Ambulance communicatie vroeger

Auteur Topic: Ambulance communicatie vroeger  (gelezen 4065 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Karim

  • Gast
Gepost op: 27 augustus 2004, 23:35:54
Ik was vanmiddag wat aan't bladeren in oude ambulance tijdschriften en kwam toen in 1tje een wel leuk artikel tegen.

Dat ging over een of andere ouwe vent die 40 jaar in de zorg zat, en o.a. hoofd van de GGD Groningen is geweest.

In dat verhaal was ie aan't vertellen over de tijd toen hij als ambulance-verpleegkundige werkte, en dat was in 1962.

Uiteraard had je toen nog geen mobiele telefoons, en de mobilofoon kwam ook pas in 1969.

Dus bij een gewone rit moesten ze thuis bij de patient vragen of die een telefoon had (en 'n heleboel huishoudens hadden toen nog geen telefoon) en daarmee kon dan de meldkamer (lees 1 persoon met een rittenlijst die ie handmatig invulde) bellen om hun locatie door te geven.

Kwam er echter een spoedmelding door, dan moest de "centralist" in die lijst kijken vanuit welke straat die ambulance waarschijnlijk het laatst gebeld had en als ie nog bij de patient ter plaatse was moest ie de patient thuis bellen, om te zeggen dat de ambulance hem niet meeneemt, maar ergens anders heen moet.

Maar 't word nog mooier, had die patient namelijk geen
telefoon thuis, dan moest de "centralist" in een lijst opzoeken welke mensen in de straat waar ie de ambulance heengestuurd had wel een telefoon hadden.

Deze mensen werden dan gebeld met de vraag of ze in buiten hun straat wilden kijken of ze ergens een ambulance zagen staan, en die dan doorgeven dat ie naar dat-en-dat adres moet voor een bepaalde melding.  ;D  :o ;D

Ik zie 't al helemaal voor me :


"hallo, mijn opa is opeens in elkaar gezakt en ademt niet meer, stuur snel een ambulance! kerkstraat 14!"

"oke meneer, wij zullen direct een ambulance sturen"
(eens even kijken, ah, ambulance 1 zit hopelijk nog in de leliestraat.  Even m'n andere lijst erbij pakken om te kijken of er iemand in die straat is met een telefoontoestel, ....ah familie de Vries en familie Janssen.)

"Goedemiddag meneer de Vries, met Henk van de ambulancedienst Groningen, zou u even kunnen kijken of u een ambulance in u straat ziet staan, en deze dan vragen of ze kunnen rijden naar kerkstraat 14 voor een reanimatie"

"oke ik kijk even.................... ........ Sorry ik zie geen ambulance staan, en ben de straat aan beide kanten een stukje ingelopen, maar het is een lange straat hoor"

"Oke bedankt voor de moeite, dan bel ik even verder"..........goedemiddag mevrouw Jannsen, met Henk van de ambulancedienst Groningen, zou u even kunnen kijken of u een ambulance in u straat ziet staan, en deze dan vragen of ze kunnen rijden naar kerkstraat 14 voor een reanimatie" .... "Wat, u zit in een rolstoel en kunt niet naar buiten, dat is vervelend.........." "Nou dan moet ik ..... oh wacht u kunt u zoon wel even sturen, dat is heel fijn".

"De ambulance reed net rustig de straat uit, met iemand achterin".

"Dat is vervelend, zeg u straat komt toch uit in de margrietstraat correct?"

"Ja dat klopt."

"Oke bedankt voor de moeite, dan zal ik eens kijken of er iemand in de margrietstraat is met een telefoontoestel en die persoon vragen om midden op straat de ambulance tegen te houden, tot ziens".

"Daag en succes verder"

  :-X

Ja, dat zal vast opgeschoten hebben vroeger, sjee wat een manier van werken zeg, lang leve 't digitale apperatuur.




Teun

  • Gast
Reactie #1 Gepost op: 28 augustus 2004, 00:08:24
Echt een fantastisch verhaal.

En wij maar klagen over dat C2000! ;D


Karim

  • Gast
Reactie #2 Gepost op: 28 augustus 2004, 01:20:22
Ach daar krijg ik ook af en toe het heen-en-weer van, 't ligt er geregeld uit hier (Zuid Limburg).


CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #3 Gepost op: 30 augustus 2004, 14:12:22
Hoi iedereen,

Dit vind ik een leuk onderwerp...wij kunnen nota bene veel leren van het verleden. Een aantal jaren geleden ben ik bij een afscheidsfeest geweest van een collega die ook in begin jaren 60 reed. Hij vertelde een mooi verhaal. Ze reden toendertijd in principe alleen, en als er begeleiding nodig was, dan ging er een familielid van de patient achterin zitten. Op het moment dat het wat slechter ging met een patient moest Jan ergens naar binnen rennen en zijn maatje de melkboer bellen. De melkboer kwam dan met zijn fiets, ging voorin zitten achter het stuur en Jan ging achterin bij de patient zitten. Niet dat hij verder veel deed, om zijn woorden te gebruiken:

" Goh jongen, wij hadden toen allemaal niet van die gekke toestanden achterin de auto.......mensen gingen gewoon dood. Reanimeren deden we niet".

Stof tot nadenken.......zou ik zeggen!

Carl.
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


kantjeboord

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 275
Reactie #4 Gepost op: 30 augustus 2004, 23:59:05
Toen ik in 1990 begon op de ambulance hadden we wel mobilofoons en pageboys 1 (zonder spraak dus) als pieper. 1 keer piepen betekende contact met de meldkamer opnemen, 2 keer piepen rennen naar de auto voor een spoedrit, door de mobilofoon kreeg je dan te horen waar je naar toe moest.

Voor mijn tijd stond er altijd een flesje jenever in de ambulance, konden de chauffeurs of plegen hun mond "spoelen" als ze mond op mond beademing hadden gegeven! :D


Joffry Ambu-Vpk

  • Ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,455
  • Ambulanceverpleegkundige
Reactie #5 Gepost op: 31 augustus 2004, 00:33:20
Kunje nagaan wat toen het overlevingspercentage was ......, even afgezien van het gebrek aan defibrillators, monitoren, infusen, medicatie en beademing (zuurstoffles had men toen al wel  ;) en anders met behulp van de zogenaamde ''rij-wind beademing".  tja, things have changed  ;)
HBO-V, ACLS, IC, SOSA, PHTLS, PALS, LOV. PO AMLS en nog wat andere semi-interessante afkortingen. Ambulanceverpleegkundige instructeur (P)BLS AED, rod