De politieagent botste in september in Amsterdam-Osdorp achterop de gestolen motor die hij achtervolgde met snelheden die opliepen tot 107 kilometer per uur.
De officier van justitie verwijt de agent gevaarlijk rijgedrag en vindt dat de agent buitenproportioneel handelde. Politieauto's met zwaailicht en sirene mogen in de bebouwde kom maximaal 90 kilometer
Even ervanuitgaande dat deze getallen kloppen; 17km harder dan de richtlijn voorschrijft. Had dit (trieste) ongeval niet plaatsgevonden als het 17km/pu minder zou zijn gegaan?
Volgens het openbaar ministerie had de politie de achtervolging moeten afbreken, volgens de richtlijnen van de meldkamer.
Had de agent toestemming van de meldkamer? Niet dat ik een overschrijding van 17km/pu (zeker bij een achtervolging nota bene) nou zo verwonderlijk vind.
''De agent heeft de grens bij het vangen van boeven fors overschreden. Nu heeft hij een ongeluk veroorzaakt met zwaar letsel tot gevolg'', redeneerde de officier van justitie.
Moet de politie inderdaad voortaan maar de schouders ophalen, bij dit soort misdrijven? Zo van: ''Ik mag niet harder, dus ik laat de boefjes maar gaan..?''
Deze casuïstiek roept bij mij i.i.g. veel vragen op en ben erg benieuwd naar de recht(of krom) spraak...
Uiteraard gebaseerd op achtergrondinfo die wij (nog) niet kennen, wellicht.