Ik heb naar aanleiding van dit verhaal zelf een onderzoekje gedaan. Ben enkele voorstanders van de QuickTrach tegengekomen en veel tegenstanders. In de link is een waarschuwingsbrief van de FDA:
http://www.fda.gov/ICECI/EnforcementActions/WarningLetters/ucm268026.htm
Als de FDA zich ermee bemoeit dan is het probleem structureel. Ik ben wel benieuwd of de brief uit 2010 nog actueel is.
Ik heb eigenlijk nooit zo veel met voor- en tegenstanders omdat het gaat om levens redden, winnen of verliezen doe je op het voetbalveld.
Zelfs als voorstanders het zal lukken om de effectiviteit en veiligheid van QuickTrach aan te tonen moet je als eindverantwoordelijk arts toch besluiten om het ding uit je protocol te halen en alle QuickTrachs in de vuilnisbak te gooien.
Het ding is al veel te lang omstreden, de meeste mensen die er mee moeten gaan werken zien het niet zitten omdat ze zich er niet comfortabel bij voelen om het ding bij een patient in de strot te steken. Je kan het wel proberen af te dwingen middels protocol, in praktijk zal het leiden dat een ambulanceverpleegkundige nogmaals een wanhoopspoging zal wagen om te intuberen.
Je moet dan zorgen dat je ambulancepersoneel een goed alternatief kan bieden, dat kan je bereiken door degelijke instructie en training, je mensen aan te moedigen en (indien nodig) te begeleiden waardoor je ambulanceprofessionals op straat hebt die zich zelfverzekerd voelen, onder hoge druk in kritische situatie de juiste beslissingen nemen en niet zullen aarzelen om een spoedconiotomie uit te voeren omdat ze zich er comfortabel bij voelen.
Deze discussie is ontstaan n.a.v. introductie VL bij een RAV, als VL je plan is zal je nog steeds een plan als vangnet nodig hebben. Intuberen (DL of VL) zal je beter afgaan als je weet dat je ook nog een plan B achter de hand hebt, namelijk het mes.
