Maar je hebt dat wel te danken aan je eigen collega's. Niets meer niets minder.
Dat vind ik wel een zeer lage uitspraak.
Met als resultaat dat de verkeerde mens(en) is (zijn) veroordeeld.
Men vind dat dit niet meer mag voorkomen en daar sta ik achter.
Nogmaals je kan (bijna) iedereen alles laten bekennen maar dat kan en mag niet de bedoeling zijn in het rechtsysteem wat wij voor ogen hebben (wij is relatief want ik denk dat ik hier toch iets anders lees....)
Een veroordeling wordt toch echt wel uitgesproken door een rechter, en niet door een politieambtenaar. En zoals door anderen en mezelf reeds aangehaald, en veroordeling gebeurt op basis van bewijzen en niet op basis van bekentenissen.
In België bestaat er overigens de 'onderzoeksrechter', die de verhoren persoonlijk afneemt in geval van een gerechtelijk onderzoek. De onderzoeksrechter is een rechter (dus magistraat) dus bewijzen in het vooronderzoek sprokkelt, die zowel à charge als à decharge zijn. De rechter is dus onafhankelijk en onpartijdig. De 'grote zaken' waaraan hier gerefereerd wordt kunnen op deze manier dus gevrijwaard worden van 'manipulaties'.
Het 'breken' van mensen om ze alles te doen bekennen wordt hier voorgesteld alsof het peanuts is, en elke ambtenaar het zo zou kunnen. Dat is natuurlijk onzin, zoals meermaals besproken in mijn cursus verhoortechnieken (onderdeel van het vak 'sociale psychologie').
Als een gek met een mes een kinderdagverblijf binnenstormt en slachtoffers maakt, moet dan elk kinderdagverblijf een versterkte burcht worden? Het is uiteraard te betreuren, maar sommige zaken zijn onoverkomelijk. Dan moet je het sporadisch voorkomen van die zaken afwegen tegenover het verlies van efficiëntie, en dus geloofwaardigheid bij de publieke opinie (en daaraan gerelateerd onveiligheidsgevoelens en straffeloosheid). Hoe moeilijk dat soms ook is.