De chirurgen op de heli zijn daar bekwaam in, ik kan niet goed inschatten hoe groot de expositie aan thoraxdrains voor de anesthesisten is. Expert?
De chirurgen zijn laagdrempeilger in het uitvoeren van pre-hospitale throaxdrainage dan de anesthesiologen. Het is een grove schatting, maar het gemiddelde van een H-MMT arts zal zo rond de drie tot vier keer per jaar liggen. In het kader van corrigeerbare oorzaken (spanningspneumothorax) wordt daarnaast regelmatig een thoracostomie verricht. Je neemt een mes en maakt een gat op de plaats waar je normaliter de drain in de thorax naar binnen brengt. Die handeling wordt vaak uitgevoerd, maar is vaak tevergeefs.
Pre-hoptitale thoraxdrainage moet je mijns inziens heel goed kunnen motiveren gezien de grote kans op infectierisico. Indien een patient met een evidente pneumothorax een ademfrequentie heeft, die is gelegen tussen de 10 en 30 per minuut
en er is sprake van voldoende oxygenatie met zuurstof, dan hou ik mijn handen gewoon op mijn rug. Een pre-hospitale thoraxdrain moet je bij echt verdienen! Indien ik ook maar de geringste twijfel heb, gaat er gewoon een mes in.
Dat brengt mij gelijk op een ander punt. Dat is namelijk de exposure, immers zo vaak komt het inbrengen van een thoraxdrain niet voor. In Nederland vliegen er vier traumahelikopters rond. die per dag werk bieden aan acht MMT artsen. Alle oproepen op 24 uurs basis, worden dus verdeeld over deze dokters. De helikopter is een snel inzetmiddel. Wil je dezelfde dekkingsgraad bereiken met voertuigen, dan heb je dus veel meer standplaatsen nodig om dezelfde responstijd te bereiken. De facto heb je dan veel meer artsen nodig en vind er verdunning plaats van het aanbod, in casu te weinig exposure voor ervaringsopbouw. Verpleegkundigen opleiden voor dezelfde taak zou precies hetzelfde betekenen.
Ambulancehulpverlening Nederland heeft een redelijk goed niveau, maar om nu verpleegkundigen voor deze taak op te leiden is echt abberant. Wil je met meer kennis, ervaring en handelingsbevoegdheid een ambulanceteam ondersteunen, dan heb je gewoon medisch specialistische kennis, medisch specilialistische ervaring, veel exposure en medisch specialistische verantwoordelijkheid nodig. Een specialiste kan switchen en kan gemotiveerd van een protocol afwijken. Daartoe heeft hij een palet aan middelen en medicatie, die hij per situatie kan aanwenden. Bovendien kan hij de complicaties van zijn eigen handelen oplossen. Daarover heb ik al vele pagina's vol geschreven in diverse ander topic's.
Een ambulanceverpleegkundige zit altijd vast aan een protocol. Een ambulanceverpleekundige is primair een verpleegkundige. Niks meer en niks minder. Laat er geen misverstand over bestaan dat mijn respect voor deze collega's zeer groot is. Maar een verpleegkundige verpleegt en een arts verricht medische handelingen. Zo zijn de zaken in Nederland geregeld. Dat verpleegkundigen soms vergaande medische handelingen verrichten in een noodsituatie is helemaal prima. Maar zodra er echt gesleuteld gaat worden aan patienten, heb je gewoon een arts nodig met bovengenoemd profiel.
Expert.
