Traumaheli's worden tijdens oproep niet gebruikt

[RAdeR]

Traumahelikopter bij kinderen in nood
Het Helikopter Mobiel Medisch Team (H-MMT) is opgericht om de medische zorg voor patiënten in nood buiten het ziekenhuis te verbeteren, en wordt ook wel de traumahelikopter genoemd. Al eerder is wetenschappelijk het nut aangetoond van het H-MMT als toevoeging aan de ambulancedienst. Nu is er voor het eerst in Nederland onderzoek gedaan naar de kinderen voor wie het H-MMT opgeroepen wordt.
Van 1 maart 2001 tot 1 januari 2008 is de Nijmeegse traumahelikopter 6749 keer opgeroepen. Bij 891 incidenten waren kinderen betrokken. Het feit dat 132 van deze kinderen binnen 24 uur zijn overleden, geeft aan hoe ernstig deze incidenten waren. Promovendus Bas Gerritse was zelf bij een deel van deze kinderen betrokken als behandelend arts in het veld. Deze 891 oproepen voor het H-MMT vormen de basis voor zijn promotieonderzoek.
Over deze kinderen stelde Gerritse in zijn proefschrift onder andere de volgende vragen: waardoor was het kind in nood gekomen? Welke medische handelingen zijn verricht door het mobiel medisch team? Waren deze handelingen nuttig, zinloos of schadelijk? Werden de handelingen correct en op het juiste moment toegepast? En hoe ging het verder met deze kinderen in vergelijking met andere kinderen met ernstige problemen?
Uit dit onderzoek blijkt dat de inzet van de traumahelikopter sterk afhankelijk is van de ambulanceregio waar het incident plaats vindt. Het H-MMT verricht vaak cruciale handelingen, die de overlevingskansen van de kinderen aanmerkelijk verbeteren. De handelingen worden veelal juist toegepast, maar er zijn ook specifieke verbeterpunten. Als arts heeft Gerritse een deel van de kinderen tot jaren na het incident nog gezien. Ze blijken een relatief matige kwaliteit van leven te hebben.
In dit proefschrift worden aanbevelingen gedaan om de medische zorg voor kinderen in nood buiten het ziekenhuis in Nederland te verbeteren.

Biografie
Bas Gerritse (Voorburg, 1963) studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam. Bovenstaand onderzoek verrichtte hij op de afdeling Anesthesiologie, Pijn en Palliatieve Geneeskunde van het UMC St Radboud. Gerritse werkte als anesthesioloog in het Radboud, maar ook in Suriname, Pakistan en Kenia. Sinds 2008 is hij werkzaam in het Amphia Ziekenhuis Breda, met als aandachtsgebied anesthesiologie bij hartoperaties.

Datum: vrijdag 12 november 2010
Tijd: 10:30
Locatie: Academiezaal Aula, Comeniuslaan 2
Faculteit der Medische Wetenschappen
Promovendus: De heer drs. B.M. Gerritse
Promotors: De heer prof. dr. G.J. Scheffer
Copromotors: De heer dr. J.M.T. Draaisma
Titel promotie: Prehospital medical care in children by a Helicopter Emergency Medical Service. From incident to outcome

Bron: RU
www.medicalfacts.nl

[rick]

ik wil niemand beledigen maar dit is ook weer zo'n regelmatig terugkerend item.

één van de artsen zit een tijd te paraat te wachten op een inzet, dan valt het aantal inzetten tegen of is minder als hem is voorgeschoteld en dus gaat hij maar weer eens een onderzoek starten om z'n tijd te doden en de heli's weer in beeld te brengen. feit blijft dat als dat geld wat aan de hmmt's besteed wordt in de "reguliere" ambulancezorg wordt gepompt het hele probleem met spreiding, krapte en solo's  enz nagenoeg weg is en dan 24/7. maar goed die discussie is al ouder als dit forum en de lobby van de heren artsen is sterker en makkelijker omdat het natuurlijk zo'n sapmolen veel meer indruk maakt als een geel busje.

[CM]

Mee eens, Rick.

Het aantal keren dat een vlucht wordt geannuleerd vinden ze te hoog. En daarom komt er weer een onderzoek. Ik weet nu al te voorspellen wat de uitkomst is. Dat wij dadelijk helemaal niet meer kunnen annuleren.....

