Ik probeer hier nu niet weer opnieuw de discussie te beginnen, lijkt me redelijk zinloos.
Alhoewel???
Een goed onderzoek zou ook een onderzoek zijn waarbij morbiditeit, complicaties en aantal ligdagen hospitaal worden meegerekend. Dus het totaalplaatje, en niet alleen mortaliteit.
De helft van de ambulanceverpleegkundigen ziet het MMT als meerwaarde. De helft dus niet! Waar komt dit vandaan?
Wanneer zien we de meerwaarde? Als het op ervaring aan komt. Dus willen we een MMT hebben voor de ervaring.
Maar hoeveel ervaring heeft een MMT arts? Hoe vaak brengt een anaesthesist op de heli een thoraxdrain in? (niet ter discussie maar als vraag) Hoe vaak doet hij een echt lastige intubatie in het donker opgevouwen in een auto?
Maar waarom niet kiezen voor een arts in elk ziekenhuis die inderdaad zoals eerder werd geschreven per politie auto naar de plek des onheils komt? In sommige regio's wordt hier in uitzonderlijke gevallen al voor gekozen als het MMT over de weg moet komen of helemaal niet kan komen.
Of moeten we niet gewoon gaan zorgen dat ambulanceverpleegkundigen bedreven raken in meer handelingen dan dat ze nu mogen? Kortom: het ambulanceverpleegkundig vak opwaarderen.
Ik noem even wat zaken:
Intubatie kind
Intubatie onder anaesthesie /spierrelaxantia
Intubatie onder moeilijke omstandigheden
Inbrengen thoraxdrain
Voorwaarden zijn dan wel een zeer gedegen training, toetsing en het toe kunnen passen van vaardigheden in de praktijk (evt in een "snijlab") want bekwaam kan bevoegd maken. En dan natuurlijk de enorm goede complicatie registratie zodat we ons handelen kunnen toetsen.
Zomaar even ter discussie. Waar hebben we het MMT dan nog écht voor nodig?