Opleggen klinkt wat negatief, ik denk dat de overheid mensen moet stimuleren en dat sociale controle de rest op den duur wel doet. Maar zaken zoals euthanasie, schade toedoen door weigeren van behandeling en seksoperaties; daar zie ik wel een taak van de overheid om voor regulering - goede processen - te zorgen.
Regulering van dit soort zaken zou altijd ondergeschikt moeten zijn aan zelfbeschikkingsrecht en integriteit van het lichaam van een individu. Als een overheid individuen kan dwingen om bepaalde medische handelingen te ondergaan, tegen de wil het individu, dan is het einde zoek. (Even los van strafzaken, dwang opname en gevallen van wilsonbekwaamheid.)
Zeker als men het heeft over passief handelen (bijv weigeren van medische handeling). Bij actief handelen door het individu zelf, zou alleen gekeken moeten worden naar het gevolg van die handeling, zolang die geen anderen schaad, is terughoudendheid van de overheid gepast.
Maar als ik dit topic zo doorlees, lijkt het erop dat je denkt dat vrijheid van godsdienst ten grondslag ligt aan bepaalde wetten en regels op gebied van medisch ingrijpen.
Dat is dus niet het geval. Juist het zelfbeschikkings recht en integriteit van het lichaam staan daar ten grondslag aan. (Zoals in het voorbeeld van het weigeren van een bloedtransfusie)
Sterker nog, het zelfbeschikkingsrecht (en ook de integriteit van het lichaam) stellen helemaal niet dat het individu zich dient te verantwoorden als men zich beroept op dit recht. Strict gezien kan ik als patient een handeling weigeren zonder opgaaf van redenen. Dit staat compleet los van godsdienstvrijheid.
