Middelbrand (woning) De Jagerweg - Dordrecht 08-05-2011

[mike]

Drie gewonden bij in brand gestoken woning

User: MediaTVnl

[JelZo]

Dordrecht: Brandstichting

Dordrecht: Brandstichting
Sirenes en zwaailichten verstoren een rustige nacht in Dordrecht als een woonhuis plotseling in lichterlaaie staat.

In de nacht van zaterdag 7 op zondag 8 mei 2011 woedde er een hevige brand in een huis aan de Jagerweg in Dordrecht. Bij de voordeur werd brand gesticht met behulp van brandbare stoffen terwijl boven de bewoners, een echtpaar en hun 17-jarige zoon, sliepen. Door de vuurzee konden zij het huis niet meer uit. De vader en moeder moesten naar buiten springen en liepen daarbij botbreuken op. Hun zoon moest door de brandweer worden bevrijd en raakte ernstig gewond.

Zoon
Het echtpaar heeft naast die 17-jarige zoon die gewond raakte ook nog een zoon van 22 jaar. Die woonde niet bij hen in Dordrecht en had sinds een tijdje ook geen contact meer met ze. Die 22-jarige zoon wil de politie met spoed spreken. Hij is geen verdachte, maar kan misschien wel meer vertellen wat het onderzoek zou kunnen helpen. Hij is van Chinese afkomst en gebruikt de voornamen Xurong of Yukwing. Mogelijk verblijft hij in de omgeving van Amsterdam, Den Haag of Rotterdam.

Vragen politie
Wie weet wie er verantwoordelijk is voor de brandstichting in een woning aan de Jagerweg in Dordrecht in de nacht van zaterdag 7 op zondag 8 mei 2011 ?
- Wie is er getuige geweest van de brandstichting en heeft de dader(s) gezien?
- Wie kent de 22-jarige zoon die de voornamen Xurong of Yukwing gebruikt en weet hoe de politie met hem in contact kan komen?
- Wie heeft er in het algemeen informatie over deze brandstichting en heeft dit nog niet met de politie gedeeld?

Reacties
Politie Zuid-Holland-Zuid: 0800-6070 (gratis)
Meld Misdaad Anoniem: 0800-7000 (gratis)
Criminele Inlichtingen Eenheid: 079- 3458999.

http://www.avro.nl/tv/programmas_a-z/opsporing_verzocht/zaken_deze_week/20110510/dordrecht_brandstichting.aspx

[Live]

http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?msg=1333298#board

Blog: Het is menens

Datum publicatie: 19-02-2015 Geschreven door: Dirk-Jan Grootenboer

Mijn nachtdienst is net begonnen als ik een bekende stem door de portofoon hoor. De centralist van de meldkamer – ik heb ooit samen met hem meldingen gereden - geeft ons een adres door. ‘Een woningbrand. We weten niet of de bewoners nog in huis zijn!’ Aan zijn stem hoor ik dat het menens is.

Deze dienst rijd ik met een collega van de Koninklijke Marechaussee. We doen samen een nachtdienst, een samenwerkingsverband tussen de Marechaussee en de politie. Ik vraag hem of hij wel eens zo’n melding gehad heeft. Hij kijkt mij aan en schudt zijn hoofd. Terwijl ik vol gas richting het adres scheur, leg ik in het kort uit wat hij kan verwachten. We gaan eerst zorgen dat iedereen veilig is. De volgende auto die arriveert doet de afzetting. Wij gaan hulp verlenen waar mogelijk is. Veel meer uitleg kan ik niet geven omdat we binnen een minuut de straat inrijden en een vlammenzee zien.

Ik geef aan de meldkamer door dat we ter plaatse zijn en dat de vlammen uit de woning slaan. We stappen uit en zien een man in de voortuin liggen. Hij schreeuwt en krijst. Hij ligt ernstig dicht bij de vlammen. Mijn maatje aarzelt niet. Hij pakt hem vast en sleept hem in veiligheid. Het been van de man staat scheef en lijkt gebroken te zijn. Vanuit de woning horen we ook gegil en gekrijs. Een geluid dat ik niet snel zal vergeten. De voorzijde van de woning staat zo in lichterlaaie dat het voor ons niet mogelijk is om naar binnen te gaan. Even voel ik me machteloos. Tegelijkertijd hoor ik door de portofoon dat de meldkamercentralist ervoor zorgt dat meer collega’s aansnellen, ook van de brandweer. Ook geeft hij door dat er op dit adres drie mensen bij de gemeente staan ingeschreven.

