Hoe zouden deze partijen dan een onderscheid moeten maken? Het negeren van een aanwijzing gegeven door een evenementenregelaar is toch niet minder ernstig dan wanneer gegeven door een beroepsregelaar?
In mijn reactie had ik het niet over het negeren van een aanwijzing, maar referreerde ik naar de voorgaande reacties als er schade ontstaat door een gegeven aanwijzing. Ik kan mij zo voorstellen dat een rechter meer coulance betoont bij een gelegenheidsregelaar die op basis van zeer summier verstrekte informatie daar staat, dan bij een beroepsregelaar waar meer van verwacht (mag) word(t)(en).
Overigens ben ik het geheel met Lt.Col. Me eens dat alles valt of staat met respect opbrengen voor elkaar en dat lijkt steeds verder te zoeken
.
Blijft het feit dat de overheid in haar bezuiningsdrang dit in de hand werkt omdat er voor een dubbeltje op de eerste rang moet worden gezeten. Bij grote commerciële evenementen kun je nog best billijken dat de kosten voor verkeersregeling moeten worden ingecalculeerd, maar wat ga je doen met bijv. avondvierdaagse, fietsvierdaagse, schooloversteekplaatsen, etc, etc. ??
Dan ben je dus in toenemende mate afhankelijk van goed initiatieven zoals Heijway die schetst (
) of inderdaad de goedwillende gelegenheidsregelaar (vutter, huismoeder, etc.) die bij Gods gratie een uurtje 'voorlichting' hebben gehad om vervolgens op straat gespuugd te worden.... Moet je die dan verantwoordelijk/aansprakelijk houden ? Of de school (ook geen budget) ? Of de gemeente (heeft zelfs vaak de juiste middelen niet centraal ter beschikking voor uitleen) ? Of de politie (die hier geen tijd meer voor krijgt) ?
Of maken we de afweging dat we ons sociaal-cultureel leven zo goed mogelijk overeind willen houden en dat we als samenleving de ongetwijfeld hieruit voortvloeiende risico's gezamelijk blijven dragen ? (Wat onverlet laat dat je met zijn allen blijft zoeken naar optimalisering in de uitvoering).
