Burgerhulp bij rampen

Auteur Topic: Burgerhulp bij rampen  (gelezen 6509 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Gepost op: 30 december 2010, 13:17:23
Wat ga je straks doen op straat als HV'er? Iedereen achter de lintjes zetten / de wijk uit werken of ga je samenwerken?

http://www.nationaalcrisiscentrum.nl/nieuws/burgerhulp-bij-rampen

Burgerhulp bij rampen

Burgerhulp bij rampen
 16 december 2010 09:17

Dat mensen tijdens een ramp niet lijdzaam afwachten totdat zij gered worden, is inmiddels algemeen bekend. Velen blijken zelf de handen uit de mouwen te steken tijdens een ramp of crisis. Is die spontane hulp een vloek of een zegen voor de officiële hulpverleners? Het NIFV deed onderzoek.

Burgerhulp
Uit een in 2008 door het NIFV gehouden enquête onder hulpverleners blijkt dat zij hier zeer positief tegenover staan. Maar hoe ze er tijdens een crisis mee om moeten gaan is voor veel hulpverleners nog onduidelijk. Om hulpverleners handvatten te geven hoe zij om kunnen gaan met hulp van burgers heeft het NIFV onlangs in navolging van de enquete een onderzoek uitgevoerd naar burgerhulp in de rampenbestrijding. Tien verschillende rampen en incidenten in Nederland zijn daarbij onderzocht:  de Bijlmerramp, het hoog water in het rivierengebied in 1995, de Vuurwerkramp in Enschede, de Nieuwjaarsbrand in Volendam, de dijkdoorbraak in Wilnis, de stroomstoringen in Haaksbergen in 2005 en in de Bommeler- en Tielerwaard, de Vierdaagse in Nijmegen in 2006, de aanslag met Koninginnedag in Apeldoorn en de duinbranden in Schoorl en Bergen in 2009 en 2010.

Met behulp van een literatuurstudie en ruim 150 interviews zijn praktijkvoorbeelden gevonden van burgerhulp bij al deze ongevallen en rampen. De voorbeelden zijn vervolgens geanalyseerd op een aantal aspecten, zoals de onderlinge samenwerking en eventuele coördinatie van de burgerhulp, de impact en nazorg voor burgers en eventuele knelpunten en meningsverschillen.

Bezwaren
Het meest opvallende resultaat van het onderzoek was het positieve oordeel van zowel publiek als hulpverleners over de verleende hulp door omstanders. Hoewel hulpverleners allerlei bezwaren kunnen noemen bij het verlenen van hulp door omstanders, blijken deze bezwaren zich in de praktijk niet of nauwelijks te hebben voorgedaan. Specifiek ging het hierbij over de kennis en kunde van burgers en de mate waarin zij zich conformeren aan instructies van de hulpdiensten. Uit de uitgevoerde interviews is gebleken dat niet-hulpverleners goed in staat waren om in te schatten welke taken zij aan konden. Zij waren daarin eerlijk richting de officiele hulpdiensten. Ook volgden zij instructies van hulpverleners netjes op. In veel gevallen werden activiteiten ontplooid die niet zomaar of beduidend later door hulpverleners zouden zijn ontplooid. Zo waren bij de Bijlmerramp alle reddingswerkzaamheden al door de flatbewoners uitgevoerd voordat de hulpdiensten arriveerden. In Volendam hebben bewoners en horecaondernemingen uit de buurt alles in het werk gesteld om mensen met brandwonden te kunnen koelen. En bij de Nijmeegse Vierdaagse hebben omwonenden op grote schaal water verstrekt aan deelnemers.

Coördineren
Het belangrijkste probleem dat door hulpverleners werd genoemd, was de onmogelijkheid om al deze hulp te coördineren. Het gaat hierbij met name om de toestroom van de vele hulp in tweede instantie. Voor de hulp die direct ter plaatse aanwezig was, geldt dat deze soms op lokale schaal gecoördineerd is. Vaak was coördinatie niet aan de orde omdat hulpdiensten zelf nog niet voldoende opgeschaald waren en iedereen op microniveau gewoon deed wat hij kon.

