Ach ja. De introductie van de verkeersregelaar was een zegen voor de politie. Men kon die tijdvretende transportbegeleidingen waarbij men het meest voor of achter een vrachtauto moest rijden eindelijk overgeven aan een daartoe gespecialiseerd bedrijf, want voor of achter een vrachtauto rijden kon een bedrijf immers ook wel. Vervolgens was het ook wel verdraaid handig dat die mannen - vrouwen waren er nog niet zo gek veel destijds - hier of daar bij een evenement of werk een beetje konden bijklussen. Reden genoeg voor een aantal slimmerikken om een verkeersregelaarsbedrijf op te richten, die zich volledig richtten op het assisteren van de politie bij het regelen van het verkeer. En dat ging super, want er was nog voldoende politie en de verkeersregelaars hoefden alleen maar te assisteren.
Hierna ontstonden de problemen waarmee we vandaag de dag te maken hebben. De politie liet steeds meer over aan die professionele verkeersregelaars, en de overheden en aannemers zagen hier het (kosten)voordeel ook wel van in. Toen daarna ook nog eens de markt praktisch volledig werd vrijgegeven, was het hek van de dam. Nu kunnen alle meer-of-minder-briljante slimmerikken een verkeersregelaarsbedrijf beginnen en tegen bodemprijzen verkeersregelaarsdiensten aanbieden, en daarbij niet zelden een personeelsbestand aanleggen met mensen die nauwelijks in staat zijn om daadwerkelijk verkeer te regelen.
Het ultieme gevolg is dus nu dat weggebruikers praktisch op iedere straathoek een verkeersregelaar tegenkomen, waarvan het gros er staat zonder dat hij/zij enige kennis van zaken heeft waarom hij/zij er staat en wat hij/zij er moet doen. Hierdoor is het vertrouwen in de verkeersregelaar gedaald tot een historisch dieptepunt ("een verkeersregelaar staat er voor niets"). Echter, in plaats dat de sector zichzelf probeert op te richten en hun eigen imago probeert te herstellen (dus het vroegere imago "een verkeersregelaar staat er voor iets zinvol"), gaat men vragen om de bevoegdheid tot het uitschrijven van boetes. Ofwel, men probeert autoriteit af te dwingen in de vorm van sancties in plaats van autoriteit af te dwingen in de vorm van optreden.
En ja, dat ligt niet aan de individuele verkeersregelaar zelf, want hij/zij kan er weinig aan doen. Dat ligt met name aan de overheden, de politie, de aannemers en de verkeersregelaarsbedrijven zelf. Zolang er voor ieder onzinnig klusje en met zinloze instructies verkeersregelaars op straat worden geparkeerd, zal het vertrouwen niet toenemen, eerder afnemen. Het laten uitschrijven van boetes om dergelijke onzinnige inzetten "goed te praten" richting weggebruiker laat in mijn ogen de zaak alleen nog maar escaleren. Zodat er twee jaar na de introductie van de boete-schrijvende verkeersregelaar ook gaat worden gepraat over bewapening omdat de agressie opeens is toegenomen. Goh, ra-ra hoe zou het komen....?
