Voor ons afstudeeronderzoek aan de HBO-V hebben wij onderzoek gedaan naar de scholing t.a.v. intubatievaardigheden voor ambulanceverpleegkundigen.
Hieruit kwam ondermeer naar voren dat een ambulanceverpleegkundige in de regio Groningen, gemiddeld 3 maal per jaar intubeert. wij hebben ook geen reden om aan te nemen dat dit in andere regio`s heel erg zal verschillen.
Mochten mensen interesse hebben in het onderzoek dan hoor ik het graag, hieronder staat kort de samenvatting van dit onderzoek:
Samenvatting
Aanleiding: Uit gesprekken met Dhr. R. de Vos (Anesthesioloog en Medisch Manager
Ambulancezorg Groningen), is gebleken dat er binnen deze dienst onvoldoende duidelijkheid bestaat
t.a.v. het voldoen van de huidige scholing aan ambulanceverpleegkundigen, aangaande de
intubatievaardigheden.
Doel: het doel van dit onderzoek was in kaart brengen of de huidige scholing volgens de ambulanceverpleegkundigen
voldoende is om hen bekwaam te maken en bekwaam te houden in het uitvoeren
van endotracheale intubaties. Een tweede doel van het onderzoek was het in kaart brengen in hoeverre
het scholingsaanbod in de endotracheale intubatievaardigheden van de RAV Groningen overeen komt
met de in de literatuur vastgestelde en/of aanbevolen eisen.
Methode: om inzicht te krijgen in de mening van de ambulanceverpleegkundigen en de eventueel
gestelde eisen aangaande de intubatiescholing, er informatie verzameld door middel van een
literatuurstudie, documentanalyse en het in laten vullen van een vragenlijst door de ambulanceverpleegkundigen
van de RAV Groningen.
Resultaat: Uit de literatuurstudie kwam naar voren dat er geen duidelijke eisen zijn over het aantal uit
te voeren intubaties om bekwaam te worden en te blijven. Er worden uiteenlopende aantallen genoemd
( van 15 tot 80) voor het bekwaam worden. Om bekwaam te blijven wordt een aantal van 10 intubaties
per jaar genoemd, dit aantal is niet wetenschappelijk onderbouwd. Dit aantal wordt over het algemeen
als te laag beschouwd om bekwaam te blijven. De ambulanceverpleegkundigen voelen zich bekwaam
om een intubatie uit te voeren. De initiële scholing wordt over het algemeen als voldoende ervaren,
maar de bij- en nascholing vindt men over het algemeen onvoldoende. De verpleegkundigen zouden
graag zien dat er vaker een bij- en nascholing georganiseerd wordt. Dit zou volgens hen bijvoorbeeld
jaarlijks kunnen. Ook een intubatiestage in de operatiekamer wordt als wenselijk ervaren. Verder komt
er naar voren dat de verpleegkundigen graag een alternatief zouden hebben naast het intuberen. Uit de
documentanalyse komt naar voren dat de RAV Groningen niet veel afwijkt met de opleiding en
training ten opzichte van andere ambulancediensten in Nederland. Verder blijkt dat het gemiddelde
aantal intubaties dat een verpleegkundige van de RAV Groningen per jaar uitvoert 2 tot 3 bedraagt.
Discussie: voor de literatuurstudie zijn 6 artikelen geanalyseerd. Dit is een laag aantal. Gezien de
beperkte tijd was het niet haalbaar om meer artikelen te analyseren. Dit heeft er mogelijk toe geleid dat
er belangrijke informatie niet gebruikt is voor dit onderzoek. Uit de document analyse blijkt dat de
aangeboden opleiding vanuit de RAV Groningen niet wezenlijk verschilt met die van andere
ambulancediensten. Om inzicht te krijgen in deze gegevens zijn alle ambulancediensten in Nederland
benaderd. Van deze ambulancediensten hebben er 4 gereageerd. Doordat er niet meer gegevens vanuit
deze diensten kwam is er het risico dat er een vertekend beeld is ontstaan over de aangeboden
opleidingen en trainingen bij de verschillende ambulancediensten. Om gegevens van de
ambulanceverpleegkundigen te krijgen zou een interview afgenomen worden. Het afnemen van de
interviews was vanwege praktische redenen niet mogelijk. Om deze reden is besloten om over te
stappen op het in laten vullen van een vragenlijst door de verpleegkundigen. Hierdoor was het niet
mogelijk om door te vragen zoals dat bij een interview wel het geval is. Mogelijk is hierdoor
belangrijke informatie niet naar voren gekomen.
Conclusie: er is geen duidelijk nationaal of internationaal beleid op het aantal uit te voeren intubaties
om bekwaam te worden en bekwaam te blijven in deze handeling. Het aantal intubaties dat een
verpleegkundige gemiddeld per jaar uitvoert is mogelijk niet voldoende om bekwaam te blijven.
Ondanks dit gegeven voelen de verpleegkundigen zich wel bekwaam om deze handeling uit te voeren.
De meeste verpleegkundigen geven wel aan dat het noodzakelijk is om meer bij en nascholing te
kunnen volgen. Dit zouden ze dan ook graag op de OK doen. Ook wordt er aangegeven dat er behoefte
is aan een alternatief naast het intuberen.
Aanbevelingen: de uitkomst van ons onderzoek geeft aanleiding om de verschillende aanbevelingen
te formuleren: Het uitvoeren van aanvullend onderzoek aangaande het aantal misintubaties (en de
mogelijke oorzaken), het bieden van (aanvullende) alternatieven voor het endotracheaal intuberen en het bieden van
aanvullende (praktijk) scholingsmogelijkheden.