Erkenning
Andersom werd door het publiek het gebrek aan erkenning en nazorg na de verleende hulp als een probleem ervaren. Hoewel mensen veel en lang geholpen hebben, soms tot zij zelf bijna uitgeput waren, hebben de meesten van hen naderhand niets meer gehoord. Zij hadden op zijn minst toch wel een bedankje van de hulpverleners verwacht.

Verder blijkt de veiligheid van de helpende burgers een belangrijk aandachtspunt, en dan meer specifiek in die gevallen waar er sprake was van brand. Zo zijn er zowel bij de Bijlmerramp als bij de Nieuwjaarsbrand in Volendam en bij de duinbranden in Schoorl en Bergen mensen geweest die zichzelf verwond hebben door bij deze incidenten reddingsacties uit te voeren of de brand te bestrijden. Zij waren zo gedreven in hun reddingswerkzaamheden, dat zij hun eigen veiligheid (al dan niet bewust) uit het oog verloren. Hulpdiensten moeten hier aandacht voor hebben. Dit kan bestaan uit het geven van aanwijzingen over hoe de taken veilig uitgevoerd kunnen worden, tot het verstrekken van beschermende materialen tot in het uiterste geval het overnemen van deze activiteiten.

Verwachtingen
Met het uitgevoerde onderzoek is concrete informatie verzameld over wat men van omstanders kan verwachten tijdens een ramp en wat belangrijke aandachtspunten zijn bij het benutten van burgerhulp bij de rampenbestrijding. Het onderzoeksrapport is te downloaden uit het dossier zelfredzaamheid op www.infopuntveiligheid.nl. Ook vindt u daar twee kennispublicaties met een samenvatting van het onderzoek en de gebundelde praktijkvoorbeelden. Deze praktijkvoorbeelden kunnen gebruikt worden voor het opzetten van ‘evidence based’ opleidingen en trainingen, waarin rekening gehouden wordt met de zelfredzame burger.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Nancy Oberijé, senior onderzoeker bij het NIFV via nccwebsite@minbzk.nl




Tijgernest

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,805
Reactie #1 Gepost op: 24 juli 2011, 15:59:57
The Key To Disaster Survival? Friends And Neighbours
by Shankar Vedantam

July 4, 2011

When Hurricane Katrina struck in 2005, one victim was political scientist Daniel Aldrich. He had just moved to New Orleans. Late one August night, there was a knock on the door. "It was a neighbor who knew that we had no idea of the realities of the Gulf Coast life," said Aldrich, who is now a political scientist at Purdue University in Indiana. He "knocked on our door very late at night, around midnight on Saturday night, and said, 'Look, you've got small kids — you should really leave.' " The knock on the door was to prove prophetic. It changed the course of Aldrich's research and, in turn, is changing the way many experts now think about disaster preparedness.
Officials in New Orleans that Saturday night had not yet ordered an evacuation, but Aldrich trusted the neighbor who knocked on his door. He bundled his family into a car and drove to Houston. "Without that information we never would've left," Aldrich said. I think we would've been trapped." In fact, by the time people were told to leave, it was too late and thousands of people got stuck.

Social Connections And Survival: Neighbors Matter
Because of his own experience in Katrina, Aldrich started thinking about how neighbors help one another during disasters. He decided to visit disaster sites around the world, looking for data. Aldrich's findings show that ambulances and firetrucks and government aid are not the principal ways most people survive during — and recover after — a disaster. His data suggest that while official help is useful — in clearing the water and getting the power back on in a place such as New Orleans after Katrina, for example — government interventions cannot bring neighborhoods back, and most emergency responders take far too long to get to the scene of a disaster to save many lives. Rather, it is the personal ties among members of a community that determine survival during a disaster, and recovery in its aftermath.

When Aldrich visited villages in India hit by the giant 2004 tsunami, he found that villagers who fared best after the disaster weren't those with the most money, or the most power. They were people who knew lots of other people — the most socially connected individuals. In other words, if you want to predict who will do well after a disaster, you look for faces that keep showing up at all the weddings and funerals. "Those individuals who had been more involved in local festivals, funerals and weddings, those were individuals who were tied into the community, they knew who to go to, they knew how to find someone who could help them get aid," Aldrich says.

