Politie laten meerijden op melding ambulance, wanneer wel / niet?

[mike]

Wat ik in de praktijk al meerdere keren heb mee gemaakt is dat in bepaalde gevallen in woningen de situatie snel grimmig word omdat in de ogen van de vele familie en vrienden slachtoffers niet snel genoeg geholpen worden. Soms heb ik daarbij het idee dat ze het liefst zien dat het slachtoffer zo snel mogelijk op een brancard ligt en met gillende sirenes naar het ziekenhuis rijdt. Terwijl de ambulance benaming nog bezig is met de eerste diagnose. Dan is het toch handig voor de ambulance benaming dat de politie de iets wat geëmotioneerde familie/vrienden op afstand houdt, zodat de bemanning in alles rust zijn werk kan doen.

[vesalius]

Ik kende dat stuk al, en de afweging is, gezien de praktijk, behoorlijk lastig. Iedere situatie valt apart te beoordelen en een hoop situaties zijn discutabel.

Welke situaties vind jij discutabel dan?

[mike]

Welke situaties vind jij discutabel dan?

Politie heeft vaak twee petten op. De ene pet heeft met hulpverlening te maken. De andere met het opsporen van strafbare feiten. Hulpverlenen is de taak met over het algemeen de meeste prioriteit. Maar tijdens die hulpverlening doe je waarnemingen over een strafbaar feit. Soms vang je onbewust een gesprek op wat een ambulance verpleegkundige heeft met een patiënt. Zit ik (agent) achter een slachtoffer in een auto het hoofd te stabiliseren en de pleeg vaak bepaalde zaken aan de patiënt dan kan ik niet mijn oren dicht doen. In de praktijk staan we toch vaak de ambulance medewerkers te assisteren. Infuus zak omhoog houden(blauwe infuus paal ), assisteren met de lock rol, patient gerust stellen en noem maar op. Dat weet de ambulance dienst ook. Maar het is rekening houden met elkaar, en soms elkaar een beetje helpen. En sommige dingen zijn niet te voorkomen.

[Wout]

Wij mogen wel luisteren, de ambulancepleeg mag alleen niet doorgeven Als wij met hulpverlening bezig zijn geldt voor ons geen medisch beroepsgeheim. Ook niet als het slachtoffer praat met de ambulancepleeg: als een agent het hoort, heeft hij niet opeens geheimhoudingsplicht of verschoningsrecht.

[vesalius]

Wat Wout zegt, het medisch beroepsgeheim geldt niet voor jullie dus de situaties die jij benoemt vallen daar ook niet onder. Andere voorbeelden?

[Red]

Andere voorbeelden?

Ik zou zeggen, lees het forum eens na, en zoek eens wat jurisprudentie op...... Zie het topic omtrent de vondelparksteker hier op het forum. hier
En bijvoorbeeld dit artikel. Er zijn legio voorbeelden te vinden als je even een zoekslag maakt. Daarnaast heb ik het zelf al tientallen keren meegemaakt. De ene keer bel je het ziekenhuis met de vraag hoe het is afgelopen met een aanrijdings SO en dan krijg je wel antwoord, de andere keer niet etc.....

[vesalius]

Ik zou zeggen, lees het forum eens na, en zoek eens wat jurisprudentie op...... Zie het topic omtrent de vondelparksteker hier op het forum. hier
En bijvoorbeeld dit artikel. Er zijn legio voorbeelden te vinden als je even een zoekslag maakt. Daarnaast heb ik het zelf al tientallen keren meegemaakt. De ene keer bel je het ziekenhuis met de vraag hoe het is afgelopen met een aanrijdings SO en dan krijg je wel antwoord, de andere keer niet etc.....

Vonderparksteker is vrij duidelijk. Acute gevaar afgewend, helaas, maar er mag geen antwoord gegeven worden.

