Discussie nav werkwijze en kleding van de verkeersregelaar

[RenéB]

Ik heb zo'n idee dat de 'moetjes' er vaak toch wel tijdens de opleiding of anders het examen worden opgemerkt als zijnde 'minder geschikt'.  Als je echt zoiets hebt van:Ik sta hier omdat ik anders gekort word, heb je meestal toch al een bepaalde houding van 'het zal wel'.

Ik kom ook uit de UWV groep, en wil gewoon mijn stinkende best doen om een goede vkr te worden! En er zullen best fouten gemaakt worden, maar is dat ook niet iets waar je van leert?
Zelf heb ik korte tijd, 3 poten waarvan 1 afrit van snelweg staan regelen, en de ervaren collega die erbij stond (naast de weg) zei dat het goed ging!  

Goed om te horen dat je er op deze manier mee bezig bent, een mooi voorbeeld voor "anderen" lijkt me  
Echter; ik ben in de door mij aangezwengelde discussie op zoek naar meer dan goede intenties van individuele VKR; het is wellicht tijd om het imago van de totale branche eens onder de loep te nemen.

[Lt. Col. Me]

(...)
Q1:
Hoe "goed" zijn de opleidingsinstituten nu echt en waaraan zouden deze organisaties moeten voldoen?
Hoe triest ook; als een kandidaat een slechte opleiding krijgt, kan je ook niet veel verwachten. Er zijn opleidingen die bijvoorbeeld 2 dagdelen duren, er zijn ook opleidingen die 3 dagen duren. Welke kwaliteit is gewenst en hoe is dat meetbaar?
Q2:
Hoe zouden examens dienen te verlopen, welke criteria bestaan er c.q. zouden er moeten komen en waar worden die vastgelegd? Iedere zichzelf respecterende opleiding heeft een "examenreglement" om maar iets te noemen, daarnaast is er bestaande wetgeving die als basis dient.

1 antwoord voor twee vragen.

In de Regeling Verkeersregelaars 2009 zijn de basiscriteria vastgelegd. De Stichting Verkeersregelaarsexamen heeft op basis daarvan verdere criteria opgesteld in samenwerking met de Politieacademie. Op basis van deze criteria wordt momenteel beoordeeld. Ook de goed bevonden kruispunten zijn inmiddels in een duidelijke lijst vastgelegd. Na een lange aanloopperiode waarin dus veel werd aangerommeld zijn er dus nu wat criteria die voor "examenreglement" kunnen doorgaan.

Echter... er is geen enkel voorschrift waaraan het opleidingsinstituut moet voldoen. Iedereen die meent een verkeersregelaar te kunnen opleiden, kan dat dus "niet gehinderd door enige kennis van zaken" doen. Het is zelfs bij wet toegestaan om als instructeur GEEN aanstellingspas te hebben. Als deze instructeur vervolgens een simpel theorie-examen in elkaar sleutelt, kan iedereen dat met gemak halen. Tot slot ga je alleen oefenen op het examenkruispunt, zodat iedere cursist zelfs met blinddoek nog weet waar het verkeer vandaan komt en hoe hij dat moet regelen. Kan de gedelegeerde van de Politie misschien alleen nog wat roepen over gedrag en houding, maar op het verkeer regelen zelf kan hij dus niets opmerken. Resultaat: zelfs de meest ongeschikte verkeersregelaar is geslaagd. Ik ken een politieman die er het volgende over zei: "je kunt een aap een kunstje leren, maar het blijft een aap."
Maar helaas is er in het opleidingstraject niets te doen om deze werkwijze te voorkomen. Als de criteria worden gehaald, moet de gedelegeerde de kandidaat laten slagen.

Q3:
Een aanstellingspas VKR met in het kader van zijn beroep verkeersregelende taken is 5 jaar geldig, maar er lijkt niets geregeld aangaande permanente educatie.
Hoe bewaken we dan de kwaliteit van de VKR? Of is dat niet nodig?
(...)

