Precies wat 'confabuleren' inhoudt.
Vanuit mijn achtergrond ( voormalig A/B verpleegkundige) heb ik het begrip confabuleren geleerd , met als voorbeeld bij dementie en corsacov. Dus meer vanuit een ziektebeeld.
Het "verhaal kloppend maken " schijnt een gewoon menselijke eigenschap te zijn, waarschijnlijk zowel bij klapgetuigen ( mooi woord !) als bij ooggetuigen.
Het lijkt wat of-topic , maar ook bij de
tsunami-beelden viel me zoiets menselijks op. De mensen kijken en filmen hun situatie, die naar later blijkt levensgevaarlijk is.
Het lijkt wel of "langzaam" niet gevaarlijk kan zijn. Het water stijgt, langzaam, auto's drijven, uitroepen van verbazing .... maar vaak geen paniek / gewoon doorfilmen.
Het plaatje dat zich letterlijk voor de ( filmende ) mensen voltrok, kon kennelijk niet gevaarlijk zijn.
( dat kennelijk in tegenstelling tot een schreeuw tijdens een herdenkingsplechtigheid op de dam, "ogenschijnlijk geen gevaar " dat door bijkomstige reacties wel een gevaarlijke situatie geeft.
samenvattend: mensen maken ongewild ( of ongetraind ) fouten, waarbij duidelijk moet zijn dat getrainden ook mensen zijn.
