Het filmen bij bijvoorbeeld Trauma Centrum van SBS 6 is niet te vergelijken met wat er in het VU is gebeurd lijkt mij.
Bij Trauma Centrum lopen visieke cameramensen rond en in het VU zijn de camera's opgehangen als lijkende gewone bewakingscamera's en juist daar zit het verschil in lijkt mij.
Voor het filmen van Trauma Centrum is de cameraman duidelijk herkenbaar en zal je mag ik aannemen ook vooraf worden aangesproken. Dus gebeurd alles open en bloot en kan je niks verbergen en juist het verbergen van de camera's bij het VU
is een groot hangijzer.
Dat is één, maar twee is dat de wet omgedraaid wordt in het VU. Die schrijft voor dat een dokter zijn geneeskundige handelingen moet verrichten zonder dat er derden bij zijn, tenzij er (nadat pas dus) er toestemming is verleend. Wat het VU doet is eerst filmen, dan toestemming vragen en dat mag niet. Medewerkers van eyeworks bekijken alle beelden, zonder daar toestemmming voor te hebben, en vragen achteraf (wat dus te laat is) slechts toestemming voor de beelden uit willen zenden. Alle andere beelden die gemaakt zijn én bekeken worden maar niet uitgezonden, daar ontbreekt elke vorm van inspraak of toestemming. Terwijl -voor alle duidelijkheid- al toestemming nodig was het maken en appart ook nog voor het bekijken van de beelden.
Bovendien is daar het privacy gedeelte, daar geldt precies hetzelfde voor, eerst toestemming (in een niet openbare ruimte) vragen, dan filmen. En van die bordjes, wij maken gebruik van videocamera's, en alle gesprekken worden opgenomen. Dat heb ik al haarfijn laten uitzoeken toen de KNRM een inval van Agentschap Telecom bij mij regelde. Ik kon toen succeslvol aantonen dat de KNRM iets deed dat veel verder gaat dan het op internet zetten van openbaar radioverkeer, namelijk het maken van beelden van geredden zonder daar VOORAF toestemming voor te vragen. En ook op de reddingsboten hangen geen bordjes dat er camera's hangen die opnames maken van bezoekers en geredden. Nog een voorwaarde waaraan je moet voldoen. En na de toestemming mag je de beelden bekijken. Voor openbaar maken (Ron Zegers sprak ik daar al een keer op aan) op bijvoorbeeld youtube heb je appart nog een keer impliciet toestemming nodig, ook al is het "maar" een kotsende Taiwanees.
Omdat het mij vervolgen voor het op internet zetten van opgenomen SAR radioverkeer een enorme herrie en een aangifte (van mij) zou ontketenen richting KNRM (vergelijkbaar met die nu voor het VU) heeft het agentschap Telecom een vervolging van mij niet doorgezet en is alles met een sisser af gelopen.
Wat de rechten en plichten zijn van iemand die in besloten ruimte camera beelden wil maken is toen al in opdracht van de maritiem journalist en fotograaf Evert Bruinekool haarfijn uitgezocht, en de conclusies die ik boven beschrijf waren toen al precies dezelfde.
Bij het VU loopt het niet met een sisser af, daar kan geen sprake van zijn.. Het vertrouwen dat je op de eerste hulp verzekerd bent van je privacy en veiligheid heeft een nare deuk opgelevderd.
Vele ogen kijken en oren luisteren mee en pas in een laat stadium -als ze toestemming vragen voor uitzending- krijg je dat in de gaten.
