niet verantwoordelijk voor de uitvoering door een ander,
om dan het voorbeeld van senseihomer te noemen, dit is de uitvoering van een ander, wat niet binnen het protocol valt, dus waar de MMA niet verantwoordelijk voor is
Eind verantwoording is een vage term waar vaak mee geschermd wordt om zelf ergens onderuit te komen ( mijn inziens )

[Willem D.]

Je bent verantwoordelijk voor je uitgevoerde werk.
Als je in opdracht werkt van je baas, dan heeft deze de eindverantwoording voor een goede uitvoering van de opgedragen werkzaamheden.
De uitvoerende is aansprakelijk voor de correcte uitvoering van de opgedragen taak in alle redelijkheid.
Maar de baas gaat niet vrijuit als hij niet kan aantonen dat er een deugdelijke opleiding, instructies en werkoverleg is gevoerd met de werknemer(s).
Als er moet worden afgeweken van werkwijzen of protocollen en je kan dit motiveren en onderbouwen is er niets aan de hand, tenzij er schade en/of letsel is ontstaan.
Als je afwijkt en er zijn schadeljke gevolgen dan zijn er in opbouwende zwaarte de volgende mogelijkheden:
- foei !
- berisping door de werkgever
- disciplinaire maatregelen door de werkgever
- tuchtrechtelijk (o.a. voor de ambulancezorg van toepassing)
- en als je het echt bont maakt, strafrechtelijk