Mening t.a.v. event hulpverlening

[Rescue]

Dat rijmt toch niet met elkaar? Ik heb het 5 keer gedaan en de mensen van dat bedrijf meerdere keren per dag?

CM

Waarom rijmt dat niet ?,  Wij komen het bijna wekelijks tegen, en op grote crossevenementen komt het ook meerdere keren per dag voor...

Misschien toch maar eens een dagje komen kijken...  

[VpkAgz]

Dat rijmt toch niet met elkaar? Ik heb het 5 keer gedaan en de mensen van dat bedrijf meerdere keren per dag?

CM

CM, dat komt omdat als de ambulance bij een motorcross aankomt, de helm 9 van de 10 keer al is verwijderd.
Ik proef enige weerstand bij jou. Maar ik heb in 10 jaar evenementenhulpverlening nog nooit meegemaakt dat iemand ten gevolge hiervan verergerd letsel opliep.
Niet lullig bedoeld, maar er zijn eenmaal handelingen die een "leek" vaker doet dan de prof. En dit is er dan één van.
Dus in zo'n geval is het net even de omgekeerde wereld (of zoals jij het omschrijft rijmt dat niet?).
Het komt bij sommige crossen inderdaad meerdere keren per dag voor.
Daarbij wordt dit een aantal keren per jaar uitgebreid geoefend. Dus er wordt absoluut op een verantwoorde wijze gewerkt.

Ook het rode kruis en oranje kruis hanteren deze Roger methode. Is een bestaande EHBO handeling. risicovol ja, wellicht als dit ondeskundig gebeurt, maar absoluut een noodzakelijke handeling als het aankomt op de hulpverlening in de eerste minuten.

[RAdeR]

Als ik zo rondkijk tijdens de EHBO-les als de we dat oefenen, dan hoop ik dat veel van mijn medecursisten niet in de buurt zijn als ik met een helm op op straat lig.  
Eens in de 1 of 2 jaar dat oefenen als eerste hulpverlener maakt je nog beslist geen deskundige (sluit ik mezelf bij in).
Kortom menig eerste hulpverlener zal het dus ondeskundig doen. Nogmaals tijdens de herhalingsles waar die handeling in zit zie je menig hoofd stuiteren.  

[VpkAgz]

Kijk. doe je als evenementenorganisatie maar 1 motorcrossje per jaar, dan zet ik ook vraagtekens bij de bekwaamheid van hulpverleners als dit de enige praktijkervaring is in een jaar tijd. Maar doe je zoals ons 18 motorcross- en brommercrossdagen per jaar, en oefen je daarnaast een aantal keren op handelingen als helm afnemen, stiffneck aanbrengen, logrollen, enz, en zorg je voor goede randvoorwaarden (protocollen, handelingenschema's, bekwame instructeurs (bij ons ambulancemedewerkers) en de juiste materialen, dan kan er in mijn ogen weinig misgaan en doe je alles om verantwoorde eerste hulp te bieden.

CM, Prutswerk ben ik ook tegen.
Wel ben ik ervan overtuigd dat de tussenvorm (in ons geval ITLS, bij een andere club mag dit anders heten) langzaamaan onmisbaar is op de evenemententerreinen.
Het is simpelweg onmogelijk en onbetaalbaar om bij iedere cross een complete ambulance neer te zetten. En de vraag naar een hogere level van eerste hulp is er gewoon.
Deze vraag neemt met het steeds strenger worden van de eisen alleen maar toe!!!
En het is überhaupt een drama om voldoende ambulancepersoneel te vinden die hier naast het werk zin aan hebben... (ik spreek uit ervaring)

Dus, even op een andere boeg gooiend: Hoeveel keus hebben we in evenementenland? Geen!

[EM physician]

Waarom zou bij ieder ongeval met motorrijder de helm per se in de eerste minuten afmoeten als er geen bedreiging is voor vitale parameters? De monitoring van ademhaling kan m.i. ook met een helm op gedaan worden. En als een patient verslechterd, respiratoir insufficient wordt, of een bedreigde ademweg ontwikkelt, dan kan je altijd beslissen om de helm te verwijderen voordat de ambulance ter plaatse is.

