Zoals belooft zijn hier een kort verslag en een paar foto's van de FBO-inzet op de Kalmthoutse Heide op 26 mei 2011.
Nadat ik woensdagavond het nieuws over de brand op de Kalmthoutse Heide had gelezen op het internet heb ik even contact gehad met mijn baas over een eventuele bijdrage van de heli’s. Hij gaf mij aan dat het LOCC al druk bezig was met de aanvraag. Ik had toen al het idee dat het wel eens een korte nacht kon worden. Dit werd om 03:30 bevestigd met een telefoontje vanuit de Meldkamer Oost Nederland. De collega van de meldkamer belde mij om te checken of ik beschikbaar was als On Scene Commander voor een inzet met de heli’s. Toen ik dat bevestigde gaf hij aan dat ik er serieus rekening mee moest houden dat ik daadwerkelijk ingezet ging worden. Omdat het nog niet helemaal rond was heb ik nog even proberen te slapen. Dit lukte uiteindelijk niet meer omdat ik een kwartiertje later al werd gebeld dat ik me in Apeldoorn moest melden om vanuit daar met twee collega’s af te reizen naar het COPI in Huijbergen.
Rond 05:00 uur zijn we vertrokken voor een rit van een kleine twee uur. Eén van de standaard dingen die tijdens het aanrijden altijd doen is het checken van de actuele meteogegevens op de locatie van de inzet en wat nog veel belangrijker is, de meteogegevens voor de komende uren. De dienstdoende meteoroloog van het KNMI wist ons te melden de wind op dat moment al rond de 5 m/s was en dat deze vanaf dat moment zou gaan toenemen tot 10 m/s. Hierbij zouden ook nog eens uitschieters zitten van 15 m/s. Neerslag was tot in de avond niet te verwachten. Met de inzet in Bergen nog vers in ons geheugen wisten we dat dit niet veel goeds betekende. De brand zou, in welk stadium hij zich ook bevond, zeker gaan oplaaien. De vraag was alleen hoe erg het precies zou gaan worden.
Bij aankomst in Huijbergen hebben we ons direct gemeld bij het COPI. Het COPI was ingericht in dit geval ingericht op de parkeerplaats van een manege aan de grens met België. Op zich was het een mooie locatie met veel ruimte en weinig publiek. Voor ons was het echter wel een probleem dat het een manege was. Voor ons is het handig om de Forward Operating Base (FOB) zo dicht mogelijk bij het COPI in te richten. Probleem is alleen dat paarden en helikopters niet zo heel goed samengaan. Als je pech hebt dan schrikken de paarden zo erg dat ze dwars door de omheining heen gaan. We moesten dus eerst laten regelen dat de paarden op stal gingen en dat we toestemming hadden om een weiland naast het COPI als FOB te gebruiken. Tegelijkertijd zijn we gaan uitzoeken waar we het water het beste konden innemen. De avond ervoor had ik bij wijze van voorzorg al even de kaart bestudeerd en geconstateerd dat het Schelde-Rijn-kanaal wel een mooie plek was. Het enige nadeel was de afstand, die was wat aan de grote kant. Maar dichterbij was er helaas geen alternatief voorhanden.
Toen dit was geregeld zijn we een snelle verkenningsronde gaan maken in het inzetgebied. Daaruit werd al snel duidelijk dat de situatie aan de westkant (tegen de Nederlandse grens) er gunstig uitzag. Hier waren de twee Nederlandse pelotons actief. Aan de andere kant van het gebied, dus aan de oostkant, zag het er minder gunstig uit. Op de plek waar de Belgische eenheden actief waren leek de brand nog steeds stevig huis te houden.
Ik ben zelf, nadat de eerste Chinook (nummer D-102, callsign Grizzly 22) was geland, aan boord gegaan om een beeld van het inzet gebied te krijgen en om te kijken wat het effect van de blussing zou zijn. Het eerste blok heb ik meegevolgen. Toen de Chinook ging tanken ben ik vanaf de grond de inzet verder gaan coördineren en heeft een collega een aantal blokken meegevlogen.