The Japan Example: 'I Was Just Running Around And Talking To People'
In Japan, Aldrich found that firetrucks and ambulances didn't save the most lives after earthquakes. Neighbors did. "In Kobe in 1995, if you knew where your neighbors slept, because the earthquake was very early in the morning, you knew where to dig in the rubble to find them early enough in the process for them to survive," he says.

Because of his research, when a powerful earthquake struck Japan this March, Aldrich was certain that good neighbors would play a decisive role. Michinori Watanabe of Miyagi prefecture, about 100 miles from Fukushima in northern Japan, said the same thing. Watanabe's father is paralyzed, and he needs a machine to breathe. When the earthquake struck and the power went out, the machine stopped working. Watanabe ran outside. He begged strangers: "Do you have a generator? Do you? Do you?"
"I was running around and talking to people, and after I talked to several people, a person who I just met — actually, I knew him from before — and he said, 'I got one,' so I told him, 'Please bring that in,' " said Watanabe, 43, a truck driver. "So I got that and I went back to my house and connected the equipment to the generator."
Watanabe's father survived, but it was a close call. But why not just call the Japanese equivalent of 911? "At that time all the electricity was down, and the telephone land lines were down and my mobile was not working, so there was no other way than I myself go out running around, asking people," Watanabe said.

Local Knowledge Is Key
Not only did no professionals come to help Watanabe those first few minutes, there was no sign of them the first day. Watanabe emptied his house of water and blankets and started helping neighbors who were homeless and shivering. They were still without help days later. And Watanabe did what good neighbors do when friends are in trouble: He improvised. "I went on the street and stopped any car from outside, which has the number from outside the prefecture — I stopped them," said Watanabe. "I think it is not the proper way to do it, but I kind of pretended I was giving directions — and I found out who are they and what they have and then I asked them, "if you have anything, please leave it with us."

It's this passion for a local community and granular knowledge about who needs what that makes large-scale government interventions ineffective by comparison. It's even true when it comes to long-term recovery.

Beloit College economist Emily Chamlee-Wright has studied why some communities in New Orleans came back more quickly than others. "One of the communities that in the post-Katrina context was the most successful was the Mary Queen of Vietnam community in New Orleans East," said Chamlee-Wright. "It's important to recognize that one of the reasons why they were so successful is that they ignored government warnings not to come back and start rebuilding too soon."

'The Second Tsunami'
Governments and big nongovernmental organizations — which are keenly aware of the big picture — are often blind to neighborhood dynamics.
In Southeast Asia, Aldrich found that well-intentioned NGOs actually hurt the fishing communities they were trying to help. They saw the damage caused by the tsunami in fishing villages and started giving new boats to all the fishermen. "Fishing is a very social activity. It is organized, really, not in a hierarchy but in a network," Aldrich said. "So you have someone who drives the boat, the person who steers, you have two people fishing in the water, some person who carries the net and some person who goes — takes the fish to market. Once every person is given their own boat, you've gone from five people working together to each individual working by themselves." Fishermen who used to work together now became competitors. Trust broke down. Fights broke out. "Some of the local activists I talked to called this 'the second tsunami,' " Aldrich said.

The problem isn't that experts are dumb. It's that communities are not the sum of their roads, schools and malls. They are the sum of their relationships.

The Japanese government seems to get this. The government there actually funds block parties to bring communities together.

That might never happen in America, but Aldrich thinks each of us can do something on our own: Instead of practicing earthquake drills and building bunkers, we could reach out and make more friends among our co-workers and neighbors. "Get more involved in neighborhood events," Aldrich said. "If there is a planning club, a homeowners association — if there are sports clubs nearby, PTAs — those groups have us in contact with people we wouldn't normally meet and help us build up these stocks of trust and reciprocity." "Really, at the end of the day, the people who will save you, and the people who will help you," he added, "they're usually neighbors."
http://www.npr.org/2011/07/04/137526401/the-key-to-disaster-survival-friends-and-neighbors
Interesse in wereldwijde OGS-incidenten? Volg @tijgernest op twitter


