Verslag eindoefening HOC/ SIGMA.
28 april 2005. Utrecht/ Vleuten.
Goed. Na via de A27, Nieuwegein en weer terug te zijn gereden kwamen we eindelijk op de verzamel plaats aan bij post Leidsche rijn van de Utrechtse brandweer. Eenmaal aangekomen stonden er meerdere ambulances en coördinatiewagens te wachten. Dat beloofd wat dacht ik nog.
We kregen te horen dat wij als eerste ter plaatse zouden komen om alvast de tent op te kunnen zetten. Gelukkig een voorsprong dus. Eerst wat groepsfoto’s van ons kleine ploegje (twee personen ziek en één te laat). Verder hadden we nog iemand in de groep die een ongevalletje mee had gemaakt en daardoor met een kruk mee ging (om foto’s te maken).
Plotseling kregen we via de portofoon een melding. Groot ongeval, nog niets bekend graag aanrijden richting Vleuten. Wij de wagen in en richting Vleuten. In de wagen kregen we te horen dat het zou gaan om een groot ongeval in de mist. Hierbij waren meerdere voertuigen en een bus betrokken. De spanning steeg.
Eenmaal ter plaatse moesten we eerst de tent opzetten. De ongevallocatie was in een grote overdekte loods. Hier konden ze de mist ook goed namaken met rookmachines.
Ik deed de stofzuiger (om de tent op te blazen). Vrij vlot hadden ze de tent staan. Kwam er ook achter dat ze twee linker handschoenen in mijn vest hadden gedaan
En nog voor deze was ingericht kwam de brandweer al met de eerste slachtoffers naar buiten. Hiep hoi, daar hebben we de T3 slachtoffers. En wie mocht daarvoor gaan zorgen? Juist, ik dus …. Nou eerst maar even kijken wat deze mensen mankeren en wat voor hulp ik ze kan bieden. De eerste vrouw had een snee in haar rechterwang en was geschrokken. De tweede vrouw had last van haar rechterenkel en haar linker arm plus elleboog. Nog voor dat ik kon gaan zoeken naar verbandmateriaal kwam de volgende al weer aan ondersteund door een brandweerman. En snel een praatje gehouden en deze man had een blauw oog en een duidelijk blauwe pols. Ik vroeg hem deze te ondersteunen en de volgende T3 kwam al weer aangezet. Het werd nog gezellig ook. Deze meneer had last van zijn enkel arm. Ondertussen had ik een grote doos met verbandmateriaal gevonden en kon aan de slag.
Na de eerste mevrouw te hebben behandeld moesten we met z’n allen weg door omdat iedereen daar door moest. Ja fijn, zeg dat even eerder. Met behulp van wat SIGMA collega’s de hele boel verplaatst een aantal meters verder. Hier begon ik met gegevens opschrijven op de gewondenkaart terwijl andere SIGMA leden zich inzette voor de verbandjes. Ik was nog niet klaar of ons werd gevraagd weer te verkassen. Toen we onze uiteindelijke locatie hadden kwamen er zo weer even drie T3 mensen bij. Lekker zeurend en schreeuwend naast elkaar op de bank. Toen de brandweer even laten een dood slachtoffer voor onze neus neerlegde en voor die van de T3 was het helemaal feest (leerpuntje voor de brandweer). Na de nodige kalmerende praatjes mocht ik dan ook eindelijk de tent in.
Ik kwam bij een meneer die een infuus moest hebben. Deze mocht ik klaarmaken. Even de standaard aan de brancard gemaakt en het infuus bevestigd. Even de eerste de beste pleeg aangeschoten om een infuus te prikken en deze was klaar. Het ging om een T1 slachtoffer die een slagaderlijke bloeding had. Deze was al gestelpt en ik moest de ABC in de gaten houden. Toen ik net klaar was hiermee mocht meneer vervoerd worden naar het (denkbeeldige) ziekenhuis.
Gemeld bij de teamleider dat ik weer vrij was en ik moest even aan het einde van de tent wachten tot ik nodig was.
Ne enkele minuten mocht ik met een ambulancemedewerker en een SIGMA collega mee naar de ongevallocatie. We moesten iemand met CWK letsel uit een auto halen. Deze was al vakkundig opengemaakt door de brandweer en we konden mevrouw met z’n allen er mooi en soepel uit halen. Naar de tent met mevrouw en toen zat mijn avond er al bijna op. De slachtoffers werden afgevoerd en we begonnen langzaam met opruimen.
Met dank aan een erg goede teamleider en chauffeurs hebben we deze avond goed doorstaan. Het was dan ook een erg leuke en vooral leerzame avond. Ik kan niet wachten op de volgende.