Je tweede voorbeeld is ook niet discutabel, je hebt een verschoningsrecht richting de rechter-commissaris wat inhoudt dat je zich mogen verschonen van het afgeven van een verklaring echter moeten ze wel gewoon verschijnen als ze opgeroepen worden. Is overigens ook zo terug te lezen in de Handreiking van de KNMG:

14. Arts is getuige in een strafzaak
De arts, die in een strafzaak wordt opgeroepen om in het kader van een gerechtelijk vooronderzoek of ter
terechtzitting te verschijnen om een getuigenverklaring af te leggen tegenover de rechter(-commissaris), is verplicht
aan de oproep om te verschijnen gehoor te geven.
De arts maakt op grond van zijn beroepsgeheim zelf de afweging of hij een verklaring aflegt of zich beroept op het
verschoningsrecht.⁴¹

Verplicht te verschijnen
In strafrechtelijke procedures kan gebruik gemaakt worden van getuigen, zowel in het kader van een gerechtelijk
vooronderzoek als ter terechtzitting. Wordt een arts opgeroepen om als getuige te verschijnen, dan is hij daartoe in
beide gevallen verplicht.⁴² Verschijnt hij niet dan kan een tweede oproep worden verzonden waarin een bevel tot
‘medebrenging’ wordt gegeven; de arts wordt dan gedwongen te verschijnen.

Verschoningsrecht
In tegenstelling tot veel andere personen zijn (de meeste) artsen, als ze voor de rechter als getuige verschijnen, niet
verplicht om een verklaring af te leggen. De reden hiervan is het verschoningsrecht. Dit geeft de arts het recht zich
tegenover de rechter(-commissaris) te ‘verschonen van’ het afleggen van een getuigenis of van het beantwoorden van
(bepaalde) vragen, indien hij hierdoor het beroepsgeheim zou schenden. Het is de arts zelf die beoordeelt of en voor
welk deel hij zich dient te verschonen. De rechter aanvaardt een beroep op het verschoningsrecht, zolang duidelijk is
dat de arts de vragen niet kan beantwoorden zonder zijn beroepsgeheim te schenden. Ook hier gelden de in I, 1
genoemde uitzonderingen voor het doorbreken van het beroepsgeheim.⁴³

⁴¹Art.218 Sv.
⁴²Art.213 resp. 287 lid 3a Sv.
⁴³Omdat deze niet valt onder het bereik van de handreiking is niet opgenomen de situatie dat de arts zelf verdachte is. Op grond van art.6 EVRM
(recht op een eerlijk proces) is het de arts dan toegestaan om ten behoeve van zijn verweer patiëntgegevens te openbaren aan de
rechter(-commissaris), ook zonder toestemming van de patiënt.

Als laatste jouw eigen ervaringen, hoewel prettig voor jou, is het ziekenhuis in principe fout als zij jou die informatie verstrekken.

[Red]

Vonderparksteker is vrij duidelijk. Acute gevaar afgewend, helaas, maar er mag geen antwoord gegeven worden.
Je tweede voorbeeld is ook niet discutabel, je hebt een verschoningsrecht richting de rechter-commissaris wat inhoudt dat je zich mogen verschonen van het afgeven van een verklaring echter moeten ze wel gewoon verschijnen als ze opgeroepen worden. Is overigens ook zo terug te lezen in de Handreiking van de KNMG:
Als laatste jouw eigen ervaringen, hoewel prettig voor jou, is het ziekenhuis in principe fout als zij jou die informatie verstrekken.

Ik denk dat je niet helemaal snapt wat ik bedoel....
Het feit dat er over gediscussieerd wordt tussen de beide partijen, waarbij in het tweede geval de rechter de raad van bestuur van een ziekenhuis terugfluit geeft al aan dat het discutabel is en verschillende partijen andere meningen hebben...
Wat betreft de vondelparksteker, het acute gevaar is juist niet afgewend. De gevoerde discussie is: "wat is acuut gevaar" de een beoordeeld dit namelijk anders als de ander. Daardoor wordt het discutabel. Wat betreft eigen ervaringen ben ik het met je eens, echter we moeten dingen niet moeilijker maken als dat ze zijn.