De vrije markt in de verkeersregelaarsbranche maakt dit een heel moeilijke zaak. Met name de starters die het allemaal zo goedkoop mogelijk willen doen, kiezen al snel voor de goedkoopste opleiding en leren een kunstje op 1 kruispunt. Vervolgens een hesje over de spijkerbroek, een geel petje op en we zijn verkeersregelaar. De opdrachtgevers werken dit in de hand door kwaliteit niet op waarde te schatten en de goedkoopste in te huren. Totdat er wat misgaat en de opdrachtgever verantwoordelijk wordt gesteld, en dan moet er opeens wat gebeuren.

De professionele bedrijven onderscheiden zich hier van de bedrijven die snel winst willen maken - en vaak ook snel failliet gaan. Er is meer aandacht voor (correcte, veilige en functionele) kleding en uitrusting, er is meer aandacht voor blijvende training (al of niet on the job), en men kan en wil luisteren naar de opdrachtgever. En dat zie je terug op straat, door meer gemotiveerd personeel, een beter effect op het verkeer en een prettiger samenwerking.

---

Ik werk - vanuit mijn positie als opdrachtgever - graag met verkeersregelaars (beroeps- of evenementenregelaars) die gemotiveerd zijn, durven vragen wat de bedoeling is en waarom, positief kritisch zijn over veiligheid en maatregelen, en hart hebben voor het verkeer. Dat betekent namelijk dat deze verkeersregelaars willen bijleren, oog hebben voor eigen en andermans veiligheid, en simpelweg het beste willen doen. En dat zie je dan ook vaak terug in de manier waarop zij het verkeer regelen: vriendelijk en met een lach, maar ook daadkrachtig en representatief als het moet. En als de verkeersregelaar gemotiveerd is voor mijn klus, dan ben ik gemotiveerd om de verkeersregelaar te helpen waar ik kan (met afzettingen, borden, advies, etc.).  

[batoutofhell]

Dat er vaste examen criteria zijn? Het hangt ook een beetje af van de gedelegeerde en hoe zijn pet staat die dag. Mensen die via mijn werkgever zakken doen vaak examen bij een ander bedrijf daar en slagen dan wel.

Maar te veel bedrijven zijn nu nog bezig met zo veel mogelijk binnen te halen. Voor zover ik gehoord cq gelezen heb, kennen ze bij ons geen nacht-, zaterdag of zondag toeslagen. Of ik hiet onder deze voorwaarde dus lang zal werken?  

Als een bedrijf goed is voor zijn personeel, zal zich dat in 99 van de 100 gevallen uit betalen door gemotiveerde werknemers die ook iets voor de baas over hebben! Ik heb in het verleden mijn vrachtwagen wel op zaterdag, onbetaald, door de wasstraat gehaald als er door de weeks geen tijd voor was!

[Lt. Col. Me]

Dat er vaste examen criteria zijn? Het hangt ook een beetje af van de gedelegeerde en hoe zijn pet staat die dag. Mensen die via mijn werkgever zakken doen vaak examen bij een ander bedrijf daar en slagen dan wel. (...)

Het kan aan de gedelegeerde liggen, uiteraard. Maar zij hebben niet heel veel ruimte; als de harde criteria zijn behaald, kun je zelfs met scheve pet niet anders dan de kandidaat laten slagen. En als de kandidaat vervolgens bij een ander bedrijf precies het kunstje leert op het examenkruispunt, dan gaat hij door voor de koelkast. Maar heb je er als bedrijf dan wat aan......?  

[batoutofhell]

Tsja, verkeersinzicht is en blijft toch een lastig criterium. Doorstroming is al wat minder open voor interpretatie en eigen veiligheid helemaal niet.

Maar als ik het goed begrepen heb slagen er ook wel eens mensen met de tenen net niet volgens de examinator, maar kan dan in overleg met de instructeur net wel slagen. Een examen in welke vorm dan ook is een stresspunt voor sommige mensen.
Van mijn groep slaagde de helft terwijl de dag ervoor iedereen geslaagd zou zijn volgens de leraar!

Het zou misschien een goed idee zijn, al is dat kosten technisch niet haalbaar, om de vkr na het slagen nog een keer op een kruising te beoordelen liefst door een onafhankelijk persoon en zonder dat de vkr het weet. Al zou dit voor de goede onder ons niet nodig moeten zijn!

Maar volgens mij gaan we van het topic af op het moment.

