Het prachtige van het Hulpverleningsforum is dat men in openbaar het debat kan voeren. Het staat iedereen vrij om lid te worden om actief deel te nemen aan een discussie. Ik heb geen enkele behoefte om mijn toon te matigen (bijv. een MMA bedrijfsarts noemen) aangezien feiten nimmer kunnen worden aangemerkt als aanmatigend. Het zou immers stellen dat het Ministerie ook haar toon dient te matigen in het BIG-register (men gebruikt arbeid en gezond - bedrijfsgeneeskunde) als specialisme.
Voorts heb ik niet de behoefte om mensen te gaan bellen om deze materie te bespreken. Ik heb hier geschreven dat VL geen toegevoegde waarde heeft en een LMA als alternatief tevens niet gezien kan worden als een serieus alternatief. Voorts ben ik van mening dat MMA's er niet zitten om de kwaliteit van patientenzorg te verbeteren. Het verzuim om middels protocol een tijdslimiet per intubatiepoging voor te schrijven en een limiet stellen aan het aantal te ondernemen intubatiepogingen onderstreept dat de opstellers van het LPA niet het belang van de patient hoog in het vaandel hebben staan. De coniotomie in het LPA is feitelijk een naaldconiotomie (QuickTrach), het onderstreept wederom dat men afwegingen maakt waardoor de ambulanceverpleegkundige geen chirurgische coniotomie mag uitvoeren maar een levensgevaarlijk onding in de keel van zijn patient moet steken.
Ik ken geen enkele studie waardoor ik zou overwegen een QuickTrach te (laten) gebruiken, ik hoop dat mensen die mij per email benaderden hier in openbaar een aantal publicaties kunnen posten waardoor alle lezers van het Hulpverleningsforum en ik beter kunnen gaan begrijpen waarom de Nederlandse ambulanceverpleegkundige een onbeperkt aantal intubatiepogingen mag ondernemen, geen chirurgisch coniotomie mag uitvoeren aangezien hij/zij een QuickTrach heeft gekregen van de baas en waarom een RAV denkt dat ondanks het bovenstaande de videolaryngoscoop zal zorgen voor verbetering. Tot slot rest mij de vraag waarom deze RAV denkt dat de LMA een serieus alternatief is.
Deze openbare forumpost mag tevens gezien worden als antwoord op een indringende email, welke ik gisteren in goede orde heb ontvangen.
Two papers relate to the pre-hospital phase of care and the third to the management of in-hospital cardiac arrest. The airway rescue and supraglottic device uses reported in this study are of considerable interest. The cricothyroidotomy data is unfortunately a mixture of needle and surgical techniques, which have previously had very different reported success rates. There are no large published series of needle cricothyroidotomy in real patients with a high success rate and the inclusion of needle cricothyroidotomy may have influenced the strikingly low success rate in this very large series (34% in 1332 procedures). The supraglottic airway success rates are very variable and depend on the type of device used. Overall success is 79% but the lowest performing device was 38% (Oesophageal obturator airwayTM) compared to 89% with the best performing device (KingTM Laryngeal Tube). Success rates overall are disappointing but some messages can be taken from this and other recent studies. Prehospital intubation has high success rates only when performed by well trained individuals and with the assistance of drugs.The authors of this study state that “alternative airways are not the answer” which is a strong and controversial statement. Although tracheal intubation is the (in-hospital) standard for a small group of pre-hospital emergency patients the current literature suggests that only systems with the highest levels of providers and governance infrastructure can deliver this intervention safely.Pre-hospital airway management: The data grows rapidly but controversy remains David Lockey, Hans Morten Lossius Resuscitation, July 2014, Volume 85, Issue 7, Pages 849–850 dx.doi.org/10.1016/j.resuscitation.2014.05.003 This was changed to the I-GelTM (Intersurgical, UK) for the ease of insertion in 2010. The local ambulance service also uses this device. Surgical airways are performed eitheras primary airway management in certain circumstances or as a rescue technique after failed intubation. The decision of when to use a surgical airway and when to use a supraglottic airway device for rescue of failed intubation is not clearly defined in the SOP and is a clinical decision made by the attending physician. In this study, all surgical airways were successful and performed using a standard surgical technique; a ‘successful’procedure is defined as correct placement of a tracheal tube in the trachea followed by adequate ventilation. The majority of studies of physician-led pre-hospital services also report success rates of 100%. In almost all the patients in these studies, a standard surgical technique for cricothyroidotomy was used.13 16 Two studies reported limited success with needle cricothyroidotomy. In one study of 1106 patients undergoing advanced airway management, needle cricothyroidotomy was performed in one patient after failed intubation. The second study, a survey of UK pre-hospital physicians in 2008, reported use of needle cricothyroidotomy in 17 patients; 11 of these cases required conversion to another technique, including surgical cricothyroidotomy. There are other reports of success with a surgical technique after failed needle or cannula cricothyroidotomy.28 Another physician-led service reporte a lower success rate of 90% when using either a standard surgical technique or commercially available kits (Seldinger method). The standard surgical technique was found to be both quicker and more successful. The increased success rate with a standard surgical technique over a needle approach was confirmed in a recent meta-analysis where surgical cricothyroidotomy success rates were 90.5% compared with 65.8% for needle cricothyroidotomy. Studies comparing the different commercial cricothyroidotomy kits with a surgical technique also conclude that a surgical technique is likely to achieve a definitive airway in a faster time, with fewer complications.Observational study of the success rates of intubation and failed intubation airway rescue techniques in 7256 attempted intubations of trauma patients by pre-hospital physicians D. Lockey, K. Crewdson, A. Weaver and G. Davies British Journal of Anaesthesia 113 (2): 220–5 (2014) doi:10.1093/bja/aeu227 52 gefaalde intubaties: 47 keer chirurgische coniotomie/7 keer LMA