Okee, ik snap de achterliggende gedachte: je wilt de route zo kort mogelijk houden. Dat is duidelijk.
Maar een controle bij de techneut betekent niet automatische: consult cardioloog. Op het moment dat je een patient zonder tussenkomst van een cardioloog voor pacemakercontrole stuurt, verwacht je van de technicus dat hij/zij de ritmestoornis beoordeelt (als die er is en er wat te vinden is in de pacemaker, wat lang niet altijd zo is) en dan beslist of er wel of geen cardioloog bij moet komen. Je legt dan de verantwoordelijkheid bij een niet bevoegd persoon neer en dat lijkt me niet de bedoeling.
Een pacemaker hoort bij de cardioloog thuis en wordt gecontroleerd als de cardioloog daar opdracht toe geeft, want hij/zij krijgt uiteindelijk ook het verslag daarvan. Dan is een doorverwijzing naar de cardioloog zeker op z'n plaats. Ik heb het hier over een niet-spoed geval. In een spoedgeval is een verwijzing naar de SEH passender.
Waarom zou je bij een pacemakerpatient
sneller duidelijkheid willen hebben? Een ritmestoornis is wel of geen spoed en dat is bij een pacemakerpatient niet anders. Bovendien staat in de pacemaker niet altijd standaard EGM opslag aan (omdat dit bij vooral oudere types veel van de batterij vraagt), en heeft zo'n bezoek aan de techneut geen meerwaarde. Doe maar hetzelfde wat je met iedere andere patient zou doen: is het spoed? Dan naar de SEH. Is het geen spoed, dan naar de cardioloog (evt in combi met pacemakercontrole)
Zo wil je bijvoorbeeld niet weten hoe vaak er mensen direct bij de huisarts vandaan poliklinisch binnen komen met een ECG aanvraag vanwege acute/specifieke POB-klachten. Dit is iets waar direct naar gekeken moet worden, niet iets voor een poliklinisch ECG'tje dat aan het eind van de dag beoordeeld wordt en vervolgens naar de huisarts gestuurd. Dat betekent dus dat de laborant die op dat moment het ECG moet beoordelen of iets acuut is of niet. Afgezien van het feit dat je dan ook een verantwoordelijkheid bij een persoon neerlegt, die deze verantwoordelijkheid niet behoort te dragen, is het ook nog eens zo dat lang niet alle mensen die ECG's maken ook een ECG kunnen beoordelen. (Dat kunnen de meeste artsen, cardiologen uitgezonderd, ook niet. Met alle respect overigens, hoor!). Degenen die ECG's maken, hoeven slechts te beoordelen of een ECG storingsvrij en dus bruikbaar is voor een arts. Natuurlijk trekken we wel aan de bel als we acute infarcten zien, maar zo'n patient had naar de SEH verwezen moeten worden en niet voor een poliklinisch ECG'tje!
Waarom haal ik dit hele verhaal erbij? Omdat het ook hier gaat om een soortgelijke beslissing nemen en daarvoor maakt het niet uit of iemand een pacemaker heeft of niet.
In elk geval hoop ik een beetje duidelijk gemaakt te hebben hoe zo'n route dan verder loopt. De intentie is goed, maar de verwijzing naar alleen de pacemakertechneut gaat wat mank. Dat hoort een cardioloog aan te geven, die ook weet van de pacemakerinstellingen etc. en het nut van het uitlezen.
Begrijpen we elkaar nog
Het is wel een heel verhaal geworden, he?