Ik ren naar de achterzijde van de woning en zie een vrouw op het balkon staan, ze is hevig in paniek. Ik roep dat ze naar beneden moet springen. ‘Mijn zoon is nog binnen!’, schreeuwt ze. Ondanks haar bezorgdheid springt ze vanaf de eerste verdieping in de achtertuin en landt veilig in het gras. Haar armen zijn verschroeid en haar gezicht ziet zwart van de rook. Ik geef direct aan de meldkamer door dat de vrouw veilig is, maar dat haar zoon nog in de woning moet zijn. De brand is nog altijd hevig. De centralist benadrukt via de portofoon dat wij niet zelf naar binnen moeten gaan.

Ik neem de vrouw mee naar de voorzijde. Inmiddels zijn ook buren aan het helpen en mijn maat assisteert het aangesnelde ambulancepersoneel. Ook een brandweerauto komt met volle vaart aan en parkeert voor de woning. Ik ben blij dat ze er zijn. Ik loop naar de brandweercommandant en geef door waar in huis ik iemand hoorde schreeuwen. Hij had via de meldkamer al vernomen dat er nog iemand in het pand was. Via zijn portofoon zegt hij iets tegen zijn mensen en vanuit mijn ooghoek zie ik dat een formatie van brandweerlieden de woning in dendert. Als een arrestatieteam gaan ze dwars door de vlammen heen. Kort hierna zie ik ze alweer naar buiten komen. Met de zoon. Gelukkig konden ze de jongen binnen enkele seconden opsporen en naar buiten brengen. Een tweede ambulance staat al klaar en het personeel ontfermt zich direct over de jongen.

Ook een traumahelikopter komt aan. De trauma-arts wordt snel bij de slachtoffers gebracht en verleent eerste hulp. Er wordt besloten dat de de jongen en zijn vader per ambulance met zwaailicht en sirene naar het ziekenhuis gaan. Ook dit geef ik door aan de centralist. Hij zegt me hem te blijven informeren, zodat hij de hulpverleners kan aansturen. Ik kijk rond en zie collega’s afzettingen regelen, het verkeer stoppen voor de ambulances en andere hulp verlenen. Binnen enkele minuten is iedereen in stelling gebracht. Het is een mooi samenspel tussen de meldkamer en alle hulpverleners ter plaatse.

Inmiddels staat de straat vol met toeschouwers. Ondanks dat het midden in de nacht is, komen ze kijken wat er aan de hand is. De brandweer is druk met blussen. Ik houd de rest van de nacht de lijn open met de meldkamer. Naarmate de nacht vordert, begint langzaam de rust terug te keren en komt ook de recherche ter plaatse om samen met de brandweer onderzoek te doen naar de oorzaak van de brand. Uiteindelijk lost de ochtenddienst ons af en gaan wij naar het politiebureau voor een bak koffie.

In het bureau doen we samen met het ambulancepersoneel een debriefing. Tijdens een debriefing worden het incident en de werkzaamheden doorgesproken. Het is een leermoment, maar ook een manier om de gebeurtenissen een plek te geven. Ook het personeel van de meldkamer is bij deze bijeenkomst aanwezig. De zoon had blijkbaar in paniek 112 gebeld toen hij nog in de woning was. De centralist die hem aan de lijn kreeg vertelt hoe hij door de telefoon het vuur hoorde knisperen waarna de lijn wegviel. Heftig. De opluchting was dan ook groot toen werd doorgegeven dat de jongen uit het brandende huis was. Zoals ik al dacht betreft het een gezin: vader, moeder en hun zoon. Bij iedereen overheerst blijdschap dat alle drie levend uit de brand zijn gehaald.

Als ik later hoor dat de drie bewoners herstellen van hun verwondingen, voel ik me trots. Deels door de goede en snelle samenwerking van alle hulpdiensten, is het goed afgelopen. Ondanks dat het menens was!

Over de blogger


Dirk-Jan Grootenboer
(foto: politie.nl)

Dirk-Jan Grootenboer is 35 jaar en werkt als hoofdagent in Dordrecht binnen de eenheid Rotterdam.
Dirk-Jan: 'Tijdens het politiewerk kan ik dichterbij de inwoners zijn dankzij het gebruik van social media. Op die manier wil ik laten zien hoe mooi en uitdagend het politievak kan zijn.'
Dirk-Jan is ook actief op Twitter (@DJ_Grootenboer) en Facebook.