Ik begrijp heel goed dat het bijna niet werkt. Maar het bevordert wel de verkeersveiligheid als men dat wel doet. Je ziet vaak genoeg dat met TE dicht op elkaar rijd en dat de tussenliggende ruimte minder is dan 10 m. Dit houd in dat men ten allen tijde een ongeval veroorzaakt op het moment dat er hard geremd wordt. Dus dat heeft niks meer te maken met het handhavingsbeleid.
Verkeerskundige theorie gaat niet uit van bumperkleven. Natuurlijk is het zo dat TE KORT op elkaar rijden onveilig is, maar een kunstmatige regel in de vorm van 2 seconden is verkeerskundig niet te onderbouwen en in de praktijk niet meetbaar (omdat het simpelweg niet wordt opgevolgd). Volgafstanden liggen in de praktijk bij drukte veelal tussen 1 en 1,5 seconden. In de praktijk gaat dit goed omdat veel chauffeurs anticiperen op wat er enkele auto's voor hun gebeurt en dat er ook wel grotere gaatjes tussen zitten waar meer ruimte is om tijdig en minder krachtig te remmen. (Uitdempen van de schokgolf.)
Het puntje milieu wat jij aangeeft wordt veroorzaakt door samenleving. Men klaagt over geluidoverlast en van luchtverontreiniging. Terwijl het vaak zo is dat deze mensen naast de snelweg zijn komen wonen in plaats van andersom. Dus je wist dat er een snelweg lag. Daarbij komt ook dat de klagers vaak zelf ook met de auto weg gaan en dus net zo hard mee doen aan deze vormen van overlast en verontreiniging.
Waar ik eigenlijk op doelde is het beleid van onze Minister van Infra & Milieu (en haar voorgangers) om op bepaalde trajecten uit milieuoverwegingen een lagere maximumsnelheid in te stellen en dit vervolgens met handhaving (trajectcontrole) af te dwingen.
Verder blijf ik van mening dat het handhavingsbeleid niet veranderd moet worden. Want iedereen kent de maximum snelheid, als je je daar aanhoud is er niks aan de hand. Daarnaast is hier ook al meerdere malen uitgelegd dat er allerlei correctie's worden toegepast. Dus voordat je een bekeuring/beschikking op de deurmat krijgt, je toch echt wel te hard hebt gereden. En te hard rijden is toch echt de verantwoordelijkheid voor de bestuurder zelf. Als jij achter het stuur kruipt, bepaal jij zelf hoever je het gaspedaal in trapt. Daarnaast is het zeker wel een puntje van rijvaardgiheid/rijgeschiktheid of jij wel of niet weet wat je snelheid is.
Het gaat niet om de rationele werkelijkheid van maximum snelheid, correctie en verantwoordelijkheid. Het gaat om de on(der)bewuste schrikreactie bij het zien van een flitser die wordt gerelateerd aan de forse financiële schade die een overtreding oplevert. Hierbij wordt door de bestuurder niet meer gedacht aan rijvaardigheid of snelheid, maar aan euro's. Dat heeft de overheid, het OM en de politie onder aanvoering van flitsmeester Spee zelf kapot gemaakt. Het zou juist zijn als een bestuurder bij het zien van een flitser zou denken aan de verkeersveiligheid en zodoende bewust wordt van waarom die flitser daar staat. Maar helaas, door de enorm hoge tarieven, de "bonnenquota", de milieuhandhaving en het calculeren op de schatkist wordt de flitser geassocieerd met geld binnen harken en niet meer met veiligheid.
Overigens ben ik als verkeerskundige in het geheel niet tegen handhaving, integendeel. Handhaving is een essentieel onderdeel van het verkeer. Maar dan wel handhaving passend bij de vormgeving van de infrastructuur en aansluitend op de rij-educatie. Niet om de kas te spekken.
Dus ik blijf er echt bij, dat de ongevallen die ontstaan door een vaste of mobiele flitser de verantwoordelijkheid zijn van de betrokkenen en niet van een controlerende instantie. Anders wordt het werk echt onmogelijk gemaakt.
Bij Incident Management proberen we het verkeer op de andere rijbaan niet af te leiden door onze zwaailichten uit te zetten. Wegbeheerders proberen uit alle macht om reclameborden langs de openbare weg zoveel mogelijk te reguleren. Pechgevallen worden zo snel mogelijk opgeruimd en voetgangers op de snelweg worden meteen opgepikt. Verkeerslichten stellen we zodanig af dat er zo min mogelijk verstoring optreedt. Aan alle kanten proberen we om het verkeer zoveel mogelijk bezig te laten zijn met het verkeer, dat komt de verkeersveiligheid ten goede. Ieder object dat de aandacht van de weggebruiker kan afleiden is een potentieel gevaar. Een bewust geplaatst flitsapparaat is een potentieel gevaar. De politie en het OM nemen daarbij moedwillig het risico dat er ongevallen ontstaan door de aanwezigheid van deze flitser. Dat dit tot uiting komt in het stompzinnige rijgedrag van een mafketel die vol in zijn ankers gaat, doet niets af aan de uiteindelijke oorzaak: als de flitser er niet was geweest, zou die mafketel niet in de ankers zijn gegaan. Daar zal de politie en het OM dus op moeten anticiperen, bijvoorbeeld met een flitser die niet opvalt, zonodig in combinatie met een tekstkrant aan het begin van de weg "op deze weg wordt volgende week geflitst". Ik heb wel eens een controle gezien met een lasergun verstopt in de struiken, tot en met een camouflagedoek om het statief. Je kan er voorbij rijden zonder dat je 'm door hebt, maar als je te hard rijdt kom je keurig in het zijstraatje terecht.
We hebben namelijk niet de capaciteit om overal een surveillancevoertuig in te zetten. Dit zou dan inhouden dat er helemaal niet meer gecontroleerd moet worden. Dit geeft weer een vrijbrief voor alle "verkeershufters en verkeerzondaars".
Ik ben niet tegen handhaving voor de verkeersveiligheid. Ik ben tegen handhaving voor het spekken van de schatkist of andere lariekoek als argument. Dat handhaving dan alleen zou kunnen in de vorm van VROS- of surveillancewagens is natuurlijk onzin. Ik denk dat het een uitdaging is voor de politie en het OM om handhavingsmethoden te vinden die duidelijk maken waarom het de veiligheid dient zonder dat de verkeersveiligheid er zelf door in het geding komt.