[vesalius]

Ik denk dat je niet helemaal snapt wat ik bedoel....
Het feit dat er over gediscussieerd wordt tussen de beide partijen, waarbij in het tweede geval de rechter de raad van bestuur van een ziekenhuis terugfluit geeft al aan dat het discutabel is en verschillende partijen andere meningen hebben...
Wat betreft de vondelparksteker, het acute gevaar is juist niet afgewend. De gevoerde discussie is: "wat is acuut gevaar" de een beoordeeld dit namelijk anders als de ander. Daardoor wordt het discutabel. Wat betreft eigen ervaringen ben ik het met je eens, echter we moeten dingen niet moeilijker maken als dat ze zijn.

Het feit dat er gediscussieerd wordt hoeft niet te betekenen dat er geen duidelijke regels voor zijn, of accepteert bij jou iedereen zonder discussie zijn bon voor te hard rijden?

Terecht dat de rechter de RvB terugfloot, men is gewoon verplicht net als ieder ander te verschijnen voor de rechter verschoningsrecht of niet. Men hoeft alleen niet te verklaren. Is wat mij betreft weinig discutabel aan.

Wat betreft de Vondelparksteker, als hij niet laat merken tijdens zijn behandeling van plan te zijn nog iemand neer te steken mag je als medicus je beroepsgeheim niet doorbreken. Wederom vanuit de Handreiking:

6. Patiënt pleegde strafbaar feit buiten de hulpverlening
Komt een arts tijdens onderzoek of behandeling van een patiënt te weten dat hij strafbare feiten heeft begaan, dan
valt dit onder het beroepsgeheim. (zie uitzonderingen onder I,1)

Komt een arts tijdens onderzoek of behandeling van een patiënt te weten dat hij strafbare feiten heeft begaan, dan valt
dit onder het beroepsgeheim. Dit kan alleen worden doorbroken met toestemming van de patiënt, als de wet de arts
verplicht te spreken of in een conflict van plichten. Van een conflict van plichten is bijvoorbeeld sprake als het belang,
dat gediend is met het doen van aangifte (bijvoorbeeld het wegnemen van gevaar voor anderen), groter is dan het
belang van de geheimhouding.
Eenieder, die ervan op de hoogte is dat iemand een strafbaar feit heeft begaan, is bevoegd daarvan aangifte te doen:
niet alleen het slachtoffer, maar ook een ander.¹⁹ Daarnaast bestaat een verplichting tot het doen van aangifte in
bepaalde gevallen.

Aangifteplicht
Eenieder die op de hoogte is van ernstige misdrijven zoals moord, doodslag en verkrachting is verplicht om aangifte te
doen. Ook de poging en voorbereiding tot deze misdrijven vallen onder de aangifteplicht. In bepaalde gevallen is het
niet voldoen aan de aangifteplicht strafbaar. Voor artsen en anderen echter, die zich kunnen beroepen op het
verschoningsrecht geldt deze aangifteplicht niet.²⁰ Dat betekent dat een arts, die in de behandelrelatie met een patiënt te weten is gekomen dat deze een van de genoemde ernstige feiten heeft begaan, niet verplicht is tot het doen van
aangifte.²¹ Dat wil zeggen dat hij niet strafbaar is, als hij geen aangifte doet. Overigens blijft het wel mogelijk dat hij
aangifte van deze misdrijven doet, maar in principe verhindert de zwijgplicht dat.
De arts is vrijgesteld van de plicht tot het doen van aangifte van ernstige misdrijven door zijn patiënten zoals moord,
doodslag en verkrachting, ook al bestaat voor ‘gewone’ burgers een aangifteplicht voor deze delicten. Een conflict van
plichten kan uiteraard wel ontstaan.

¹⁹Art.161 Sv.
²⁰Bijv.: Leidse Balpenzaak, College van Beroep NIP 20 juni 1997, TvGR 1999/5.
²¹Franken A.A., Tekst en Commentaar Strafvordering, 2001, p.555; Corstens G.J.M., Het Nederlands strafprocesrecht, 2002, p.73-75.

[Dinges]

In het geschetse voorbeeld met die aangetroffen hennepplantage: ik zou de MKA oproepen dat ik politie ter plaatse wil. Omdat ik me niet veilig voel bijvoorbeeld, ik geef er wel een draai aan. Dan ontdekt de politie die plantage ook wel..toevallig.