Niet lang nadat we ter plaatse waren merkte we dat de voorspelling van meteoroloog werkelijkheid begon te worden. De wind trok flink aan en al gauw kwamen vanuit het veld berichten dat de brand snel groter begon te worden. Na enig overleg tussen de betrokken partijen hebben wij het advies naar het COPI gedaan om een tweede heli aan te vragen. Ons beeld was dat we zonder een tweede heli achter de feiten aan zouden lopen. De tweede heli (nummer D-667, callsign Grizzly 23) kwam na ongeveer anderhalf uur aan om vervolgens direct te worden ingezet.
Het bijzondere aan deze inzet was dat ik uiteindelijk contact had met twee COPI’s, een Nederlandse en een Belgische. Ik ben zelf met één van de twee collega’s nog even kort naar de commandopost (CP-OPS) van de Belgische eenheden gegaan om de (on)mogelijkheden van de heli-inzet te bespreken. Gelukkig hadden we allemaal hetzelfde beeld voor ogen en konden we er naar toe werken om de brand tegen de avond zoveel mogelijk onder controle te krijgen.
Voor het verdere contact met de Belgen had ik een liaison ter beschikking. Dit was een Nederlandse officier die continue in de buurt van de Belgische commandant was. Uiteindelijk hebben we het meeste werk in de inzetgebieden van de Belgische brandweer gedaan. De reden hiervoor was simpel: daar bevonden zich de zwaartepunten en was de uitbreiding het grootst. Aan de oostzijde van het gebied werden een aantal woningen in de buitenwijk van Kalmthout bedreigd.
Uiteindelijk zijn we erin geslaagd om de grootste uitbreiding van de brand te voorkomen. Hierdoor konden de grondeenheden hun werk goed oppakken en kon de brand stukje bij beetje onder controle worden gebracht. De heli’s zijn uiteindelijk actief geweest tot ongeveer 21:45 uur. Nadat we een korte debriefing in het COPI hadden gedaan konden we terugkeren naar Apeldoorn.
Voor mij persoonlijk was het een bijzondere ervaring om met de Belgische collega’s samen te werken. Voor iemand uit het oosten van Nederland is dit niet het meest waarschijnlijke scenario. Opmerkelijk detail: ik had die dag eigenlijk een overleg gepland staan om met de collega’s van onze Duitse buurregio Kreis Borken te praten over de grensoverschrijdende samenwerking die tussen onze regio’s plaats vindt. Door de heli-inzet kon die vergadering voor mij helaas niet doorgaan. Maar uiteindelijk was ik toch nog grensoverschrijdend bezig, alleen niet met de Duitsers maar met de Belgen.
Ter illustratie is hier een greep uit de foto’s die ik heb kunnen maken.
De landing van de KLPD-heli (PH-PXC) op de FOB zorgt voor een flinke downwash. Iets wat we later nog veel erger zullen meemaken als de Chinooks landen en opstijgen.
De D-102, met als callsign Grizzly 22, op de FOB.
Vanuit de heli is goed te zien hoe groot de omvang van de brand is.
De loadmaster geeft aanwijzingen voor het innemen van het water.
Een blik op ons waterinnamepunt, het Schelde-Rijn-Kanaal ter hoogte van Bath. In de verte is de brug van de A58 te zien.
Door de harde wind zijn de brandhaarden in korte tijd flink groter geworden.
Door de snelle uitbreiding van de brand was het al snel duidelijk dat er behoefte was aan een tweede heli. De D-667 met als callsign Grizzly 23, arriveert hier op de FOB.
De loadmaster ziet er op toe dat er tijdens het opstijgen en landen geen problemen ontstaan met de bucket.
Grensoverschrijdende samenwerking op de Verbindingsstraat nabij de Nolse Duinen.
Soms laten we het water dichtbij ons droppen. Hierbij maken we gebruik van onze opvallende kleding. Deze dient dan als richtpunt voor de heli’s.
