Primair is diegene die de handeling uitvoert verantwoordelijk voor de uitvoering en complicaties. Dat is bij BIG-geregistreerden ook zo. Het stellen van de indicatie is daar vaak (niet altijd) de verantwoordelijkheid van de arts, die zelfstandig bevoegd is.
Op het moment dat een niet-BIG-geregistreerd hulpverlener de indicatie stelt en de handeling uitvoert is hijzelf verantwoordelijk, ongeacht alle controlemechanismen achteraf. Het stellen van de indicatie kan eventueel via een protocol verlopen, maar hij voert de handeling uit.
Peter, jouw stichting heeft een aantal zaken best aardig geregeld als ik het zo lees om een vangnet te creëren. Ook niet meer dan terecht. Maar de hulpverlener blijft voor de handeling zelf verantwoordelijk, ongeacht welke vragen je achteraf stelt. Achteraf is meestal te laat.
De meeste lekenhulpverleners zijn zich niet bewust van de juridische en morele verantwoordelijkheid die komt kijken bij al die spannende risicovolle handelingen. Ik heb zelf ook aan die kant gestaan, en ook ik vond het allemaal prachtig (al bracht ik het niet ten uitvoer). Sinds ik volgens de BIG zelfstandig bevoegd zijn merk ik dat, ook wanneer ik als 'EHBO'er' ergens sta, heel wat extra verantwoordelijkheid heb en ook te verantwoorden heb als iets mis gaat. Daar stond vroeger ik als EHBO'er veel minder bij stil.
De wetgever denkt er anders over :
Veel sprookjes volgens aansprakelijkheid, komen dat mensen spelregels van tuchtrecht, strafrecht en civiel recht door elkaar halen.. En vaak word dit soort spookjes zelfs serieus in lessen benoemd..
Tuchtrecht is alleen voor beroepsbeoefenaren, natuurlijke personen, die als beroepsgroep aangesloten zijn bij tuchtrecht college.. Dit omvat de complete dienstverlening, inclusief wettelijk voorbehouden handelingen en risicovolle handelingen, en handelingen omschreven in de spelregels van de werkgever en natuurlijk de wet.
Strafrecht is alleen voor vermeend strafbaar handelen door natuurlijke of rechtspersonen. Dit omvat alleen "
Wettelijk voorbehouden handelingen". Er is sinds 1996 (daarvoor niet gezocht) niemand veroordeeld in de EU, of US, of Australie voor het leveren van inadequate vormen van eerste hulp, of het extra toebrengen van letsel en schade bij het verlenen van alle vormen van denkbare noodhulp. Wel zaten er media 2008, 4 natuurlijke personen in de gevangenis (NL) voor het NIET verlenen van eerste hulp.., In duitsland, en oostenrijk waren die aantallen nog veel hoger..
Voor het ongeoorloofd en niet noodzakelijk verlenen van wettelijk voorbehouden handelingen, kan je dus via een lange procedures misschien aansprakelijk gesteld worden, als je buiten de spelregels van je werkgever handelt.
Civielrecht is voor geschillen tussen natuurlijke personen en of rechtspersonen,(Verenigingen, stichtingen en BV zijn rechtspersonen) onderling..
Hier geld, dat Wet gaat boven contracten.. Dit omvat alle handelingen en de complete dienstverlening... .
Hier zijn dus een aantal verbintenissen relevant voor deze discussie..
1. Slachtoffer/Patiënt versus Evenementen Organisator.. Deze hebben samen een verbintenis en de evenementen organisator is aansprakelijk voor wat zijn onderaannemers doen, dus ook voor de EHBO-ers die hij inhuurt..
2. Opdrachtgever (Evenementen Organisator) versus Opdrachtnemer (rechtspersoon, Evenementen Hulpverleningsorganisatie.. Afhankelijk van de afgesloten contracten, voorwaarden zou bij wanprestatie de opdrachtgever Evenementen Organisator de Opdrachtnemer (de werkgever van de betrokken hulpverlening aansprakelijk stellen. )
3. Werkgever (rechtspersoon in de vorm, vereniging, stichting, bedrijfsvorm) versus Werknemer (Medewerker/Betrokken Hulpverlener)
De betrokken hulpverlener kan alleen aansprakelijk, als deze bewust alle spelregels, van werkgever omzeilt en daardoor schade berokkend, en die schade verhaalt word via de opdrachtgever en de werkgever..
Daar tussen zitten vaak nog allerlei verzekeraars..
Wat gebeurd er vaak met BIG geregistreerde werknemer, dat deze theoretisch ook nog via tuchtrecht aansprakelijk gesteld kunnen worden als er sprake is van tegen de spelregels van de werkgever in gaan..
Echter een goede werkgever, beschermt zijn werknemers, tegen civiel rechtelijke aanspraken. en daarmee is de informatie die nodig is voor een tuchtrecht zaak niet beschikbaar voor opdrachtgevers, en patiënten.
Eigenlijk komt het nooit zo ver.. Veel hulpverleningsorganisaties hebben een klachten procedure.. en die klachtenprocedure lost "het mogelijke probleem op". En heel vaak worden mogelijke aanspraken tussen slachtoffers en evenementen organisatoren opgelost..
het probleem word pas groter, als "de werkgever, zijn de hulpverleningsorgansiatie" en de evenementen organisator, hun zaakjes niet op orde hebben.. Dus geen duidelijke contracten, geen registraties, geen protocollen, geen verzekeringen etc..
De individuele hulpverlener aansprakelijk stellen, mag en kan iedereen natuurlijk proberen, echter elke rechtbank, zal snel verwijzen naar andere verbintenissen, die daar boven gaan..
Het is natuurlijk anders, als men niet van uit een rechtspersoon/werkgever werkt, maar individueel je diensten verhuurt, en in je eentje probeert risicovolle handelingen uit te voeren.. De meeste risicovolle handelingen kunnen alleen effectief en kwalitatief goed uitgevoerd worden als je met meerdere getrainde hulpverlener bent..