Diepe zucht....

WM

[peter_730]

Tja hoe ga ik dit netjes brengen...... in ieder geval wil ik niemand beledigen maar ik kom regelmatig (lees meerdere malen per week) situaties tegen waarbij een ambulancebemanning een patient brengt waarbij een MMT-arts ZEKER gewenst was.
Natuurlijk is het leuk om een kritieke patient te behandelen maar in mijn ogen is vroegtijdig opschalen een must!!! (en natuurlijk soms overbodig)
Enkele voorbeelden van afgelopen week zijn:
42 kilometer rijden met een patient op de kap beademd ( eigen ademhalngsfreq. 3x p/min) en frequent brakend.
Neurotrauma met dormicum sederen en presenteren als onrustige patient. Met een saturatie van 80% en bijna geen eigen ademhaling.
Langdurige beknelling waarbij patient 1,5 uur in autowrak ligt met een HB van 3,1 (MMT kan voor ongekruisd bloed zorgen en betere shockbehandeling)

Achteraf is iedereen een proffessor maar daarom is een laagsrempelige inzet zo belangrijk. Een vroegtijdige interventie is vaak essentieel voor een latere herstel en revalidatie.
M.i. heeft het niets met "inpikken van slachtoffers" te maken maar multi-disciplinair behandelen van een slachtoffer zodat het slachtoffer de zorg krijgt waar hij/zij recht op heeft.
oja hahaha ik heb geen belang bij het MMT maar ben werkelijk overtuigd dat een MMT vaker een meerwaarde heeft dan nu wordt toegepast.

[CM]

Peter,

Het is niet mijn intentie om een ongenuanceerde stuk neer te zetten over het wel- of niet functioneren van een MMT, hoewel er voorbeelden genoeg zijn, ook vanuit mijn eigen praktijk. Dat werkt namelijk polariserend.

Wel ga ik enige nuance in jou stuk brengen door enkele vragen te stellen:

i) Weet je zeker dat het MMT inzetbaar is geweest in alle gevallen?
ii) Een beknelling dat uitenidelijk 1,5 uur duurt begint vaak met de bevelvoerder die zegt: "dit duurt 20 minuten". Hoe weet je zeker dat de beknelling 1,5 uur heeft geduurd?

Niet alles is wat het lijkt, er zijn best wel vaak grijze gebieden in ons werk. Persoonlijk zou ik nooit een brakend pt. met een spO2 van 80% accepteren, dan weet je namelijk dat ze flink in de shit zitten. Maar wie zegt dat deze collega's een keuze hadden?

Ik ben ook niet tegen het concept van een MMT in de zin van een snelle interventie team voor de zeldzame situaties waar veel handelingen bij komen. Ik heb echter wel bezwaar tegen een MMT dat doorvliegt bij een reeds opgeloste koortsstuip waarbij het kind vrolijk bij mamma op schoot zat. Daarmee zijn we te veel doorgeschoten en ik voel mij behoorlijk in mijn eer aangetast, eerlijk gezegd. Om maar eens te zwijgen over het kostenaspect.

WM

[Joffry Ambu-Vpk]

Tja hoe ga ik dit netjes brengen...... in ieder geval wil ik niemand beledigen maar ik kom regelmatig (lees meerdere malen per week) situaties tegen waarbij een ambulancebemanning een patient brengt waarbij een MMT-arts ZEKER gewenst was.
Natuurlijk is het leuk om een kritieke patient te behandelen maar in mijn ogen is vroegtijdig opschalen een must!!! (en natuurlijk soms overbodig)
Enkele voorbeelden van afgelopen week zijn:
42 kilometer rijden met een patient op de kap beademd ( eigen ademhalngsfreq. 3x p/min) en frequent brakend.
Neurotrauma met dormicum sederen en presenteren als onrustige patient. Met een saturatie van 80% en bijna geen eigen ademhaling.
Langdurige beknelling waarbij patient 1,5 uur in autowrak ligt met een HB van 3,1 (MMT kan voor ongekruisd bloed zorgen en betere shockbehandeling)

Achteraf is iedereen een proffessor maar daarom is een laagsrempelige inzet zo belangrijk. Een vroegtijdige interventie is vaak essentieel voor een latere herstel en revalidatie.
M.i. heeft het niets met "inpikken van slachtoffers" te maken maar multi-disciplinair behandelen van een slachtoffer zodat het slachtoffer de zorg krijgt waar hij/zij recht op heeft.
oja hahaha ik heb geen belang bij het MMT maar ben werkelijk overtuigd dat een MMT vaker een meerwaarde heeft dan nu wordt toegepast.

