Naar mijn mening is dit volstrekte onzin. Het redden van mensen en het blussen van branden mag nooit 'een hobby' worden genoemd. Er bestaan geen vrijwillige branden en geen beroepsbranden. Het verschil zit met name in de arbeidsovereenkomst van de brandweerman en vrouw. Overigens ben ik van mening dat het onderscheid tussen vrijwilligers en beroeps helemaal moet verdwijnen. Vrijwilligers worden dan parttimers, die aan dezelfde kwaliteitseisen moeten voldoen.
Geheel terecht. Toch zit er een verschil in de benadering. Zoals ik eerder zei; Ik eet/woon/leef van het geld dat ik verdien bij mijn hoofdwerkgever, daar heb ik dus een dwingende verplichting. Vanwege het dwingende karakter.... Bij mij is het een commerciele werkgever, bij de ander de brandweer.
Voor mij is de brandweer het extra jus op de aardappelen. Als ik het niet meer wil, stop ik, ik doe het vrijwillig; Het geld is voor mij geen drijfveer (ik zeg wel eens heel zachtjes, zeker in tijd van bezuinigingen dat ik zelfs contributie zou betalen). Het is hobby, niettemin professioneel, het is voor mij een dienst aan de samenleving, en het is passie. Niets mooiers dan mensen helpen, zeker als die in je eigen leefomgeving zijn.
Even een simpel praktijk voorbeeld. Onze regio wil een aantal werkgroepen instellen om mee te denken. De beroepscollega wil graag weten hoe dit in relatie tot zijn dienst zit; Hij zit immers al 24 uur op de kazerne. Wil best meedenken, maar dan wel in die 24 uur, hij doet al genoeg voor de brandweer. Ik als VG collega kijk hem vragend aan en stel dat ik ook 40 uur in de week werk, daarnaast beschikbaar ben/moet zijn en dit er daarnaast ook bij pak. Een leuke discussie ontstond.
(Even voor de duidelijkheid, we hebben het prima geregeld met elkaar en overleggen op zijn kazerne in zijn dienst. Als hij thuis is, is ook hij VG'er
Beroeps is werk, VG is nabuurschap. En let wel dat is niet erg!!!! Beide hebben in iedergeval mijn sympathie en vullen elkaar prachtig aan!
Wat de opmerking betreft qua kennis niveau; Ik ben het ten dele eens met deze stelling. De VG heeft minder kans op een "zware" uitruk. De beroeps zal in een drukke kazerne meer in actie komen en meer gewend zijn aan zijn materieel. Maar ik ken vrijwilligers die materiaal kennis hebben die niemand in de beroeps organisatie heeft!!
Afhankelijk van de persoon kan zowel de beroeps als VG'er een hoop kennis opdoen, waarbij de VG'er kennis van buiten meeneemt.
Conclusie; we vullen elkaar prachtig aan mits (eigen frustratie!!) iedereen elkaar ook wat gunt en niet alles voor zichzelf wil houden.
