Allereerst, De familie van Donny Zurdorf, heel veel sterkte met de verwerking van het gemis van Donny.. Woorden schieten hier te kort..
Verder wil ik de betrokken organisatie, wedstrijdleiding, wedstrijd-arts, vlaggennisten en rode kruis team sterkte wensen met deze treurige nieuws en jullie persoonlijke verwerking van jullie betrokkenheid bij dit incident..
Na nu al wat jaartjes Motorcross evenementen op verschillende circuits, worden veel van de deelnemers, en organisatoren van dit soort evenementen min of meer bekenden van je..
Een onderdeel van de verwerking van dit soort incidenten, is het belangrijke besef, dat jij als hulpverlener, geen invloed hebt op de impact die op het slachtoffer is gekomen, en dat alle zichtbare en onzichtbare letsels die het slachtoffer daarbij oploopt niet jouw schuld zijn..
Je kan slechts proberen de vitale functies te stabiliseren, en zoveel mogelijk blijvende schade te proberen te voorkomen, door je hulpverlening goed te organiseren, en hopen dat je training en praktijkervaring voldoende is, om het slachtoffer zo adequaat mogelijk te helpen..
Achtergrond van dit evenement.. Het was een KNMV Jeugd, waarbij de KNMV medisch richtlijn van toepassing is.. Er was een wedstrijdarts aanwezig.. De overige evenementen hulpverleners vallen onder zijn verantwoordelijkheid.
Als ik de publicaties en berichten mag geloven, is Donny gevallen na een schans, en stond er een vlaggenist op de schans.. Ondanks dat feit zijn er rijders over Donny gereden.. dat betekend dat eerste deel van de preventieve maatregelen niet hebben voorkomen dat een gevallen rijder, word overreden..
Hoewel dat een risico van de sport, is het wel de nachtmerrie van een organisator, vlaggennisten, wedstrijdleiders en natuurlijk ouders en rijders..
Een van de gepubliceerde teksten door ooggetuigen opgetekend zegt het volgende..
Toen Donny opstond, zakte hij in elkaar door een hartstilstand. Hij is in coma overgebracht naar het ziekenhuis waar geconstateerd werd dat hij de C2 en C3 nekwervel heeft gebroken
.
Het is mij niet bekend of er opdat moment al medische hulpverleners aanwezig waren of dat publiek heeft geholpen, echter de bovenstaande zin, is een van mijn nachtmerries.., waarvan ik weet dat je niet altijd kan voorkomen, dat iemand met met een "zeker" hoog energitish letsel weer wil opstaan.. Gedreven sporters gaan vaak verder dan voor hun goed is, en gedrag van goed bedoelende omstanders, is ook niet altijd te voorspellen.
Ik weet uit onze ervaring, dat wij een paar keer door het oog van de naald zijn gegaan, waarbij meerdere ernstige letsels, naar verwachting iemands overlijden zouden betekenen. Tot op heden hebben onze patienten het tot op heden allemaal overleeft, waarbij dat zeker niet altijd vanzelf sprekend is geweest....
Een belangrijke conclusie van mij, is hoe goed je hulpverlening is, hoe goed je team ook getraind is.. de uitkomst staat nooit vast.. Dus met dit jaar weer ruim 90 evenementendagen, kan het ook ons een keer overkomen..
Ons instructeursteam probeert, bij zowel de initiele trainingen en herhalingstrainingen de weerbaarheid bij onze vrijwilligers te vergroten. We gebruiken daarbij de handreiking weerbaarheid voor reddingswerkers, Auteur is mevrouw drs. Heilwine A.H.M. Bakker, directeur van Balans & Impuls.
Uitgave SDU uitgevers BV 2007 ISBN 978-90-12-12522-2
www.sdu.nlZowel onze instructeurs, alsdirect leidinggevenden hebben een uitgebreide training gehad, om medewerkers te ondersteunen, daarnaast kunnen we gelukkig beschikken over een sociaal pedagogische hulpverleners, psycholoog en indien nodig een psychiater die onze vrijwilligers bijstaan.. Echter we hopen dat we dat nooit nodig te hebben, en we hopen dat de preventieve maatregelen in de reguliere trainingsprogramma voor onze vaste vrijwilligers in een voorkomend geval, voldoende preventief zal werken..
Alleen door een zeer gelukkig toeval hebben we dit zo kunnen organiseren.. Echter ik hoop er nooit op hoeven terug te vallen..
Vaak kunnen EHBO-ers ook terrecht bij slachtofferhulp en hun eigen huisarts voor ondersteuning.
