PTSS bij de politie

[Nick]

Sterk stuk, respect voor de collega's die daar zitten en hun verhaal vertellen. Ook respect voor de collega van Flevoland, ze krijgt haar verhaal niet goed voor het voetlicht. Maar het is wel een stap om zo voor iedereen een tegen geluid te laten horen.

Het is zeker een stap om zo'n tegengeluid te laten horen, maar op mij (overigens als buitenstaander) kwam het vrij respectloos over. Ook kreeg ik het idee dat zij (nog) niet heeft meegemaakt wat de drie agenten aan tafel wel hebben meegemaakt. En bij deze nogmaals mijn vraag: hoe wordt er binnen de politie over PTSS gedacht? Krijgen jullie collega's daar begrip voor of rust er toch nog een taboe op?

[dielangemotormuis]

En bij deze nogmaals mijn vraag: hoe wordt er binnen de politie over PTSS gedacht? Krijgen jullie collega's daar begrip voor of rust er toch nog een taboe op?

Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.

Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.

[Nick]

Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.

Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.

Dat is goed om te horen!
Is het ZIG net zoiets als het BOT?

[Maxx]

Dat is goed om te horen!
Is het ZIG net zoiets als het BOT?

In Amsterdam is het Zelfhulpteam Ingrijpende Gebeurtenissen, dus inderdaad vergelijkbaar met het BOT in andere regio's.

[jvo]

Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.

Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.

KMar is het inderdaad ook geregeld, gelukkig geen gebruik van hoeven maken. Huidige werkgever is het goed geregeld ook, vorig jaar zelfs met politie/brandweer en ambu bij de brandweer op de kazerne marnixstraat ge"bot"... geeft ook wel weer een stuk richting aan je eigen gevoel, en je leert wat meer over hoe de andere diensten erin staan, de brandweercollegae hadden binnen 1,5 week een hoop shit gehad wat ze even "kwijt" moesten, en doordat wij er waren konden we uitleggen aan de politiecollega die als eerste was begonnen dat hij niets fout had gedaan, denk dat ie dat anders zonder uitleg toch anders beleefd had....

Maar over het algemeen is het volgens mij bij de politie meer "kunnen jullie alweer, ik heb een melding voor jullie", terwijl wij als het nodig is of wij het nodig vinden gewoon voor de rest van de dag eruit gehaald kunnen worden door de BOTter...

[Frank.]

Maar over het algemeen is het volgens mij bij de politie meer "kunnen jullie alweer, ik heb een melding voor jullie", terwijl wij als het nodig is of wij het nodig vinden gewoon voor de rest van de dag eruit gehaald kunnen worden door de BOTter...

Nu heb ik 'vroeger' niet meegemaakt, maar wat ik inderdaad veel hoor van ervaren collega's is dat het vandaag de dag goed geregeld is qua opvang, veel beter dan vroeger.

Bij ons op de meldkamer is er een vaste lijst met gebeurtenissen bij welke gelijk ook het BOT in kennis wordt gesteld. Het kan dan inderdaad zijn dat er gelijk een melding achteraan komt, maar wanneer de desbetreffende agent(e) dat wil kan er zelfs een lid van het BOT nog naar de plaats van het voorval komen.

Daarnaast kan je altijd nog zelf bellen naar het BOT mocht je er behoefte aan hebben. Zij hebben ook de lijntjes naar de professionele hulpverlening, want dat wilde ze erg benadrukken: het zijn géén hulpverleners, enkel collega's.

Ik heb het BOT niet als een taboe ervaren op het bureau.

[Nick]

Door Maarten z'n post in een ander topic bedacht ik me dat het weer tijd was voor een nieuw KMar Magazine. Ben ik het januari-nummer aan het doorlezen en wat zie ik daar... juist: een heel artikel over "collegiale opvang". Wat een timing .

Voor de geïnteresseerden, downloaden kan hier:
http://www.defensie.nl/actueel/defensiebladen/kmar_magazine/2011/46178656/KMar_Magazine_nr_1_januari_2011

[Red]

Een op vijf agenten heeft psychische klachten'
AMSTERDAM - Ongeveer een op de vijf agenten kampt met psychologische klachten. De klachten zorgen voor vijftien procent meer verzuim bij de politie. Hiermee zijn tientallen miljoenen euro's gemoeid.
Dat meldt RTL Nieuws zaterdagavond op basis van een tussentijdse rapportage over stress en posttraumatische stressstoornis van onderzoeker Jan Struijs, die RTL in handen heeft.

Het aantal agenten dat last heeft van psychische klachten zou de afgelopen tien jaar zijn toegenomen. Dat is het directe gevolg van onder meer frustratie over de eigen organisatie, die te bureaucratisch zou zijn, stelt de onderzoeker.

Bijna tien procent van de agenten met klachten lijdt aan een posttraumatische stressstoornis.

Ongeveer tachtig procent van de klachten komt voort uit gewoon politiewerk, wat zou betekenen dat niet alleen agenten binnen de noodhulp ermee kampen, maar ook onder anderen agenten bij ondersteunende diensten.

© ANP http://www.nu.nl/binnenland/2461423/een-vijf-agenten-heeft-psychische-klachten.html

[Dinges]

Is het ZIG net zoiets als het BOT?

http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=50052.0

 

[lvk]

Beste Frank ,
een collega is inderdaad geen proffesionele hulpverlener op spychyschsomaties gebied of voor psychysche klachten die in jouw optiek er zou mogen zijn.
en hieraan ontbreekt het soms. Ik durf te wedden dat de juiste hulp er nog niet is. Men doet met alle respect wat in hun vermogen ligt om te helpen. zo is het .
Hij is nog geen psychotherapeut die tot op het bot gaat uitzoeken wat er mis met DAT wat er nog ontbreekt om de hulp volledig te maken binnen het korps..
Ik neem mij voor om mee te helpen denken. Waarom omdat ik ook zelf mijn weg moest vinden om van deze klachten voor 100% af te komen.
IK wil eerst aangeven wie een proffesionele hulpverlener is op het gebied van deze klachten.
hoe herken je deze klachten  ?
hoe ontstaan deze klachten ?
waarnaar zijn ze LOS van de werkgever te herleiden.
wat kun je voor zo iemand betekenen?
wat het korps kan aanbieden om de werknemers tegemoet te treden?
welke geschikte literatuur er te vinden is?
Hoe kun je met gepaste medicamenten (alternatieve) het beste mee omgaan?
Wat het korps zelf eraan kan doen om deze klachten voor 80% in de hand te hebben onder werknemers.
Is het korps er helemaal verantwoordelijk voor?
Hoe herken je dat deel dat van jouw is?
Waar ligt de grens?
Hoe kan het korps samen met de werknemer een goede keus voor behandelmethode vinden ? Waarop hoor je te letten ?
dit zijn de onderwerpen waarop ik antwoord wil proberen te geven.
Ik probeer elke week 1 vraag te beantwoorden als er animo hiervoor is? kost niets , is gratis.
wordt vervolgt.