Een van de punten die worden aangesneden is het mogen overlijden, en ik denk dat dit wellicht meer aan de orde moet komen.
Echter denk ik ook dat een oudere met morbiditeit die de slagingskans verlagen (zoals in zembla werd aangehaald) door de behandelend arts op deze verlaagde slagingskans moet worden gewezen en de keuze moet worden voorgelegd. Vervolgens moet men dan aan een NR penning kunnen komen (niet perse van de NVVE, aangezien die voor meer staan als alleen NR).
Ik denk niet dat deze beslissing genomen moet worden door hulpverleners die de persoon niet kennen, en op het moment van nood pas in iemand zijn leven komen. Er zijn namelijk genoeg hoogbejaarden welke hardstikke actief zijn, met weinig co-morbiditeit en die na een reanimatie weer tot een goed en fijn leven komen en die nog niet klaar zijn met het leven zoals Erik van Engelen betoogt in Zembla.
Mijn oma bijvoorbeeld is volgende week 88, hoogbejaard, en nog hardstikke actief en zeker niet klaar met haar leven. Er zijn enkele probleempjes maar niets groots, en als zij nu, of een paar jaar geleden een hardstilstand had gekregen dan denk ik dat zij gereanimeerd had willen worden, terwijl dit op basis van haar leeftijd misschien niet zou gebeuren zoals Erik van Engelen betoogd. Mede hierom vind ik leeftijd alleen geen argument.
Ook wordt in Zembla de Hartstichting op het "matje" geroepen over hun publieksreclames om mensen een cursus te laten volgen. Een punt van kritiek is dat zij jongere oudere (50-60 jr.) in hun commercials gebruiken, en dit zou niet juist zijn omdat het meestal oudere ouderen zouden zijn. Ik ben echter van mening dat deze oudere ouderen met comorbiditeit waarbij de reanimatie "zinloos" is zich vaak ik zorginstellingen zullen bevinden of veel zorg krijgen, en dit niet de groep mensen is waar burgers met een reanimatiediploma veel mee in aanmerking zullen komen, echter kunnen zij bij de jongere oudere juist het verschil maken, nu de burden of disease voor HVZ stijgt.
Daarom zou ik het argument van van Engelen over de oudere oudere af willen wijzen wanneer het om stimuleren tot reanimatiecursussen gaat. In de afgelopen jaren is de overlevingskans gestegen tot 15 % zoals gesteld in zembla, en dit is al een verdienste van grotere aantallen mensen die kunnen reanimeren en de komst van de AED. Hier moeten we vooral niet mee ophouden.
Om te concluderen, vind ik dat de vaste medische zorgverleners van ouderen met comorbiditeit de verantwoordelijkheid moeten nemen om de dood met hun patienten te bespreken, en dat AHV-ers dit als leidraad moeten gebruiken, en geen oordelen moeten maken over de kwaliteit van leven van mensen die zij helemaal niet kennen. Ook moeten we doorgaan met opleiden van mensen voor reanimatievaardigheden, juist vanwege de grote last die hart en vaatziekten hebben op onze collectieve gezondheid.
Tot slot een noot, Recentelijk heb ik met mijn rode kruis team een oudere dame (60-70) met bestaande hartklachten snel gereanimeerd en gedefibrilleerd, waarna zij een output had bij aankomst ambulance. Indien wij (en anderen) deze vaardigheid niet hadden gehad was zij overleden, of zeker niet met weinig tot geen neurologische restverschijnselen hersteld. Om deze gevallen en bijvoorbeeld die van Peter en de zwangere vrouw, vind ik dat we zo veel mogelijk mensen een kans moeten geven, door zoveel mogelijk mensen te leren reanimeren.
Teken dan ook de petitie op
http://www.reanimatie-estafette.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=89&Itemid=102 waarmee we iedere middelbare scholier reanimeren willen laten leren, zoals bijvoorbeeld in duitsland gebeurt met het rijbewijs!
