Beyond the call of duty. De echte helden die voor weinig elke dag vrouw en kinderen gedag kussen en de weg op gaan, om zich laten bespuwen, uitschelden en beschimpen. Denk daar maar eens aan als je richting iets als het Jonkbloetplein in Den Haag gaat omdat het "misschien wel rellen wordt"
Natuurlijk is de reactie van de massa overtrokken geweest en lachen we er achteraf allemaal om. Maar op dat moment was het voor die mensen echt, realiteit. Ook de agenten in kwestie wisten niet beter en handelde met de kennis van dat moment!!!!
Bron:
TelegraafAgenten dumpten 'Dambom' in bouwputAMSTERDAM - Twee Amsterdamse politieagenten blijken doodsangsten te hebben uitgestaan doordat zij de vermeende bomkoffer tijdens de dodenherdenking op de Dam oppakten en die honderden meters verder in de bouwput van de Noord-Zuidlijn dumpten.
De twee moesten in een seconde beslissen wat te doen toen ze op 4 mei geconfronteerd werden met de paniek die ontstond toen iemand hard schreeuwde tijdens de twee minuten stilte. Direct begon de massa te rennen op het moment dat werd gezegd dat er een bom lag.
"We stonden achter een afzetting bij de Dam toezicht te houden toen we opeens een schreeuw hoorden. Bijna meteen begon de menigte te lopen. De angst was te lezen in de ogen", vertelt één van de agenten in een intern blad van het Amsterdamse korps.
In de hysterie die dan ontstaat, duwt een vrouw de ruiter ineens een koffertje in zijn handen. "Hij is nog niet afgegaan", gilt ze en vlucht er dan razendsnel vandoor.
De politieman realiseert zich dan dat hij voor de belangrijkste beslissing in zijn leven staat en dat de situatie ineens een dramatische wending kan krijgen als de bom inderdaad afgaat op de Dam, waar op dat moment vele duizenden mensen - onder wie koningin Beatrix, kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima - aanwezig zijn.
"Natuurlijk dacht ik aan mijn eigen hachje, maar de veiligheid van het publiek woog zwaarder. Dan maar alleen de lucht in", kijkt de ervaren ruiter terug op het moment. Hij besluit de ruimte te zoeken en dendert met zijn paard over het Damrak en houdt het koffertje zo stil mogelijk in zijn handen. Zijn collega wijkt geen moment van zijn zijde en zorgt ervoor dat hij ruim baan krijgt en zo ver mogelijk van de mensenmassa kan geraken.
Inmiddels aanwezige motoragenten zorgen ervoor dat de kruising naar de Prins Hendrikkade vrij is. "Dan zie ik ineens de bouwput van de Noord/Zuidlijn. Hier kon ik de koffer kwijt. Toen ik 'm wegslingerde, vreesde ik dat het gedaan was. Ik deed mijn ogen dicht", aldus de 41-jarige politieman.
Dan valt de stilte in en de verwachte knal blijft uit. In allerijl wordt nog wel een nabijgelegen busstation ontruimd, maar al snel komt de melding dat de vermeende Dambom gewoon een attachékoffertje is van iemand die het heeft laten staan.
Alsof er niets aan de hand is geweest hervatten de agenten hun werkzaamheden en gaan ze over tot de opvang van de vele tientallen gewonden die er zijn.
Dan beseffen de twee pas wat er is gebeurd en worden ze opgevangen door collega's. Tijdens de nazit komen de emoties los en realiseren de twee dat het allemaal heel anders had kunnen aflopen.
Collega's hebben het dan over een heldendaad, al willen de politiemensen daar niets van weten. "We leverden goed werk, maar dat geldt voor alle collega's", meent hij. Maar daar dacht hoofdcommissaris Welten anders over. Hij vond het een moedige actie en de 'bomdragers' ontvingen van hem een gratificatie.
