Delta,
Als ik het goed begrijp, gaan nogal wat studenten onderuit als ze de eerste keer het werk van de pathaloog anathoom mogen aanschouwen.
In jouw optiek zijn deze studenten niet geschikt om arts te worden.
Dat geldt ook voor de leerlingverpleegster die tijdens de bevalling flauw viel bij het inknippen en de arts i.o. die tijdens het hechten ontdekte dat de naald gebroken was. Die was ook even van slag.
Wat je excuses betreft, je neemt de toon terug, maar ik heb nog steeds het gevoel dat je onverkort vindt dat de SIGMA geen waardevolle rol in de hulpverlening spelen en daarom beter buiten kunnen gaan spelen.
Ik heb nergens gezegd dat SIGMA's niet waardevol zijn in de hulpverlening. Mocht ik deze indruk gewekt hebben, dan bij deze: Ik vind het SIGMA een waardevolle, zo niet noodzakelijke organisatie in de noodhulpverlening.
Het enige wat ik op (een in eerste instantie) zeer foute manier heb proberen te zeggen, is dat SIGMA's niet het niveau niveau van een arts hebben, en wat hier later bij kwam is dat ik de SEH-stage in sommige gevallen riskant vind. Met het verhaal dat ik heb verteld over de SIGMA die op de SEH voor problemen kwam te staan probeerde ik duidelijk te maken dat niet iedereen er tegen kan, en dat de SEH misschien niet de meest handige plek is om daar achter te komen. Als het mis gaat kan dat het aanzien van het SIGMA schaden, en dat is zonde voor degenen die er wel tegen kunnen en dus een hoop leermomenten missen. Vergeet niet dat deze hele discussie op gang kwam door een opmerking dat er zo'n tekort is aan stageplekken op de SEH.
Lastig blijft dat je er toch achter moet komen of je tegen de spanning kunt, en dat het betekent dat je dus de confrontatie aan moet gaan... En ik heb er ook geen oplossing voor.
Overigens: studenten die in de snijzaal onderuit gaan hebben alle tijd (een jaar of 3-4) om er aan te wennen. SIGMA's niet.