Zoals ik al aangaf verschilt de focus op de acute afdelingen dus ook flink van de focus op de verpleegafdeling.
Daarom denk ik dat het goed is dat er een opleiding is die zich juist richt op deze acute afdelingen waar vaardigheden als; klinisch redeneren, ziekteleer, technische vaardigheden maar ook het juist toepassen van parate kennis zo belangrijk zijn.
Er is op een acute care afdeling niks zo belangrijk als een gedegen ervaring op een niet-care afdeling.
Je hebt niet alleen met een diagnose stelling te maken, maar
met een patiënt waarbij een diagnose gesteld moet worden.
Die patiënt en zijn/haar naasten hebben vragen, zijn bang, ongerust, of weten wellicht dat de patiënt niet lang te leven heeft.
Het is niet alleen maar de hectiek, zoals de CLS/AMV in het leger mee te maken hebben als er acuut moet worden gehandeld.
De patiënten hebben zorg nodig, geleverd door een deskundige zorgverlener die op alle vlakken (low-care tot high-care) weet wat er speelt.
Die parate kennis waar je het over hebt, doe je voor de helft op door te werken op een gewone verpleegafdeling.
Hierdoor krijg je achtergrond in de ziektebeelden, de verschijnselen, de ingrepen/behandeling die eraan gekoppeld zijn, enz.
En schuif vooral het ethische niet onder. Je moet wel degelijk beslissingen maken waar je later mee verder moet kunnen leven.
Ook hiervoor heb je meer nodig dan alleen maar trucjes, maar moet je weten wat een patiënt te wachten staat, wat het perspectief en de prognose is.
Ervaring ervaring ervaring. En dat is niet in 4 jaar klaagestoomd worden tot paramedic-achtige jonkies die de bel horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt.