Nachtbroeder1978

  • verpleegkundige, evenementen verkeersregelaar, niet gecertificeerde hoogtewerker
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 164
Reactie #2 Gepost op: 9 september 2011, 03:56:45
en wat te denken van de burgers die misschien niet direct in een van de huidige (brandweer / ambulance / politie / ziekenhuis etc.) structuren werken maar zich zeker ook nuttig kunnen maken.  Ik denk dat er genoeg mensen zijn die als er een grote ramp gebeurd graag de handen uit de mouwen willen steken. Een deel daarvan zal bruikbare kennis en vaardigheden hebben (verpleegkundigen, (evenementen) verkeersregelaars, bedrijfsbrandweer, beroepsduikers etc.) anderen weer bruikbare middelen (tractoren / 4x4 wagens bij moeilijk terrein, boten, hoogwerkers (boomverzorgers) etc) en een deel zal ook gewoon facilitair ingezet kunnen worden (bedjes klappen, broodjes smeren, water brengen etc. Het zou toch geweldig zijn als we van dat potentieel in geval van "wat dan ook" gebruik kunnen maken. De BB (zie ook:http://nl.wikipedia.org/wiki/Bescherming_Bevolking )  was wat dat betreft misschien niet eens zo'n slecht idee.

GreetZ
Nachtbroeder 1978
ook al heb je ergens geen verstand van, kan je er toch een mening over hebben.


Nachtbroeder1978

  • verpleegkundige, evenementen verkeersregelaar, niet gecertificeerde hoogtewerker
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 164
Reactie #3 Gepost op: 12 september 2011, 09:18:32
stel, even hypothetisch,om een open discussie aan te zwengelen,

er gebeurd in nederland een ramp met een vergelijkbare omvang als de aanslagen in de USA van tien jaar geleden, bijvoorbeeld in het "hoogbouw centrum" Rotterdam (Delftse poort). Daarnaast iets met de petrochemie daar in de regio, en bijvoorbeeld iets in het Haagsche. Oftewel, zeer veel (complexe) schade, groot risico op vervolg schade en vele slachtoffers.  

Natuurlijk zullen alle beroeps hulpverleners die in een setting werken waar ze aan de bak zullen moeten dit doen. (brandweer, politie, ghor/ambu/sigma de straat op en verpleegkundigen verder het ziekenhuis in.

zou je dan kunnen verwachten dat het leger ingezet wordt? (lijkt mij wel)

Het lijkt mij dat bij een dergelijk groot scenario je al snel zoveel professionele hulpverleners uit omliggende regio's nodig zou hebben dat de dekking daar weer in gevaar kan komen.

En zou je aan overige burgerhulpverleners wat kunnen hebben.  Zo ja, zijn er al draaiboeken waarin ook burgerhulpverleners als onderdeel zijn opgenomen of worden alle burgers volgens draaiboek juist "achter het lintje" gezet?
Op het moment dat er grote kans op overlevenden is zal je neem ik aan een heleboel handjes kunnen gebruiken.

En zou het dan misschien ook wel weer een idee zijn om capaciteiten binnen de bevolking te kunnen mobiliseren, dus ook vooraf inventariseren / registreren zoals bijvoorbeeld vroeger bij de BB.  Als je (georganiseerde) burgers kan inzetten om in de eigen regio de veiligheid weer op peil te houden zou dat toch geweldig zijn.


(edit:) Hetzelfde zou natuurlijk ook op kunnen gaan voor watersnood situaties in delen van het land.

gewoon een hersenspinseltje...

bedacht me dat ik nog iets was vergeten,

namelijk de vraag, waar kan / wil / mag je burgers dan voor inzetten.

GreetZ
nachtbroeder1978
ook al heb je ergens geen verstand van, kan je er toch een mening over hebben.


