Nazorg na opvolging AED-Alert

Auteur Topic: Nazorg na opvolging AED-Alert  (gelezen 28888 keer)

0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.

guest8310

  • Gast
Reactie #50 Gepost op: 14 december 2012, 18:06:14
Deel uitmaken van een hulpverleningsketen maakt niet dat een vrijwilliger die iets niet wil ook zijn zin hoeft te krijgen. Als de regel is dat iemand bij je langs komt om te informeren dan is het recht van weigeren je ontnomen. Niets vreemd aan, ook beroepsmensen van politie, brandweer of ambulance zijn soms verplicht (door hun werkgever) om na een heftige inzet samen te komen.
Klopt, ook daar ben ik persoonlijk bekend mee. Echter, dan is dat in mijn functie en op momenten dat ik in dienst ben. Mijn werkgever hoeft ook echt niet onaangekondigd bij mij voor de deur te komen staan, ook daar ben ik niet van gediend. Heeft voor mij te maken met het gescheiden houden van werk en privé.
Als het een "verplicht" onderdeel wordt van het burgerhulpverlener zijn is dat natuurlijk prima, maar dan doe dat dan op wekelijkse/maandelijkse/jaarlijkse bijeenkomsten waarop verwacht wordt dat iedereen komt om met elkaar te praten. Prima, dan zal ik daar zeker zijn, ook om anderen de kans te geven hun verhaal te doen en om van elkaar te leren.
Ik moet bijvoorbeeld ook rekening houden met mijn thuisfront, die misschien wel op een heel andere manier omgaat met dergelijke situaties dan ik dat doe. Ook dat heeft te maken met het stukje "ongelegen" van de goed bedoelde nazorg...


Niemand op deze wereld kiest er doelbewust voor om in een nare setting te komen. Vrijwilligers kiezen doelbewust om andere mensen te helpen. De stelling dat ik niet moet vergeten dat "ze" er zelf voor kiezen klinkt in de richting van vrijwilligers als "eigen schuld, dikke bult" . Dankbaarheid voor de inzet en er gewoon zijn voor deze mensen is op zijn plaats.
Het is zeker geen "eigen schuld, dikke bult" en natuurlijk kiest men er niet voor om in een nare setting te komen. Maar men kiest er wel voor om zich aan te melden voor een reanimatie-project en het feit dat je dan in nare settingen terecht komt, is nou eenmaal evident aan de aard van het project.
Natuurlijk moeten we dankbaar zijn, maar daar zijn andere manieren voor om dit te laten blijken. En we moeten er zeker voor de deelnemers zijn, maar moeten we ons ook opdringen??


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #51 Gepost op: 14 december 2012, 18:25:45
@024: zoals hierboven ook al aangegeven, men maakt een keuze om zich aan te melden voor een AED-project. Het moment van aanmelding zou meer gebruikt kunnen worden om mensen er van op de hoogte te stellen wat het nou eigenlijk inhoud om een reanimatie uit te voeren.

Dat gemeenten en de bedrijven die zich met deze projecten bezig houden meer met nazorg moeten doen ben ik met je eens. Voor een leek is een reanimatie een heftige gebeurtenis waarbij nazorg onlosmakelijk verbonden is aan de oproep.
Bij iedereen langs gaan lijkt mij praktisch niet haalbaar en ook ongewenst. Je moet nazorg namelijk niet opdringen. Er zijn genoeg mensen die zelf zorgen voor hun nazorg of hier geen behoefte aan hebben. De groep met burgerhulpverleners is zeer gevarieerd van samenstelling.

De e-mails hierboven lijken mij een goede eerste stap, er wordt bedankt voor de geboden hulp, er wordt aangegeven hoe men nazorg zou kunnen krijgen.

Er zijn diverse opties om nazorg nog beter te regelen. Je kunt na de inzet een SMS sturen met contactgegevens voor nazorg, je zou zelfs mensen nog kunnen nabellen met de vraag of er nazorg nodig is en een afspraak te maken.


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #52 Gepost op: 14 december 2012, 18:30:19
Wat betreft het verloop van de reanimatie en de uitkomst van het slachtoffer blijf je zitten met een aantal lastige punten:
* Het medisch beroepsgeheim dat het delen van welke informatie dan ook niet toestaat, tenzij het slachtoffer of zijn vertegenwoordiger daar uitdrukkelijk toestemming voor geeft.
* Praktisch is het niet altijd haalbaar om toestemming te verkrijgen van familie, omdat bij aankomst in het ziekenhuis veel moet gebeuren en het slachtoffer zelf uiteraard prioriteit heeft.

