Ik kan me wel iets voorstellen bij Frank zijn woorden. Bonnen schrijven hoort bij het werk, dus als je op jaarbasis erg weinig bonnen schrijft kan dat best aanleiding zijn voor een gesprekje. Dan kan blijken dat iemand hele goede redenen heeft om weinig te schrijven (prima), of dat iemand géén reden heeft om weinig te schrijven (minder prima). Het moet natuurlijk niet zo zijn dat absolute aantallen meteen tot een negatieve of positieve beoordelingscriterium leiden, zoals vroeger met de bonnenquota.
Overigens merk ik aan mezelf dat ik bepaalde zaken anders af doe omdat ik het sanctiebedrag absurd vind.
Een voorbeeld: ik vind het absoluut asociaal om troep (blikjes etc.) op straat te gooien en zou daar in principe voor schrijven. Helaas is het in mijn werkgemeente niet in de APV opgenomen, waardoor H022 (€140) niet opgaat. Dan kom je dus op H025 met een prijskaartje van €370,-. Men krijgt nu van mij de keuze: opruimen of een bon.