De laser-projectie is gebaseerd op een "vroege waarneming", ofwel, een andere weggebruiker ziet éérst de groene laser, en pas daarna de fietser. De kritische factor hier is TIJD. De weggebruiker moet wel tijd hebben om te reageren op de groene laser. Bij de fietser schat ik in dat de groene laser zo'n 10 tot 15 meter voor de fietser wordt geprojecteerd. Met een fietssnelheid tussen (zeg) 15 en 20 km/u is de reactietijd van de weggebruiker 2 tot 3 seconden. Dat is niet bijzonder veel als een weggebruiker éérst de waarnemingstijd heeft (zien en begrijpen) en vervolgens nog moet handelen, maar het kan in sommige situaties (vooral vanuit stilstand) net het verschil maken.
Als we kijken naar een voertuig van een hulpdienst, zien we direct dat de snelheid van zo'n voertuig op de normale wegen een stuk hoger ligt. Om dezelfde reactietijd van 2 tot 3 seconden te bereiken moet de laser-projectie dan ook véél verder voor het voertuig terecht komen. Bij 50 km/u al zo'n 30 tot 40 meter, bij 80 km/u al zo'n 45 tot 70 meter en bij 120 km/u zo'n 70 tot 100 meter. Gerekend vanaf een nulpunt (laserpointer) op een 2,5 tot 3 meter boven het wegdek (ambulance, brandweer) of zelfs maar 1,5 tot 2 meter boven het wegdek (politie, dienstauto's), wordt die laser-beam vrijwel horizontaal weggestraald, met allerlei mogelijke obstakels tussen laserpointer en wegdek. Ik zou bijvoorbeeld niet graag 80 meter voor de hulpdienst rijden, want dan komt de laserbeam praktisch in mijn binnenspiegel terecht...
Kortom: ik denk dat het voor fietsers nog wel enige meerwaarde kan hebben (hoewel beperkt) maar voor hulpdiensten geloof ik daar niet zo in.