[RenéB]

In de Regeling Verkeersregelaars 2009 zijn de basiscriteria vastgelegd. De Stichting Verkeersregelaarsexamen heeft op basis daarvan verdere criteria opgesteld in samenwerking met de Politieacademie. Op basis van deze criteria wordt momenteel beoordeeld. Ook de goed bevonden kruispunten zijn inmiddels in een duidelijke lijst vastgelegd. Na een lange aanloopperiode waarin dus veel werd aangerommeld zijn er dus nu wat criteria die voor "examenreglement" kunnen doorgaan.

Check!
Maar eens kritisch kijken naar het antwoord op de vraag of de basis- en verdere criteria voldoende zijn. Eerst even goed regelen wie dat antwoord mag geven. Stichting Verkeersregelaarsexamen kan/moet daar een rol in spelen natuurlijk, maar het uiteindelijke antwoord dient door Ministerie van Infrastructuur en Milieu gegeven te worden lijkt me. Een VKR is constant bezig met - en verantwoordelijk voor - veiligheid. Opleiding op één kruising is wel een tikkeltje beperkt, je wordt toch niet als agent beëdigd na het succesvol staande houden van een automobilist die door een rood verkeerslicht is gereden (ok, ik geef toe, wellicht een beetje uit verband gehaald, maar daarom niet minder duidelijk)?  

Echter... er is geen enkel voorschrift waaraan het opleidingsinstituut moet voldoen. Iedereen die meent een verkeersregelaar te kunnen opleiden, kan dat dus "niet gehinderd door enige kennis van zaken" doen. Het is zelfs bij wet toegestaan om als instructeur GEEN aanstellingspas te hebben. Als deze instructeur vervolgens een simpel theorie-examen in elkaar sleutelt, kan iedereen dat met gemak halen.

Alweer; hier ligt toch echt een taak voor een branche die zichzelf wil kunnen respecteren, iets dat vaker voor komt in NL kan ik je vertellen. Juist vanuit die branche hulp vragen aan een ministerie en lobby voeren, kan een eerste aanzet zijn. Zeker nu (voor nu even los wat we daarvan vinden uiteraard  ) dat ministerie daar belang bij heeft c.q. zou moeten hebben. Een klein stukje meer stellen van eisen vanuit het ministerie en een branche die haar verantwoordelijkheid neemt vormen de opmaat naar goede zelfregulatie. Een lange weg? Jazeker. Gegarandeerde kans op succes? Nee. Een must voor een branche die dagelijks met veiligheid bezig is en haar imago verder wil verbeteren? Absoluut!

Met name de starters die het allemaal zo goedkoop mogelijk willen doen, kiezen al snel voor de goedkoopste opleiding en leren een kunstje op 1 kruispunt. Vervolgens een hesje over de spijkerbroek, een geel petje op en we zijn verkeersregelaar. De opdrachtgevers werken dit in de hand door kwaliteit niet op waarde te schatten en de goedkoopste in te huren. Totdat er wat misgaat en de opdrachtgever verantwoordelijk wordt gesteld, en dan moet er opeens wat gebeuren.

Een tikkeltje kort door de bocht wellicht maar en vast niet generaliserend bedoeld, maar desalniettemin erg herkenbaar.

Ik werk - vanuit mijn positie als opdrachtgever - graag met verkeersregelaars (beroeps- of evenementenregelaars) die gemotiveerd zijn, durven vragen wat de bedoeling is en waarom, positief kritisch zijn over veiligheid en maatregelen, en hart hebben voor het verkeer. Dat betekent namelijk dat deze verkeersregelaars willen bijleren, oog hebben voor eigen en andermans veiligheid, en simpelweg het beste willen doen. En dat zie je dan ook vaak terug in de manier waarop zij het verkeer regelen: vriendelijk en met een lach, maar ook daadkrachtig en representatief als het moet. En als de verkeersregelaar gemotiveerd is voor mijn klus, dan ben ik gemotiveerd om de verkeersregelaar te helpen waar ik kan (met afzettingen, borden, advies, etc.).  

Een mooi vertrekpunt, er zijn echter ook opdrachtgevers die er niet zo in lijken te zitten. Kosten moeten omlaag, vooraf meedenken door de VKR is niet altijd gewenst want dat levert in de beleving van die opdrachtgevers juist extra kosten op. Voor je het weet wordt een "wat minder professioneel" bedrijf ingeschakeld zodat de kosten weer wat omlaag kunnen.