Het is wenselijk dat de burgerhulpverlener terug hoort hoe de reanimatie verlopen is en hoe het met het slachtoffer gaat. De praktische invulling daarvan is lastiger. Ook met het delen van deze informatie (indien er toestemming is) gaat nazorg gepaard. Een slachtoffer dat het niet heeft overleefd kan veel onzekerheid en verdriet opleveren bij de hulpverlener. Komen we weer terug bij de eerdere discussie :).


guest8310

  • Gast
Reactie #53 Gepost op: 14 december 2012, 18:35:32
[..]Ik zeg niet dat we briljant zijn en het wiel hebben uitgevonden[...]
Ik zal dat ook niet direct zeggen, maar ik denk wel dat jij/jullie een heel goede formule hebt/hebben! Jammer misschien dat dit ook, uit nood, door vrijwilligers opgepakt is, maar zoals ik ook al in een persoonlijk bericht heb aangegeven: Respect voor je inzet in deze!  O0


Moon

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 665
  • Instructeur EHBO/EHaK/(P)BLS/AED
Reactie #54 Gepost op: 14 december 2012, 18:36:45
@Lunatum:
Gek genoeg bezorgde mij de dame die mij heeft gevonden na haar reanimatie de tranen. De slachtoffers die waren overleden deden me minder. Klinkt hard, maar meer dan mijn best kon ik niet doen.
Een hulpverlener wil idd graag de afloop weten, vaak ongeacht hoe die is, met eerder genoemde zin in gedachten.



Okay, bij deze dan onze mail...enigszins gecensureerd. Er staat ook nog wel eens wat specifieker bij. Of het slachtoffer met ademhaling is afgevoerd, dat het geen rea bleek te zijn, dat het slachtoffer het niet gehaald heeft (al dan niet met dank van de familie, want ook zij weten ons regelmatig te vinden). Ook wanneer er veel alerts in korte tijd in een wijk zijn geweest (of juist 1tje na heel lange tijd van stilte), besteden wij daar extra aandacht aan of wanneer er andere bijzondere zaken zijn. Betreffende de niet ontvangen smsen...dat konden we zien bij AED-Alert en dat was wel eens fijn.

Standaard:


Beste burgerhulpverlener,

Vandaag is er een Alert uit gegaan voor de XXXX in Hoorn.

 
Wij willen iedereen weer van harte bedanken voor de inzet. Mocht u iets willen vertellen, op- of aanmerkingen over het alert,  bent u erbij geweest en wilt u het verhaal kwijt...wij zijn te bereiken via dit mailadres of via facebook.com/burgeraedhoorn . Ook is het voor ons vaak prettig om even te horen welke AED er daadwerkelijk gebruikt is geweest en of er burgerhulpverleners aanwezig zijn geweest.

Graag ontvangen wij uw feedback.

 Mocht het nodig zijn dan kunt u professionele hulp krijgen via:

* Sensoor, dag en nacht telefonisch bereikbaar via 0900-0767

* uw huisarts, eventueel kan hij u doorverwijzen naar professionele verleners

Uiteraard zijn ook wij voor u bereikbaar.
 
Verder hebben een aantal van u GEEN alert ontvangen. Mogelijk heeft uw telefoon uitgestaan, of is er vertraging in het netwerk van uw provider geweest.

Deze SMS wordt in principe na 10 minuten "gedeleted"  door het systeem.

Met vriendelijke groet, mede namens de gemeente Hoorn,

XXXXXXXX
XXXXXXXX
facebook.com/Burgeraedhoorn facebook.com/ehboblokkerzwaag  A universe is trapped inside a tear


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #55 Gepost op: 14 december 2012, 18:46:54
@Lunatum:
Gek genoeg bezorgde mij de dame die mij heeft gevonden na haar reanimatie de tranen. De slachtoffers die waren overleden deden me minder. Klinkt hard, maar meer dan mijn best kon ik niet doen.
Een hulpverlener wil idd graag de afloop weten, vaak ongeacht hoe die is, met eerder genoemde zin in gedachten.

Zo heel gek is dat eigenlijk niet :). Ik herken dat wel hoor. Het is een bijzonder gevoel als je iemand ontmoet die dankzij jou een hartstilstand kan navertellen. Of dat nu na een AED-alert is of na een reanimatie in het ziekenhuis.