(EHBO)

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 278
  • EHBO, Rode Kruis, Buurttoezicht-Wielwijk enz.
    • Buurttoezicht Hardinxveld-Giessendam
Reactie #4 Gepost op: 12 september 2011, 16:16:29
Heb ik mij ook al wel eens afgevraagd. Helemaal het punt van interregionale inzet, ik neem aan bij een incident van dergelijke omvang dat er qua ambulances een probleem is? Of heb ik dat mis.
Met vriendelijke groet,  Jorrit  


123luuk123

  • Brandwacht 1e klas
  • Junior gebruiker
  • **
  • Berichten: 19
Reactie #5 Gepost op: 12 september 2011, 18:11:53
Ten eerste, leuk idee om deze discussie aan te slingeren!
Maar wil jullie nog ergens mee prikkelen. We hadden het laatst tijdens een oefenavond over het feit dat zoiets als 9/11 hier in Nederland plaatsvindt. Iemand kwam op het idee: stel je voor, een over andere idioot komt met het idee om op verschillende/strategische plaatsen een dijk dusdanig te verzwakken/opblazen waardoor vrijwel geheel West-Nederland onder water komt te staan...

Nu weet ik dat er mensen zijn die dit niet geloven, vertellen dat dit niet kan. Maar stel je voor zware storm, paar punten in een dijk verzwakken (deze worden overeind gehouden door druk en tegendruk) en een 5 meter beneden NAP... reken uit hoeveel van het gebied onder water komt?

Dank u...
Alles wat je wilt, kun je ook!


enrico1972

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 6,591
  • Openbare Orde en Veiligheid
    • Instagram Enricoveilig
Reactie #6 Gepost op: 12 september 2011, 18:14:34
Bij het zien van alle documentaires kwamen bij mij de volgende vragen op.

1. Hoe zouden wij hier in Nederland omgaan wat betreft het ontruimen van een gebouw ?
Ik weet uit ervaring dat men nu al bij een oefening denkt van ach het zal allemaal wel ik blijf gewoon lekker doorwerken.
Kortom er moet denk ik een mentaliteitsverandering komen bij het volk.
Ontruimingsalarm is naar buiten gaan en niet blijven zitten oefening of niet.

2. Waar gaan we 1 punt inrichten waar de BHV-ers van elk pand bij elkaar komen om aan te geven dat pand
X leeg is wat personeel betreft ?



3. Zouden wij na alles wat wij nu weten ook tegen mensen zeggen blijf zitten waar je zit we komen je redden of
we zijn in het gebouw ?



4. Hoe snel zouden we in het mogelijke effectgebied de panden en woningen gaan ontruimen ?
Voor mijn gevoel tijdens het kijken naar de documentaires is er New York te laat begonnen met het ontruimen van
met name het effectgebied.
Het lijkt mij dat je beter te veel en misschien sneller kan gaan ontruimen en zal dit ook minder schade opleveren zo
wel financieel als persoonlijk leed gezien.

5. Hoe groot zou het afgezette gebied moeten worden waar niemand meer mag zijn behalve de hulpdiensten ?
Straal van 500 meter, 1 kilometer of nog groter ?



6. Hoe snel kunnen wij zorgen dat er geen verkeer meer rijdt in het effectgebied ?
In ieder geval dat er niemand meer inkomt maar alleen nog uit gaat behalve de hulpdiensten uiteraard.

7. Hoe snel zouden wij in de regio zelf extra personeel ter plaatse kunnen hebben ?
Bij het WTC drama werd over de porto gezegd alle verloven zijn ingetrokken en iedere politie- en brandweerman
moet zich direct melden.
Hier heeft niet iedere agent of brandweerman in privétijd een porto aanstaan dus hoor je dat bericht niet.
En lang niet iedereen heeft een persoonlijke pieper die gealarmeerd kan worden.

8. Gaan we kantoorpersoneel van de politie inzetten om de agent op straat te ondersteunen bij bijvoorbeeld afzettingen
en hoe alarmeren we die en hoe gaan we zorgen voor de herkenbaarheid naar het publiek dat zij ook daarnaar moeten
luisteren ?

Bijvoorbeeld een fluorescerend hesje met Hulpagent of Incidentagent ?

9. Gaan we bij eventueel gebrek aan politiepersoneel beveiligers inzetten en koppelen aan een agent ter ondersteunin
van afzettingen en hoe alarmeren we hen en hoe gaan we zorgen voor de herkenbaarheid naar het publiek dat zij ook
daarnaar moeten luisteren ?