Goede uitvoering van diensten begint bij goed opdrachtgeverschap, daarvoor moeten over en weer maten genomen kunnen worden aan de hand van criteria (waartoe uiteraard de wet gerekend dient te worden, maar ook (nog te ontwikkelen?) regulering.)

[batoutofhell]

Misschien een duidelijke regel opstellen, mede met de Arbo in de hand, dat er voor een bepaalde klus ALTIJD 1 man meer moet worden ingehuurd dan in theorie noodzakelijk zou zijn.

Je begint dan dus altijd met het feit dat er minimaal 2 man aanwezig moet zijn. Goed voor pauze, maar ook voor het geval dat er een getuige nodig is of iets dergelijks. Ik snap best dat als je een 4 poot regelt, er best even 1 korte tijd tussen uit kan, maar een 5e persoon zou dan wenselijk zijn.

[RenéB]

Maar volgens mij gaan we van het topic af op het moment.

@Lt. Col. Me

Wellicht afsplitsen conform eerdere suggestie?

Ik kijk het nog even aan. Het hele topic is o.a. gericht op de werkwijze van de verkeersregelaar, en daar past het nog steeds bij. Het is altijd mogelijk om later alsnog te splitsen, dus als dit verhaal uit de hand loopt doe ik het alsnog. - Lt. Col. Me

[Lt. Col. Me]

@RenéB: ik gaf slechts een weergave van de huidige stand van zaken. Hier en daar wellicht iets te kort door de bocht inderdaad, maar helaas wel in meer of mindere mate de praktijk. Ik ben gestopt met het bijhouden van het aantal verkeersregelaarsbedrijven, -bedrijfjes, -stichtingen, en ZZP'ers. Ze schieten als paddestoelen uit de grond en vallen een paar maanden later even hard weer om, vaak met achterlating van niet-betaalde diensten bij collega-bedrijven, niet-betaald salaris van werknemers en niet-betaalde maar wel geleverde goederen.

Het is simpelweg de vrije marktwerking. Iedereen kan starten, iedereen kan de opleiding volgen, sommigen worden zelfs "gedwongen". De professionele bedrijven willen wel verder professionaliseren, maar zolang de starters en de snelle-winst-wonders ingehuurd blijven worden (door opdrachtgevers die de euro's voor de kwaliteit rekenen) is dat nog een utopie.

Je wilt niet weten hoeveel verkeersregelaarsbedrijven er starten en geen idee hebben waar ze aan beginnen...
Van CROW 96a/96b heeft men nog nooit gehoord. De EN-20471 norm kent men niet. De Inspectie SZW ("oh ja, de Arbeidsinspectie") heeft men wel eens van gehoord maar verder geen flauw benul wat men er mee moet. Het blijft moeilijk om veilige, goede kleding en materialen aan te schaffen en te gebruiken. Is er ook nog een verzekering nodig, echt waar? De politie is hun beste vriend, totdat ze bijna van de sokken worden gereden en de politie een keertje niets kan doen. Hoezo RI&E van de werkplek maken? Nee, ik sta gewoon 12 uur op straat, pauze heb ik niet nodig, en ja, dat doe ik gewoon 6 dagen per week. Ja hoor, dat kan ik wel alleen. Nee, de VRI hoeft niet uit. Wat is een VRI eigenlijk? Tuurlijk kan ik mijn auto wel zo dwars plaatsen, dat is toch makkelijk. Wie ben jij om mij te zeggen dat ik van de weg af moet, ik ben landelijk volledig bevoegd! Nee, die motor gebruik ik niet om aanwijzingen te geven, maar soms kan het natuurlijk niet anders. Die man stak zomaar over, ik moest hem echt even aan zijn arm trekken hoor! Zie ik eruit als een politieagent? Nee, zo bedoel ik dat niet hoor, dat vind ik gewoon mooi.

Slechts een bloemlezing uit zo'n 10 jaar werken met verkeersregelaars en verkeersregelaarsbedrijven. Een heleboel goedwillende, gemotiveerde mannen en vrouwen, maar helaas ook met een (klein) aantal mensen die er een andere belevingswereld op na houden in termen van geld en kwaliteit.

