Helemaal met je eens, en ter dege van bewust. Niet voor niets leggen we alle correspondentie over dit omderwerp schriftelijk vast en bewaren we het op verschillende plekken. Op die manier kunnen we in het beroerdste geval altijd aantonen dat we dit aan hebben zien komen en het ook nog eens hebben aangegeven en wat zeker zo belangrijk is, wat de reacties zijn geweest.
Op dit moment is dat naar mijn idee het enige wat wij als team kunnen doen.
We hebben het gevoel dat de persoon die dit nu allemaal in gang zet, een andere betrekking zoekt op het moment dat deze veranderingen afgerond zijn. Als het dan een keer mis gaat, is hij niet meer binnen de instelling werkzaam en kan niemand verantwoordelijk worden gehouden.
De opvolger weet van geen bezwaren en wast zijn/haar handen in onschuld.
Dit is het gevoel wat er bij ons leeft, maar wat niet persee zo hoeft te gaan natuurlijk. Maar ja, het blijven managers die geen verstand van de zorg hebben, maar zijn opgeleid als manager, dus financiele zaken kunnen regelen.
De opmerking die onze huidige manager maakte toen hij de sfeer eens kwam proeven in de nachtdienst (ja hij kwam van 22 uur tot 24 uur even langs) toont de gedachtengang van die laag van bestuurders heel sprekend:
Wat mooi dat WIJ als nachtdienst zoveel kunnen betekenen voor de zwakkeren in de samenleving. Dat zie je normaal nooit.
NEE, natuurlijk niet!, die komen niet in de kantoren waar deze mensen hun dagen doorbrengen!
Het geeft duidelijk aan de de connectie tussen management en de zorg geheel ontbreekt, en dat er dus alleen naar het financieel plaatje gekeken wordt. Om de familieleden van onze bewoners een rad voor ogen te draaien, krijgt het de noemer van professionalisering mee. Intussen loopt de kwaliteit van zorg terug en loopt het risico op (ernstige) incidenten op.
Helaas is dat de keiharde werkelijkheid...