Onlangs was ik als 1e tp bij frontale aanrijding (in de polder) met 2 personen voertuigen, 1 zwaar gewond en bekneld, 1 zwaargewond lag naast de auto (eruit geslingerd vermoed ik), 1 zwaar gewond en kwam net uit de auto gekropen, 1 middel zwaar gewond en strompelde wat verdwaasd rond.
Door ruime ervaring ben ik niet snel in paniek, en omdat ik het directe nummer van de AC niet wist (was in een regio waar ik niet woon) netjes 112 gebeld.
Rustig straatnaam gegeven, situatieschets, en gevraagd om 4 ambu's, politie, TAS+HV.
En toen begon de ellende.
Men geloofde mij niet, kennelijk was ik te rustig -ik had in paniek moeten zijn- het zou volgens de meldkamer wel meevallen, ik was de enige beller (logisch 's morgens om 6.00 uur in de polder), ze zouden eerst wel politie en 1 ambu sturen.
Pas na flink aandringen, uitgelegd dat ik bevelvoerder/instructeur was, en na dreigen over een klacht indienen besloot men toch maar te doen wat ik zei.
Uiteindelijk is het circus komen opdagen.
Uiteraard heb ik het er niet bij laten zitten, en is e.e.a. besproken. Wat mij weer opviel, was dat het telefoongesprek (is terug geluisterd) maar een minuut en 40 seconden duurde, in mijn beleving waren het er meer dan vijf. Het stelde mij weer gerust dat het tijdverlies hooguit 30 seconden was.