Waar denk ik meer aandacht aan besteed moet worden in het reanimatieonderwijs is dat, zoals 024 ook al zegt, reanimaties lang niet altijd zorgen dat het slachtoffer het overleefd, ondanks dat je nog zo je best doet. Mensen moeten beter weten wat hun te wachten staat, hoe een slachtoffer met een hartstilstand er uit ziet en wat er allemaal gaat gebeuren. Daarnaast is er vroeger veel nadruk gelegd tijdens cursussen wat er allemaal mis kan gaan, wat je fout kan doen. Dat demotiveert mensen om te beginnen en werpt een enorme drempel op.

Hoe goed je ook gereanimeerd hebt, hoe snel je ook bij het slachtoffer was en de ambulance ter plaatse, slachtoffers kunnen ernstige hersenschade hebben. Ook na een relatief korte reanimatie met nauwelijks delay. Toch doe je je uiterste best om iedereen een kans te geven :), want er zijn ook mensen die het wel halen, zonder veel restschade.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Reactie #56 Gepost op: 14 december 2012, 18:52:11
Wat betreft het verloop van de reanimatie en de uitkomst van het slachtoffer blijf je zitten met een aantal lastige punten:
* Het medisch beroepsgeheim dat het delen van welke informatie dan ook niet toestaat, tenzij het slachtoffer of zijn vertegenwoordiger daar uitdrukkelijk toestemming voor geeft.
* Praktisch is het niet altijd haalbaar om toestemming te verkrijgen van familie, omdat bij aankomst in het ziekenhuis veel moet gebeuren en het slachtoffer zelf uiteraard prioriteit heeft.

Het is wenselijk dat de burgerhulpverlener terug hoort hoe de reanimatie verlopen is en hoe het met het slachtoffer gaat. De praktische invulling daarvan is lastiger. Ook met het delen van deze informatie (indien er toestemming is) gaat nazorg gepaard. Een slachtoffer dat het niet heeft overleefd kan veel onzekerheid en verdriet opleveren bij de hulpverlener. Komen we weer terug bij de eerdere discussie :).

Mag een ambulance verpleegkundige op de eerste hulp vragen hoe het met een eerder binnen gebracht slachtoffer is? Krijgt hij gewoon antwoord van een arts-assistent, SEH verpleegkundige, de balie-juf of van een medisch specialist? Of wordt hem gezegd dat er een paar lastige puntjes zijn?


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #57 Gepost op: 14 december 2012, 19:15:14
Mag een ambulance verpleegkundige op de eerste hulp vragen hoe het met een eerder binnen gebracht slachtoffer is? Krijgt hij gewoon antwoord van een arts-assistent, SEH verpleegkundige, de balie-juf of van een medisch specialist? Of wordt hem gezegd dat er een paar lastige puntjes zijn?
Dit gaat ongetwijfeld een lastige discussie opleveren :).

Een ambulanceverpleegkundige mag dat zeker vragen en hij zal in de regel ook antwoord krijgen. Hij heeft immers net als de behandelend arts een behandelrelatie met de patiënt. Of de patiënt daar nog formeel toestemming voor zou moeten geven is de vraag. Binnen het medisch beroepsgeheim zou daar op zich ruimte voor moeten zijn.

De burgerhulpverlener is geen medisch hulpverlener en heeft geen formele behandelrelatie met de patiënt. Er mag aan hem geen informatie over een patiënt (of slachtoffer) worden verstrekt, zonder dat de behandelaar daarvoor uitdrukkelijk toestemming heeft van de patiënt of zijn vertegenwoordiger.

Misschien flauw, maar zo is de wet. Er is de laatste tijd veel te doen over beroepsgeheim en verstrekken van (medische) informatie over patiënten. Het zou mij niet verbazen als het verkrijgen van informatie zonder toestemming steeds moeilijker gaat worden.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Reactie #58 Gepost op: 14 december 2012, 19:32:59
Dit gaat ongetwijfeld een lastige discussie opleveren :).

Een ambulanceverpleegkundige mag dat zeker vragen en hij zal in de regel ook antwoord krijgen. Hij heeft immers net als de behandelend arts een behandelrelatie met de patiënt. Of de patiënt daar nog formeel toestemming voor zou moeten geven is de vraag. Binnen het medisch beroepsgeheim zou daar op zich ruimte voor moeten zijn.