Beste Peter dan ben ik zeer benieuwd hoe en in welke hoedanigheid jij die sitaties wekelijks tegenkomt

[Joffry Ambu-Vpk]

Peter,

Het is niet mijn intentie om een ongenuanceerde stuk neer te zetten over het wel- of niet functioneren van een MMT, hoewel er voorbeelden genoeg zijn, ook vanuit mijn eigen praktijk. Dat werkt namelijk polariserend.

Wel ga ik enige nuance in jou stuk brengen door enkele vragen te stellen:

i) Weet je zeker dat het MMT inzetbaar is geweest in alle gevallen?
ii) Een beknelling dat uitenidelijk 1,5 uur duurt begint vaak met de bevelvoerder die zegt: "dit duurt 20 minuten". Hoe weet je zeker dat de beknelling 1,5 uur heeft geduurd?

Niet alles is wat het lijkt, er zijn best wel vaak grijze gebieden in ons werk. Persoonlijk zou ik nooit een brakend pt. met een spO2 van 80% accepteren, dan weet je namelijk dat ze flink in de shit zitten. Maar wie zegt dat deze collega's een keuze hadden?

Ik ben ook niet tegen het concept van een MMT in de zin van een snelle interventie team voor de zeldzame situaties waar veel handelingen bij komen. Ik heb echter wel bezwaar tegen een MMT dat doorvliegt bij een reeds opgeloste koortsstuip waarbij het kind vrolijk bij mamma op schoot zat. Daarmee zijn we te veel doorgeschoten en ik voel mij behoorlijk in mijn eer aangetast, eerlijk gezegd. Om maar eens te zwijgen over het kostenaspect.

WM

Helemaal mee eens WM.
Om nog maar niet te spreken van de risicos die landen en opstijgen van een wentelwiek met zich meebrengt in urbane situaties. In de USA zijn er al 4 MMT heli´s neergestort in 11 maanden tijd, hier nog niet, maar risicovol is het gebruik van een heli wel.

[WoBaDijk]

Ik ben het eens met Peter in de zin dat het MMT beter te vroeg kan worden ingezet dan te laat. In de situaties die Peter noemt was het misschien beter geweest (indien mogelijk) er een MMT-arts bij te hebben, maar uiteindelijk is het bepalen of er een MMT nodig is aan de Ambulance verpleegkundige. In de tijd die het MMT nodig heeft om bij het incident te komen kan er een heleboel veranderen. Ik denk dan ook dat het hoge aantal nutteloze inzetten van het MMT altijd zal blijven.  Als het zo is dat er inderdaad te vaak MMT's ingeroepen worden voor 'kinderen op schoot' moet er denk ik wel naar gekeken worden hoe dit opgelost kan worden en waar het probleem hierbij zit (het kan dan natuurlijk ook dat de meeste oproepen in eerste instantie wel degelijk gerechtvaardigd waren). Om te kijken waar het probleem ligt lijkt me nooit verkeerd, stilstand = immers achteruitgang.

Het argument van neerstortende helikopters vind ik niet terecht. Er wordt alleen met de helikopter gevlogen indien dit veilig genoeg is. En het feit dat er in Amerika neer uit de lucht komen heeft denk ik eerder met onderhoud te maken dan met het aantal inzetten. (vergelijk de statistieken Nederlandse luchtmacht vs US Airforce in helikopter crashes maar eens, daar zie je het al in terug)

[peter_730]

Wel ga ik enige nuance in jou stuk brengen door enkele vragen te stellen:

i) Weet je zeker dat het MMT inzetbaar is geweest in alle gevallen?
ii) Een beknelling dat uitenidelijk 1,5 uur duurt begint vaak met de bevelvoerder die zegt: "dit duurt 20 minuten". Hoe weet je zeker dat de beknelling 1,5 uur heeft geduurd?