[VpkAgz]

Waarom zou bij ieder ongeval met motorrijder de helm per se in de eerste minuten afmoeten als er geen bedreiging is voor vitale parameters? De monitoring van ademhaling kan m.i. ook met een helm op gedaan worden. En als een patient verslechterd, respiratoir insufficient wordt, of een bedreigde ademweg ontwikkelt, dan kan je altijd beslissen om de helm te verwijderen voordat de ambulance ter plaatse is.

Ook al is iemand zo stabiel als een deur, dan nog kun je niet bij iedere mogelijke verdenking van letsel aan de wervelkolom de cross een half uur stil laten leggen om te wachten op de ambulance. Daar worden organisaties van crossen, de crossers, het publiek en ook het slachtoffer dat in de drek ligt, kortom NIEMAND vrolijk van.
Kijk heeft iemand echt uitvalsverschijnselen, en ligt het hoofd scheef, dan zullen ook onze hulpverleners eraf blijven en dan wachten we op een ambulance.
Vaak (80%!!) wordt er ook preventief geplankt (om dit maar even zo te noemen) en dan kijkt de wedstrijdarts in de behandelruimte de deelnemer vaak nog een keer helemaal na om op dat moment nogmaals wervelkolom letsel uit te sluiten. Dan ligt de beslissing bij de arts of een crosser wordt afgevoerd per ambulance.
Het komt dus ook voor dat een crosser even later lopend uit de behandelruimte komt omdat het geen wervelkolom letsel is maar bijvoorbeeld spierletsel in de rug.
Op een crossbaan is het gewoon heel lastig om uitgebreid de tijd te nemen om iemand uitgebreid na te kijken op de baan, in de modder, voor de ogen van tientallen toeschouwers (die het vaak beter weten) en een crosser die nog strak staat van adrenaline. En dan is het vaak ook nog achterin het bos waar je met een ambu niet kunt komen.

[stammie]

Bij ons is het protocol dat de coureur zsm zijn helm moet kunnen afdoen. Indien hij dit niet kan, zal er automatisch overgegaan worden tot stiffneck en planken.
Gewoon voorzorg. Ervaring uit het verleden zal ik maar zeggen.
In het medisch centrum op de lokatie, wordt er besloten of het SO verder gestuurd gaat worden naar het ziekenhuis.
In dat geval is het SO al geplankt en is de nekkraag al omgedaan.
Tijdwinst en risicoverkleining.
En op het planken, logroll en stiffneck wordt veel getrained.

[Rescue]

Ik denk dat er wel een issue is voor de ambulance zorg...

1. Hoe weet een ambulancedienst, MMA of andere ketenpartners, dat de evenementen-organisatie  waar ze komen, het wel goed voor elkaar heeft, frequent traint.. Er zijn ook EHBO verenigingen en stichtingen die een plank en nekkragen aanschaffen met een beetje mazzel een dagje cursusje doen.. en dan denken dat ze het beheersen..
2. Hoe voorkomen we onnodige dubbele handelingen, door dat de ambulanceverpleegkundige zijn protocol zou moeten afwerken, zou deze bij een reeds geplankte patient, een rug inspectie moeten doen..
3. Wie is verantwoordelijk voor welke interventie ?
4. Hoe voorkom je dat bepaalde interventies, conflicteren met interventie in de vervolg zorg keten..
5. Hoe leren we van elkaar, van fouten (die worden namelijk overal gemaakt) en hoe brengen we dat terug in de training van medewerkers
6. Hoe voorkom je een Wij/Jullie gevoel, afschuifsystemen..

[VpkAgz]

1. Hoe weet een ambulancedienst, MMA of andere ketenpartners, dat de evenementen-organisatie  waar ze komen, het wel goed voor elkaar heeft, frequent traint.

Waarom zou een ambulancedienst, een MMA of andere ketenpartner dit moeten weten? Zij zijn geen partij in dit geheel totdat er een hulpvraag komt vanaf het terrein.
Dan zou een ziekenhuis in de buurt ook wat te vertellen moeten hebben, de huisartsenpost in desbetreffende regio, politie, brandweer, enz...
We moeten ook niet alles meer opblazen dan het is.