De burgerhulpverlener is geen medisch hulpverlener en heeft geen formele behandelrelatie met de patiënt. Er mag aan hem geen informatie over een patiënt (of slachtoffer) worden verstrekt, zonder dat de behandelaar daarvoor uitdrukkelijk toestemming heeft van de patiënt of zijn vertegenwoordiger.

Misschien flauw, maar zo is de wet. Er is de laatste tijd veel te doen over beroepsgeheim en verstrekken van (medische) informatie over patiënten. Het zou mij niet verbazen als het verkrijgen van informatie zonder toestemming steeds moeilijker gaat worden.

De lastige discussie hier op dit forum begint routine te worden, het moderator team zal ongetwijfeld al in hogere staat van paraatheid zijn.

Een arts heeft medisch beroep geheim.

Een ambulance verpleegkundige heeft afgeleid beroepsgeheim.

Verhaaltje: Ambulance brengt een patient binnen, doet overdracht op SEH. Het team op de SEH gaat verder met de patient. De boys van de ambulance dienst gaan weg. Pakken wat schone lakens uit de kast en tot ziens. Een uur later komen de vrolijke vrienden weer binnen, bij het koffie apparaat vragen ze hoe is het gaat met die reanimatie. Ze krijgen gewoon antwoord. Het medisch beroepsgeheim wordt doorbroken.

De vlieger van een behandelrelatie hebben met de patient gaat helemaal niet op. De vlieger die de verpleegkundige van de ambulance staat op te laten is gewoon interesse en betrokkenheid.

Net als Lunatum doet zal ik er voor de balans een flauwe opmerking bij doen: artsen behandelen patienten, verpleegkundigen verplegen.

In ziekenhuizen hebben niet alleen verpleegkundigen dat afgeleide beroepsgeheim. De secretaresse heeft het ook, de civiele dienst medewerkers hebben het ook. Veel ziekenhuizen maken zelf gebruik van vrijwilligers voor activiteiten begeleiding, de bibliotheek enz., ook zij hebben een afgeleid beroepsgeheim.

Waar een wil is , is een weg, iets meer vorm geven aan vrijwilligers ingezet door een RAV geeft ze een afgeleid beroepsgeheim. De politie en brandweer maken ook gebruik van vrijwilligers, de eed/belofte van vrijwilligers is gelijk aan de eed/belofte van beroeps personeel.

Ik zie ook niet een probleem als een ambulance verpleegkundige aan de koffie automaat op de SEH van alles kan vragen en te weten kan komen wat het zwaarwegend argument kan zijn om de burgerhulpverlener niet te mogen zeggen of iemand is overleden of nog in leven is.

Ik kan me voorstellen dat een AED ook op straat ingezet wordt en de burgerhulpverlener niet weet wie het slachtoffer is, dat is informatie dat wel onder het beroepsgeheim valt.


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #59 Gepost op: 14 december 2012, 19:50:05
Zowel artsen als verpleegkundigen hebben beroepsgeheim op grond van de wet BIG en WGBO, andere bij de patiënt betrokken hulpverleners zoals de secretaresse, vrijwilligers enzovoorts een afgeleid beroepsgeheim.

De ambulanceverpleegkundige die geïnteresseerd informeert naar de toestand van een patiënt waarmee hij een behandelrelatie heeft, zou die informatie zoals ik de wetgeving interpreteer mogen krijgen. Het maakt niet uit of dat dan bij de koffieautomaat is of tijdens een formele casusbespreking. In beide gevallen kan het voor hem als medisch professional meerwaarde hebben om feedback te krijgen op zijn handelen bij de betreffende patiënt. Of daarmee het beroepsgeheim doorbroken wordt?

Dat het voor een lekenhulpverlener meerwaarde kan hebben om te weten hoe het het slachtoffer vergaan is kan ik alleen maar beamen!

De ambulanceverpleegkundige heeft een bijzondere rol: hij verpleegt niet alleen, hij zet ook zelfstandig aan de hand van zijn protocol behandelingen in. Het maakt overigens voor de discussie niet uit of je als arts behandelt of als verpleegkundige verpleegt.

Ik zeg niet dat er geen wil is, ik schrijf hoe de regelgeving is. Hulpverleners zijn best bereid om burgerhulpverleners in te lichten over de toestand van de patiënt, maar de regelgeving moet daar wel ruimte voor bieden en de patient of zijn familie moeten daarmee akkoord gaan. Op dit moment kan je bij burgerhulpverleners formeel nog niet spreken van een afgeleid beroepsgeheim.