[RenéB]

@RenéB: ik gaf slechts een weergave van de huidige stand van zaken. Hier en daar wellicht iets te kort door de bocht inderdaad, maar helaas wel in meer of mindere mate de praktijk. Ik ben gestopt met het bijhouden van het aantal verkeersregelaarsbedrijven, -bedrijfjes, -stichtingen, en ZZP'ers. Ze schieten als paddestoelen uit de grond en vallen een paar maanden later even hard weer om, vaak met achterlating van niet-betaalde diensten bij collega-bedrijven, niet-betaald salaris van werknemers en niet-betaalde maar wel geleverde goederen.

Het is simpelweg de vrije marktwerking. Iedereen kan starten, iedereen kan de opleiding volgen, sommigen worden zelfs "gedwongen". De professionele bedrijven willen wel verder professionaliseren, maar zolang de starters en de snelle-winst-wonders ingehuurd blijven worden (door opdrachtgevers die de euro's voor de kwaliteit rekenen) is dat nog een utopie.

Je wilt niet weten hoeveel verkeersregelaarsbedrijven er starten en geen idee hebben waar ze aan beginnen...
Van CROW 96a/96b heeft men nog nooit gehoord. De EN-20471 norm kent men niet. De Inspectie SZW ("oh ja, de Arbeidsinspectie") heeft men wel eens van gehoord maar verder geen flauw benul wat men er mee moet. Het blijft moeilijk om veilige, goede kleding en materialen aan te schaffen en te gebruiken. Is er ook nog een verzekering nodig, echt waar? De politie is hun beste vriend, totdat ze bijna van de sokken worden gereden en de politie een keertje niets kan doen. Hoezo RI&E van de werkplek maken? Nee, ik sta gewoon 12 uur op straat, pauze heb ik niet nodig, en ja, dat doe ik gewoon 6 dagen per week. Ja hoor, dat kan ik wel alleen. Nee, de VRI hoeft niet uit. Wat is een VRI eigenlijk? Tuurlijk kan ik mijn auto wel zo dwars plaatsen, dat is toch makkelijk. Wie ben jij om mij te zeggen dat ik van de weg af moet, ik ben landelijk volledig bevoegd! Nee, die motor gebruik ik niet om aanwijzingen te geven, maar soms kan het natuurlijk niet anders. Die man stak zomaar over, ik moest hem echt even aan zijn arm trekken hoor! Zie ik eruit als een politieagent? Nee, zo bedoel ik dat niet hoor, dat vind ik gewoon mooi.

Slechts een bloemlezing uit zo'n 10 jaar werken met verkeersregelaars en verkeersregelaarsbedrijven. Een heleboel goedwillende, gemotiveerde mannen en vrouwen, maar helaas ook met een (klein) aantal mensen die er een andere belevingswereld op na houden in termen van geld en kwaliteit.

Mooie weergave van constateringen uit het veld, iedereen zal daar een beeld bij hebben. Gelukkig zijn er ook veel voorbeelden te geven waarin VKR juist precies datgene doen (en soms meer) wat van ze wordt verwacht  

Jouw betoog vat voor mij mooi samen waarom het tijd wordt dat de branche start met naar zichzelf te kijken. Niet eenvoudig om over je eigen schaduw heen te stappen, maar het is voor iedereen een nadeel dat een VKR (soms of vaak zo je wilt) niet voor vol aan wordt gezien. Uiteindelijk varen zowel het ministerie, de blauwe tak, rode en anderskleurige takken als "onschuldige"   verkeersdeelnemers wel bij een zo groot mogelijke verkeersveiligheid tijdens evenementen, werkzaamheden en andere (niet standaard) verkeerssituaties, al is het alleen maar omdat men in 070 (indirect) gekozen heeft voor een op dat vlak steeds kleiner wordende taak voor blauw.

Zeg nou eerlijk; we willen als VKR-branche toch niet in een slecht daglicht staan omdat er relatief klein aantal cowboys rondloopt?
Wellicht komt ooit het besef dat je dit alleen collectief aan kan pakken top>down en tegelijkertijd (!) bottom>up.

Ik ben erg benieuwd naar de mening van anderen over dit onderwerp, of "is het wel goed zo"?