Bijvoorbeeld een fluorescerend hesje met Hulpagent of Incidentagent ?

10. Waar gaan de extra in te zetten personeel laten verzamelen zodat er niet al te veel extra voertuigen naar het gebied
toe gaan rijden ?

Bijvoorbeeld bij de districtsburo’s en brandweerkazernes en zoveel mogelijk mensen in 1 voertuig stoppen en rijden met
OGS naar het gebied.
In dit land dient u de wet- en regelgeving te kennen en deze na te leven. Houd u zich hier niet aan, dan weet u ook wat de risico's zullen


HJ94

  • Aspirant manschap & Verkeerskundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,351
Reactie #7 Gepost op: 12 september 2011, 18:17:01
Ten eerste, leuk idee om deze discussie aan te slingeren!
Maar wil jullie nog ergens mee prikkelen. We hadden het laatst tijdens een oefenavond over het feit dat zoiets als 9/11 hier in Nederland plaatsvindt. Iemand kwam op het idee: stel je voor, een over andere idioot komt met het idee om op verschillende/strategische plaatsen een dijk dusdanig te verzwakken/opblazen waardoor vrijwel geheel West-Nederland onder water komt te staan...

Nu weet ik dat er mensen zijn die dit niet geloven, vertellen dat dit niet kan. Maar stel je voor zware storm, paar punten in een dijk verzwakken (deze worden overeind gehouden door druk en tegendruk) en een 5 meter beneden NAP... reken uit hoeveel van het gebied onder water komt?

Dank u...

Uitrekenen heb ik niet heel veel zin in, maar via deze kaart kun je precies zien welke gebieden onder het NAP zitten, namelijk de blauwe gebieden (met linkermuisknop op kaart klikken, rechtsonder zal de hoogte komen te staan). Er zal dus een mogelijkheid zijn dat deze onderlopen.


Wouter

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,542
Reactie #8 Gepost op: 12 september 2011, 18:33:39
7. Hoe snel zouden wij in de regio zelf extra personeel ter plaatse kunnen hebben ?
Bij het WTC drama werd over de porto gezegd alle verloven zijn ingetrokken en iedere politie- en brandweerman
moet zich direct melden.
Hier heeft niet iedere agent of brandweerman in privétijd een porto aanstaan dus hoor je dat bericht niet.
En lang niet iedereen heeft een persoonlijke pieper die gealarmeerd kan worden.

Je moet natuurlijk wel weten dat bij de meldkamers van de FDNY de meldingen en belangrijke dienstmededelingen vrijwel altijd via de radio worden "aangekondigd". Wat nog komt vanuit het oude telegraafnetwerk. Wel meer dingen zoals "K" bij het einde van een bericht en "transmit the box".

Personeel wat geen dienst heeft draagt dus ook officieel geen portofoon bij zich en de meldingen gaan via een soort van FAX-netwerk naar de kazerne's.


Nachtbroeder1978

  • verpleegkundige, evenementen verkeersregelaar, niet gecertificeerde hoogtewerker
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 164
Reactie #9 Gepost op: 13 september 2011, 17:26:07
Uitrekenen heb ik niet heel veel zin in, maar via deze kaart kun je precies zien welke gebieden onder het NAP zitten, namelijk de blauwe gebieden (met linkermuisknop op kaart klikken, rechtsonder zal de hoogte komen te staan). Er zal dus een mogelijkheid zijn dat deze onderlopen.

Mooie kaart, alleen lastig dat het niet alleen de bodem is maar dat ook alle bebouwing er op mee gaat. Wel weer handig als je wil weten wat het hoogste punt in je buurt is :-)

Wat ik me dan ook weer af vraag, wat is een stijging van het water die we kunnen verwachten bij extreme dijkdoorbraak / springvloed / tsunami(?) of extreem veel afvoerwater uit de ons omringende landen. (En waar komt dat uiteindelijk weer terecht)

Wel lekker om te zien dat ik met de vloer in iedergeval al op +1 zit :-)

GreetZ,
Nachtbroeder1978
ook al heb je ergens geen verstand van, kan je er toch een mening over hebben.