Ik denk dat de organisatie van het evenement en de vergunningverlenende instanties (gemeente/provincie/GHOR?) moeten weten wat er speelt op het evenement.
Zij stellen de eisen wat er qua veiligheid/hulpverlening moet staan en moeten in principe controleren of aan de voorwaarden van de vergunningafgifte wordt voldaan.
Indien er geen specifieke eisen zijn, maar bijvoorbeeld een sportbond (KNWU/KNAF/MON/KNMV) een richtlijn heeft opgesteld, dan zijn zij controlerend.

Zullen we weer ontopic gaan en verder gaan met de al-oude tig-keer gevoerde discussie???

[CM]

Ik denk dat er wel een issue is voor de ambulance zorg...

1. Hoe weet een ambulancedienst, MMA of andere ketenpartners, dat de evenementen-organisatie  waar ze komen, het wel goed voor elkaar heeft, frequent traint.. Er zijn ook EHBO verenigingen en stichtingen die een plank en nekkragen aanschaffen met een beetje mazzel een dagje cursusje doen.. en dan denken dat ze het beheersen..
2. Hoe voorkomen we onnodige dubbele handelingen, door dat de ambulanceverpleegkundige zijn protocol zou moeten afwerken, zou deze bij een reeds geplankte patient, een rug inspectie moeten doen..
3. Wie is verantwoordelijk voor welke interventie ?
4. Hoe voorkom je dat bepaalde interventies, conflicteren met interventie in de vervolg zorg keten..
5. Hoe leren we van elkaar, van fouten (die worden namelijk overal gemaakt) en hoe brengen we dat terug in de training van medewerkers
6. Hoe voorkom je een Wij/Jullie gevoel, afschuifsystemen..

Wij weten ook niet wat voor vlees we in de kuip hebben maar dat is ook niet onze primaire taak. Dat is een taak van de IGZ. Persoonlijk zie liever dat men de stelregel "Do no further harm" hanteert. Als het niet nodig is, dan laat het achterwege totdat wij er zijn. Een mooi voorbeeld hiervan is inderdaad de helm verwijderen.

Wij voorkomen niet dat de ambulanceverpleegkundige zijn onderzoek doet, dat is hij/zij namelijk als beroepsbeoefenaar verplicht. Het is de normalste zaak van de wereld dat de pt. opnieuw helemaal wordt onderzocht bij elke deel van de keten. Dus ook in het ziekenhuis. Mij hoor je geen moord of brand schreeuwen als ze alles los maken in de kliniek, dat hoort er nu eenmaal bij. Sterker nog, je bent het moreel- en juridisch verplicht.

Wie er verantwoordelijk is, dat blijft onder de huidige omstandigheden lastig. Althans, nog vóór de komst van de ambulance. Ik neem de leiding (en de daaruit voortvloeiende verantwoordelijkheid) op mij. Bij geval van een MMT inzet, blijf ik nog co-ordineren en de arts zou dan de formele verantwoordelijkheid dragen voor de pt. In de praktijk is er sprake van een samenspel omdat wij allebei onder de BIG wet vallen.

Als wij allemaal dezelfde taal spreken dan zullen interventies niet conflicteren. Dat ontslaat de BIG-geregistreerde medewerker niet van zijn verplichting om een patient zo optimaal mogelijk te onderzoeken. Zie hierboven. Ik ben niet gelukkig met een slachtoffer dat reeds is verplaatst van het ongevalslokatie, simpelweg omdat ik dan niet meer weet wat er in de tussentijd gebeurt is en welke gevolgen het heeft. Dat een wedstrijdleiding niet gelukkig is met het laten liggen van een slachtoffer boeit mij geen ene reet. Je gaat zelfstandig van de baan af of je gaat niet, is mijn mening. Je blijft namelijk niet voor niks liggen.

Wij hebben geen afschuifsystem, wij hebben helder omkaderde juridische verplichtingen. Hetgeen ontbreekt in de evenementenhulpverlening.

CM