Wel is het zo dat PUUR REGLEMENTAIR gezien er niets aan de hand is. Er wordt gesproken over een "ter zake deskundig persoon" en er staat zelfs letterlijk dat een regio de invulling hiervan zelf mag bepalen. (Zie VLPA 7.2) De IGZ heeft hiermee uitdrukkelijk ingestemd.
On topic kun je stellen dat MICU transport van patienten in algemene zin vaak plaatsvindt tussen universitaire centra onderling en vanuit de perifere ziekenhuizen naar een universitair ziekenhuis.
Zoals eerder aangegeven begrijp ik echt heel goed dat er altijd nuance blijft. In een perifeer ziekenhuis worden Medium Care patienten vaak opgenomen op de Intensive Care. In een academisch ziekenhuis liggen patienten op een Medium Care afdeling die in een perifeer ziekenhuis juist de Intensive Care zouden worden opgenomen. Ik wil daar niet badinerend over doen, maar ik ken de praktijk en ik weet hoe dingen werken.
De vraag is dan vervolgens hoe je die term "deskundigheid" dan invulling geeft. "Een ter zake deskundig persoon" is natuurlijk vaag geneuzel. Je kunt er helemaal niets mee. Eigenlijk zeg je dan: zoek het lekker zelf uit. Ik ben van mening dat je verpleegkundigen hiermee juist in de hoek duwt. Artsen schuiven daarmee hun verantwoordelijkheid af, omdat ze zelf te besodemieterd zijn om een collega van huis te laten komen in een dienst of omdat ze liever aanschuiven bij een belangrijke vergadering. Natuurlijk zijn er altijd verpleegkundigen te vinden die dit wel even willen doen, maar moet je dit nou echt willen als verpleegkundige? Als er namelijk ook maar iets misgaat en er volgen kritische vragen, dan zal die arts natuurlijk wijzen naar de verpleegkundige. De verpleegkundige doet natuurlijk het omgekeerde en wijst naar de dokter als medisch eindverantwoordelijke. De dokter roept vervolgens doodleuk dat verpleegkundige het transport immers zelf heeft geaccepteerd en daarmee vindt transport en risico-acceptaie plaats met wederzijdse instemming. De verpleegkundige is daarmee probleemeigenaar en ik kan je vertellen dat er dan een zeer oneigenlijke discussie ontstaat die geen winnaar kent. Wat ik je ook kan vertellen is dat er een verliezer is en dat is patient.
Ik ben niet bekend met het schrijven vanuit de IGZ, maar ik geloof je, alhoewel ik graag het statement van de IGZ eens zou willen zien. De vraag is natuurlijk of deze persoon "handelingsbevoegd" en "handelingsbekwaam" is om
dit specifieke transport te kunnen begeleiden. Als we dan spreken over een zeer specifiek transport van een kritiek zieke patient, dan vraagt dat zeer specifieke medische kennis, zeer specifieke medische ervaring, zeer specifieke medische deskundigheid en tot slot medische verantwoordelijkheid. Zeker als we dit medisch transport kwalificeren als een medisch hoog risico gebeuren. Dat een verpleegkundige hierin
ook een belangrijke taak heeft is geen punt van discussie, omdat ook de verzorging van deze patient zeer specifieke deskundigheid vereist.
Daarmee wil ik nogmaals mijn eerder geposte citaat nadrukkelijk onderschrijven.
Helemaal mee eens heren. Als een staflid vindt dat een IC patient moet worden overgeplaatst, dan moet ie zelf meegaan. Wat mij betreft heeft de patient ook recht op die zorg. De behandelend intensivist kan enroute het best inschatten welke interventies er durante het transport nu echt noodzakelijk zijn. Bovendien is hij eindverantwoordelijk.
Natuurlijk is er altijd nuance. Zo kan ik mij ook voorstellen een Fellow IC in een vergevorderd stadium van de opleding een transport begeleid. Dan nog is het weer situatieafhankelijk. Het hangt bijvoorbeeld sterk af van wat het initiele specialisme is, van waaruit de Fellow IC afkomstig is. Uiteindelijk gaat het allemaal om veilige en verantwoorde zorg tijdens een hoogrisico moment.
Expert