Beste WM,

Misschien iets te weinig motivatie in mijn post leverd deze vragen op. Inhoudelijk wil ik er kort op in gaan maar mijn bedoeling was deze discussie breder te voeren.
In alle 3 de casussen was er een MMT beschikbaar, en het was ook mogelijk om op korte termijn aanwezig te zijn (weersomstandigheden, lokatie ongeval - MMT) etc.
In alle gevallen is er aan de ambulanceverpleegkundigen gevraagd waarom ze niet voor een MMT inzet hebben gekozen. 2 verpleegkundigen gaven als reden dat zij het MMT niet nodig vonden, en de andere had de situatie niet als dusdanig ernstig ingeschat dat een MMT nodig was, en vond dat hij deze situaties zelf wel op kon lossen.

Nou wil ik helemaal niets afnemen aan de zelfstandigheid en deskundigheid van een ambulanceverpleegkundige maar soms heb je patienten die gewoon meer zorg verdienen dan jij/ik als verpleegkundige kunnen bieden. Dat is helemaal niet erg, wat wel erg is (in mijn ogen) een houding van een (ambulance) verpleegkundige van: Ik ga zelf klussen en dat MMT heb ik niet nodig" (even heel zwart/wit neergezet). In mijn ogen is het MMT geen concurrend maar een aanvulling en hulp bij kritieke/ bedreigde patienten.

M.b.t. het alarmeren: iedereen in dit vak weet dat de alarmering vaak de zwakste schakel is. (hoevaak wordt je door de meldkamer met A1 ergens naar toe gestuurd terwijl er (achteraf) niets/weinig aan de hand was?
Toch is het essentieel om vroegtijdig een MMT te blijven alarmeren dit geeft de meeste tijdswinst bij kritieke slachtoffers en kan een langdurige revalidatie aanzienlijk verkorten. Uiteraard is jou voorbeeld over een opgeloste koortsstuip overduidelijk een reden om een MMT inzet te cancelen en met een goede MIST en waardes zal 99% van de MMT-artsen dit ook doen (lijkt mij).

m.b.t. wat Joffry Ambu-Vpk zegt over de veiligheid is uiteraard erg relatief. uiteraard zijn er risico's voor een heli-inzet maar ze hebben volgens mij ruimschoots bewezen hier veilig mee om te gaan. (Het MMT roept ook niet over de (misschien wel )tientallen ambulance ongevallen per jaar dat alles via de lucht moet )


Tot slot de kosten, zoals ik begrepen heb zitten de meeste kosten in de aanschaf van de heli en het parate personeel. Het vliegen zelf is niet zo "extreem" duur. In mijn ogen moet je die "gasten " dus veel aan het werk zetten des te meer zij ingezet worden (zoals in de casussen die ik hierboven heb geschetst) hoe "goedkoper" hun vluchtprijs wordt. Een ander belangrijk voordeel is bij patienten met een bedreigde A of die in shock zijn die een vroege interventie krijgen dat de revalidatieduur aanzienlijk verkort kan worden.

[Golly]

Daarmee zijn we te veel doorgeschoten en ik voel mij behoorlijk in mijn eer aangetast, eerlijk gezegd. Om maar eens te zwijgen over het kostenaspect.
WM

WM, ligt hierin nu juist niet het probleem, het beroep van Ambulanceverpleegkundige is in Nederland heel lang een geheel zelfstandig beroep geweesd, maar omdat we de zorg altijd willen verbeteren zijn daar de H-MMT's bij gekomen. Echter voelen de ambuvpk's zich blijkbaar gekrenkt door de Dokter in hun werkgebied. Nou zeg ik niet dat dit altijd het geval is, maar zorgt dit er ook niet voor dat de heli misschien minder vaak secundair wordt ingezet of vaker wordt gecancelled dan eigenlijk verantwoord is, gewoon op basis van een gekrenkte eer van de verpleegkundige?

We hebben in NL een andere structuur in de emergency services, wij hebben specialistische verpleegkundigen, en de landen om ons heen in meer of mindere mate opgeleide hulpverleners, in combinatie met een MUG, Notartz(in), en HEMS (met dokter)

Is het geen winst dat wij die specialistische verpleegkundige kunnen combineren met een arts, om zo de zorg voor ernstige patienten te kunnen verbeteren?