Ik vind dit al langere tijd een zeer interessante discussie om te volgen. Zelf mag ik ook met enige regelmaat in een voertuig zitten voorzien van de mooiste flitsers en lawaai, al dan niet als bestuurder. Zowel in gele uitvoering, de rode als daartussenin het oranje (noot: in het rood niet als chauffeur). Wat mij daarbij opvalt zijn de verschillen tussen de verschillende disciplines. Er is niet 1 duidelijke lijn waaraan de opleiding moet voldoen alvorens men met een eventuele spoedrit wordt geconfronteerd. Ook in de vervolgtrainingen en geoeffendheid zitten grote verschillen. Duidelijk is voor mij dat vooral de oranje kant daarin nog een hoop in te halen heeft.
Als we kijken over het oefenen van het rijden met OGS op de openbare weg stuit je ook op een hoop onduidelijkheid. Het mag, voor zover mijn kennis rijkt, wettelijk gezien niet. Zo blijkt ook uit discussies in de politiek die ervan uitgaan dat oefenen met OGS nu niet toegestaan is. Echter zie je vooral bij politie veel oefenritten mét OGS, heeft het oefencentrum voor de Brandweer in Amsterdam een constructie waardoor zij claimen het ook te mogen en zijn er andere organisaties (waaronder het CBR) die
zonder OGS, wél trainen op spoedritten waarbij de normale verkeersregels worden overtreden.
Al met al lijkt het mij dus verstandig als er over dit onderwerp duidelijkheid én eenduidigheid ontstaat. Neem een besluit over of het wél of niet mag, stel dit voor alle disciplines gelijk (al dan niet met randvoorwaarden), en handhaaf dit besluit.
Over het wel of niet moeten kunnen oefenen met OGS zijn ook hier al meerdere discussies gevoerd, waaronder in dit topic:
http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=59654.0Ook hier werd al weer snel duidelijk dat er binnen de hulpverleners zelf wel degelijk behoefte is om te kunnen oefenen met spoedritten
met OGS. De hectiek en druk die op de chauffeur komt te liggen tijdens een daadwerkelijke inzet vragen veel van hem/haar, het zou dan een voordeel moeten zijn als het rijden zelf dan al enige geoeffenheid kent. Uiteraard brengt het rijden met OGS extra risico's met zich mee, dat zal niemand ontkennen. Maar als we stellen dat het beter zou zijn als de chauffeurs hierin al enige ervaring hebben door het trainen voordat ze met een daadwerkelijke inzet ook achter het stuur mogen kruipen, moeten we dit wel onderbouwen. Rijdt een "ervaren OGS chauffeur" dan beter dan een "beginner"? Als dat zo zou zijn, dan hebben we een goed argument vóór het oefenen met OGS op openbare weg. Je kunt dan immers de periode dat een chauffeur als "beginner" met OGS rijdt, dit in trainingsomstandigheden met een instructeur en eventueel zelfs dubbele bediening van het voertuig, veiliger maken. Maar dat zou dan dus ook uit ongevalsstatistieken moeten blijken: Zijn "beginnende" OGS bestuurders vaker
bij ongevallen betrokken dan hun meer ervaren collega's?
Mijn reactie is inmiddels deels achterhaald door de voorgaande reacties. Er is dus inmiddels een wet die (tijdelijk) toestemming geeft voor het oefenen met OGS. Wel vind ik daarin bepaalde zaken opvallend:
Waarom deze (beperkte) lijst van organisaties die dit mogen? Wat maakt dat de chauffeurs van Brandweer Amsterdam-Amstelland blijkbaar wél gebaat zijn bij deze training, en de rest van Brandweer Nederland niet?
Hoe zit het met overige diensten? De minister heeft inmiddels een aantal andere organisaties aangewezen om OGS te mogen voeren, hoe zit het met hen? Kunnen zij terecht bij één van de genoemde centra? Ik begrijp dat niet elke rijschool nu zomaar met OGS mag gaan rijden "omdat ze hulpverleners aan het trainen zijn", dus een selectie van opleidingscentra op basis van bewezen kwaliteiten juich ik toe. Maar als dan een BOCAS het wel voor A-A mag doen, en dus blijkbaar de kwaliteit daarvoor in huis hebben, waarom dan beperken tot enkel de chauffeurs van hun eigen regio?
Zoals gezegd vind ik het een interessant onderwerp, dat ik zal blijven volgen. Vanuit persoonlijke interesse als ook vanuit mijn verschillende functies. Ik wil zelf graag mijn werk zo goed mogelijk kunnen uitvoeren, maar wil zeker ook dat mijn collega's dat kunnen. Ongeacht waar zij werken. Tenslotte rijden we allemaal over hetzelfde zwarte asfalt en met hetzelfde blik om ons heen.
