In welk ongeluk stort je mensen die een behandeling uit overtuiging weigeren? Hoeveel kwaliteit van leven heeft dat door zijn ouders verstoten kind?
Afhankelijk van de ernst van de situatie denk ik dat de persoon er zeker bij gebaat is behandelt te worden, zeker wanneer er blijvend letsel, beperking of sterfte op het spel staat. Eerder heb ik al gesteld dat spiritualiteit leuk is, maar niet het grootste goed in het leven kan zijn. Religie en andere spiritualiteit/overtuigingen vervullen een behoefte binnen de mens, de vraag is of die behoefte op een kritiek moment boven het eigenlijke fysieke leven van de hulpvrager staat. Mijn inziens kan dat nooit het geval zijn.
Als ouders hun kind verstoten omdat het een bloedtransfusie heeft gehad, is dat kindermishandeling en verdient het kind beter. Kinderen dienen beschermt te worden, ook tegen de religieuze overtuiging van hun ouders.
Wanneer ben je hulpverlener en wanneer God?
De hulpvrager is God, als hij dat wil. De hulpverlener is deel van de werkelijkheid, de maatschappij en de hulpverleningsketen. Hij probeert de hulpvrager naar het best van zijn kunnen te helpen. De hulpverlener is alleen God als dat deel is van zijn persoonlijke geloofsovertuiging, die hij niet uitdraagt in functie, hulpverleners op dit forum doen geen professionele uitspraken over kwesties die de theologie of geloofswetenschap aangaan.
Je bedoelt natuurlijk waar de grens getrokken wordt. Zelf denk ik dat naast de eerste en tweede partij (hulpvrager en hulpverlener) ook de derde partij, de maatschappij, betrokken hoort te worden in relevante overwegingen.
Zelfbeschikking uit overtuiging zal altijd boven aan moeten staan. Ook bij kinderen of ouders.
Van kinderen mag je niet vragen dat ze een positie hebben op overtuigingen als religie of politiek. Daar kunnen ze geen mening over hebben. Verder, zou die overtuiging dermate ernstige uitwerkingen kunnen hebben als de dood (door weigeren van behandeling), dan vind ik dat iemand eerst de leeftijd van 18 jaar moet hebben - net zoals bij alle andere belangrijke beslissingen die we mensen laten maken. We laten kinderen toch ook niet stemmen? Dit vind ik een veel belangrijkere kwestie dan ons politieke klimaat.
Religie verdient niet meer respect dan iemands politieke overtuiging. Natuurlijk ga je niet opzettelijk het geloof van mensen compromitteren, maar wanneer de nood aan de man is moeten dergelijke zaken hun plaats kennen.
