Concentreren van spoedeisende hulppostenWij hebben het Regeerakkoord beoordeeld vanuit het besef dat besparingen, ook in de zorg, noodzakelijk zijn. Daarbij gaan wij ervan uit dat:
- Besparingen niet alleen op korte termijn resultaten moeten opleveren
- Maatregelen gericht zijn op:
- het garanderen van kwaliteit, toegankelijkheid en doelmatigheid van zorg
- het oplossen van perverse prikkels in het systeem
Tijdens de lunchbijeenkomst die wij binnenkort in Nieuwspoort organiseren en waar u nog een uitnodiging voor ontvangt, willen wij vanuit deze visie met u stilstaan bij de maatregelen die het Regeerakkoord voor ‘de zorg in petto heeft’.
In het Regeerakkoord wordt o.a. gesproken over het concentreren van topzorg. Dit komt overeen met het advies dat de ambtelijke werkgroep Cure in het kader van de brede heroverwegingen in april deed. In een bijlage hebben wij de paragraaf uit het betreffende rapport toegevoegd. In deze paragraaf is ook het advies tot concentratie van het aantal spoedeisende hulpposten opgenomen.
Wij vragen ons af waarom ook dit advies niet expliciet in het Regeerakkoord is overgenomen.
Besparing met behoud van kwantiteit en verhoging van kwaliteit
Een van de manieren om verantwoord te bezuinigen, zonder verlies van kwaliteit en beschikbaarheid, is volgens de werkgroep Cure het terugbrengen van het aantal SEH’s van honderd naar zestig. Daarbij zou de totale capaciteit van de SEH’s gelijk blijven, terwijl het toch een aanzienlijke besparing zou opleveren. De kwaliteit van de resterende SEH’s zou toenemen doordat het aantal behandelingen per SEH stijgt.
In het belang van de patiënt/ verzekerde staat UVIT achter het voorstel van de werkgroep
UVIT ondersteunt dit idee omdat dit een goede mogelijkheid biedt om, zonder in te boeten op kwaliteit en kwantiteit van zorg, besparingen te realiseren. Hierdoor zouden bezuinigingen op andere gebieden, zoals een beperking van het verzekerde pakket, (deels) achterwege kunnen blijven. Daarom hebben wij er in een interview met het Financieel Dagblad voor gepleit het voorstel van de werkgroep over te nemen.
Aanbesteding
De werkgroep gaat ervan uit dat de concentratie plaatsvindt op basis van publieke aanbesteding. Over deze wijze van invulling hebben wij onze twijfels en hebben die ook kenbaar gemaakt in het artikel dat op 13 oktober 2010 is gepubliceerd. In plaats van een publieke aanbesteding pleiten wij ervoor om de aanbesteding door de gezamenlijke zorgverzekeraars te laten uitvoeren.
Waarom door de zorgverzekeraars?
Zij kennen de regionale zorgmarkt het beste. Zij zijn op de hoogte van de financiële en kwalitatieve situatie van de zorginstellingen en weten in hoeverre er sprake is van samenwerking met de andere zorgaanbieders in de regio, zoals bijvoorbeeld de huisartsen.
Bovendien hebben de zorgverzekeraars minder last van (lokale) politieke beïnvloeding. Wanneer de overheid de aanbesteding uitvoert, zou daar sprake van kunnen zijn, hetgeen de uitvoering belemmert en wellicht zelfs onmogelijk maakt.
Beschikbaarheid van aanbestedingscriteria een absoluut vereiste
Bij de aanbesteding gaan wij ervan uit dat de normen, zoals aanrijtijden en kwaliteitscriteria, die voor de spoedeisende hulpposten leidend zijn nadrukkelijk niet opgesteld worden door de zorgverzekeraars. Die rol is weggelegd voor de overheid, de belangenorganisaties (patiënten en consumenten), de Inspectie voor de Gezondheidszorg en de (medisch-specialistische) marktpartijen. De zorgverzekeraars toetsen vervolgens bij de aanbesteding of de kandidaat-aanbieders voldoen aan deze criteria en beslissen op basis van doelmatigheid welke kandidaat het meest geschikt is. Daarbij gaat het om een combinatie van kwaliteit, toegankelijkheid en kosten.
De beschikbaarheid van betreffende normen en robuuste onomstreden kwaliteitscriteria zijn een absoluut vereiste om tot aanbesteding over te kunnen gaan.
Mededigingsaspect
Wij gaan ervan uit dat gezamenlijke aanbesteding door zorgverzekeraars niet indruist tegen de mededingingswetgeving. Het gaat om beschikbaarheidszorg. Die valt onder het A-segment, de zorg waarop zorgverzekeraars niet concurreren, maar die ze inkopen via het representatiemodel: de twee zorgverzekeraars met het grootste marktaandeel in een regio doen de zorginkoop namens alle verzekeraars. Dat is een model dat door NMa en NZa is goedgekeurd.
http://www.uvit.nl/over-uvit/pages/concentrerenvanspoedeisendehulpposten.aspx