En dan kunnen ze dat dus best vragen.... maar deze agent EIST dat.
Eerlijkheidshalve verdenk ik sommige agenten er zelfs van dat ze het 'ik ga bij het AT' argument hanteren omdat ze nu eenmaal niet in beeld willen, maar dan zie ik ze gezien hun fysieke gesteldheid daar absoluut niet toe in staat. Anders gezegd: ze hangen dat alleen als lulverhaal op, omdat ze weten dat ze het op andere gronden niet meer kunnen vragen.
Ik heb er begrip voor als een agent een carrière bij een speciale eenheid nastreeft, en dat hij daarom niet in beeld wil. Alleen: ik denk dat een zeer groot percentage van de agenten dat graag wil, als ze de kans zouden krijgen. Als 'ik wil gaan solliciteren bij eenheid X' een reden is om onherkenbaarheid te eisen, dan kan de pers dus straks geen enkel incident meer ongehinderd in beeld brengen, en kom je dus in conflict met het recht op vrije nieuwsgaring en de maatschappelijke functie van de pers.
Citaat van nu.nl:
“Het wordt tijd dat we de politie overtuigen van het belang van persvrijheid en het belang van nieuwsgaring. Journalisten zijn de enige die de politie nog kunnen controleren. De politie mag dat op geen enkele manier tegenwerken.”
We kunnen hier hele hoogdravende discussies over ophangen. Maar de pers is inderdaad in een parlementaire democratie nu eenmaal een belangrijke factor die het functioneren van overheid, justitie en politie toetst en misstanden aan de kaak stelt. Een politie apparaat wat daaraan beperkingen stelt hoort thuis in een dictatuur, niet in een democratie. En juist daarom heeft de hoge raad de uitspraak gedaan: als je als agent/brandweerman herkenbaar op straat loopt, kan je niet eisen dat je onherkenbaar gemaakt wordt. Dat is nu eenmaal inherent aan je publieke functie en aan het geüniformeerd op straat verschijnen.
Als een journalist desondanks met zo'n verzoek rekening wil houden: perfect (en natuurlijk: dat bevordert een goede verstandhouding over-en-weer) - wij doen het op regio15 ook regelmatig. Maar ga niet iemand oppakken (of: om identiteitsbewijzen vragen om op die manier een opening te creëren om hem op te pakken) als het enige wat hij doet het vastleggen van wat beelden is, en je er de pest over in hebt dat hij niet onmiddellijk toezegt aan je verzoek gehoor te geven. Als politie ambtenaar heb je juist een voorbeeldfunctie t.a.v. de wet.
Het argument "hij kon wel de bestuurder zijn" lijkt me ook wat moeilijk vol te houden. Hij zal ongetwijfeld aan zijn komen lopen lang nadat de politie ter plaatse was; en ik begrijp dat men zijn bloed in die hoek wel kan drinken bij de politie. Je maakt mij niet wijs dat niet vanaf het begin duidelijk was wie hij was, wat hij daar kwam doen en dat hij daar met zijn eigen auto is gekomen, en dat hij niet als bestuurder uit die gecrashte auto kwam rollen. Als dit argument standhoudt kan de politie ook iedereen in een winkelstraat staande gaan houden, alleen omdat 30 straten verderop een autokraak gepleegd is, om maar wat te noemen.
Als journalist sta je niet boven de wet. Maar als politieagent (of brandweerman) zeer zeker ook niet; je hebt hoogstens wat extra bevoegdheden. Ik ken deze mijnheer Damstra niet. Het kan best een
etter karaktervol persoon zijn die regelmatig die grenzen van de wet opzoekt. Maar dat mag desondanks geen reden zijn voor dit soort acties van de kant van de politie zijn, m.i.
Ikzelf maak op straat ook regelmatig mee dat mij door de politie verteld wordt dat ik iets wel of niets iets mag doen, qua vastleggen van beelden. Als ik dan rustig vraag 'waarom dan; dat wat je vraagt is niet gebruikelijk' krijg ik als antwoord vaak 'gewoon omdat ik het zeg'. Kijk; en dat is nou net geen geldig argument naar mijn (overigens bescheiden) mening.
Peen
