Moet iets eerst zijn voorgekomen in NL voordat het een denkbeeldige optie wordt?
Alternatief is om te gaan praten over dingen waar niemand het graag over heeft omdat het de Westerse waan van veiligheid aantast.
Iedereen in Westen heeft een week "ik ben charlie" op twitter en facebook gezet. Ik vind dat prima als burgers dat doen maar kinderlijk als professionele hulpverleners dat doen. Wat ik zag was een extremist die zonder pardon een politieman doodschiet.
Ik werk zelf in Midden Oosten, iedereen hier weet dat veiligheid iets betrekkelijks is. Wat we allemaal dagelijks in kranten lezen zijn aanslagen of aanhoudingen van terreurverdachten in Bahrain, Saudi Arabie en Kuwait waarbij de verdachten zonder pardon dodelijk geweld gebruiken tegen politie of andere hulpverleners. Het gaat niet om criminelen maar om figuren die niet bang zijn om te sterven of zelfs de eigen dood beschouwen als het hoogst haalbare.
Organisaties zoals het Internationale Rode Kruis en Artsen Zonder Grenzen hebben al regelmatig gewezen over deze zorgwekkende ontwikkeling. Vroeger was er sprake van een strijd tussen landen waarbij eigenlijk iedere partij zich hield aan afspraken zoals niet schieten op "ambulances, artsen, journalisten".
De wereld is anders geworden, groepen zoals ISIS geven bonuspunten als je ambulances van de weg schiet, artsen en journalisten om het leven brengt.
Ik durf niet te zeggen dat het vooral een probleem is in Midden Oosten van een paar barbaarse arabieren. Een substantieel deel van deze strijders zijn gewoon jongens geboren en getogen in EU-landen. Experts moeten zelf maar bepalen of deze heren na een paar jaar strijd in Syrie of Irak na terugkeer in Europa de Westerse normen en waarden weer aanhangen omdat ze de poster "blijf met je handen van onze hulpverleners" gezien hebben op Amsterdam CS.