Terugkoppeling en complicatieregistratie ambulance en SEH

Auteur Topic: Terugkoppeling en complicatieregistratie ambulance en SEH  (gelezen 2765 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Naar aanleiding van deze topic: http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=4793.20 wil ik voorstellen hier verder te gaan met de discussie over de registratie van complicaties in de pre-hospitale zorg en de terugkoppeling vanuit SEH's en ziekenhuizen aan ambulance en MMT.

Hoe wordt dit in de verschillende regio's geregistreerd. Vindt er structurele terugkoppeling plaats van complicaties in de prehospitale setting? Zo ja, op welke manier gebeurt dit en worden hier consequenties aan verbonden? Zijn er structurele complicatiebesprekingen?




Joffry Ambu-Vpk

  • Ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,455
  • Ambulanceverpleegkundige
Reactie #1 Gepost op: 12 maart 2012, 22:08:00
In de regio Haaglanden worden de zgn. groene ritformulieren=feedbackformulieren, na invulling door SEH vpk en/of arts teruggestuurd naar de medisch managers. Zo kan worden nagegaan wat de diagnose van de desbetreffende patient op de SEH is geworden, helaas komt de definitieve medische diagnose nzoals die is vastgesteld na opname van de patient op bijv een IC/CCU in het ziekenhuis bij ontslag meestal niet op dit formulier te staan, het formulier is dan meestal al teruggestuurd naar de MMA.

In veel gevallen zijn de diagnoses en de verleende zorg te vergelijken en is zo onder andere na te gaan of de behandeling en zorg door ambulanceteam/verpleegkundige in lijn waren met die van het ziekenhuis. Helaas worden die feedbackformulieren niet consequent ingevuld bij iedere ontvangen patient en anagezien er nog geen systeem is waarbij de ontslagbrief voor de huisarts ook naar de ambulancdienst wordt gestuurd die de patient heeft vervoerd en behandeld is er nog geen sluitend systeem hiervoor.

Bij vragen/opmerking worden die genoteerd op het feedbackformulier en neemt de MMA contact op met de ambulanceverpleegkundige.
Bij klachten of opmerkingen over de verleende zorg en diagnoses wordt de collegiale route meestal eerst bewandeld,) aanspreken door SEH-arts/vpk of via de MMA(medisch manager ambulancezorg) of wordt een nabespreking georganiseerdmet de betrokkenen.

Voor ambulanceverpleegkundigen is het goed om te horen of d ediagnoses en behandeling overeenstemmen met die van het ziekenhuis en om casuistiek na te bespreken wanener dat nodig is, dit systeem is echter nog verre van ideaal em mag zeker worden uitgebreid om te komen tot een onderdeel van de permanente educatie van ambulanceverpleegkundigen
HBO-V, ACLS, IC, SOSA, PHTLS, PALS, LOV. PO AMLS en nog wat andere semi-interessante afkortingen. Ambulanceverpleegkundige instructeur (P)BLS AED, rod


Kanarie

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 283
Reactie #2 Gepost op: 13 maart 2012, 20:34:47
Afgesplitst van Onderzoek naar effect inzet traumahelikopter 'Traumahelikopter heeft geen meerwaarde'

Hallo Expert,
Wat ik mij wel afvraag na het lezen van het bovenstaande, wat wordt er mee gedaan nadat het is besproken met de collega's? Is het daarmee afgedaan of zijn er vervolg stappen nav de geconstateerde complicaties?


Vanuit mijn ervaring kan ik zeggen dat complicatiebesprekingen na een stevige discussie geregeld leiden tot  aanpassingen in het protocol, waardoor de kans op herhaling van de betreffende fout kleiner wordt.

[Buiten kijf staat dat schade aan de patiënt en de oorzaak daarvan mét de patiënt moet worden besproken.]

Bijvoorbeeld (willekeurig voorbeeld): Alle zorgverleners van een bepaalde afdeling weten dat bloedverdunners gestopt moeten worden voor een bepaalde ingreep. Soms wordt de ingreep via een ongebruikelijke weg ingepland of zijn er achtereenvolgens veel verschillende zorgverleners verantwoordelijk voor een patiënt, die allemaal net niet het totaaloverzicht hebben. Daardoor kan het gebeuren dat er wel ergens staat dat patiënt bloedverdunners gebruikt, maar dit niet wordt opgemerkt. Over het algemeen leidt dit niet tot schade aan de patiënt, maar er is zeker een verhoogd risico op een ernstige bloeding en een enkele keer zal dit ook gebeuren.

Ongeacht of de bloeding is opgetreden, wordt zo'n incident (het is bij de uitvoerder van de ingreep niet bekend dat patiënt bloedverdunners gebruikt) gemeld en volgt er een discussie over de risico's (die zijn duidelijk, namelijk ernstige bloeding) en het hele proces wat eraan vooraf is gegaan.

In dit voorbeeld kan dan besloten worden dat er in het protocol expliciet wordt vermeld wie er verantwoordelijk is voor het controleren van het al of niet gebruiken van bloedverdunners en dat er in de digitale aanvraag voor de ingreep een verplicht veld komt met de vraag of patiënt bloedverdunners gebruikt. Deze wijzigingen worden dan ook nog eens aan alle medewerkers ge-emaild ter informatie.


Expert

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,568
Reactie #3 Gepost op: 13 maart 2012, 20:49:01

Vanuit mijn ervaring kan ik zeggen dat complicatiebesprekingen na een stevige discussie geregeld leiden tot  aanpassingen in het protocol, waardoor de kans op herhaling van de betreffende fout kleiner wordt.

[Buiten kijf staat dat schade aan de patiënt en de oorzaak daarvan mét de patiënt moet worden besproken.]

Bijvoorbeeld (willekeurig voorbeeld): Alle zorgverleners van een bepaalde afdeling weten dat bloedverdunners gestopt moeten worden voor een bepaalde ingreep. Soms wordt de ingreep via een ongebruikelijke weg ingepland of zijn er achtereenvolgens veel verschillende zorgverleners verantwoordelijk voor een patiënt, die allemaal net niet het totaaloverzicht hebben. Daardoor kan het gebeuren dat er wel ergens staat dat patiënt bloedverdunners gebruikt, maar dit niet wordt opgemerkt. Over het algemeen leidt dit niet tot schade aan de patiënt, maar er is zeker een verhoogd risico op een ernstige bloeding en een enkele keer zal dit ook gebeuren.

Ongeacht of de bloeding is opgetreden, wordt zo'n incident (het is bij de uitvoerder van de ingreep niet bekend dat patiënt bloedverdunners gebruikt) gemeld en volgt er een discussie over de risico's (die zijn duidelijk, namelijk ernstige bloeding) en het hele proces wat eraan vooraf is gegaan.

In dit voorbeeld kan dan besloten worden dat er in het protocol expliciet wordt vermeld wie er verantwoordelijk is voor het controleren van het al of niet gebruiken van bloedverdunners en dat er in de digitale aanvraag voor de ingreep een verplicht veld komt met de vraag of patiënt bloedverdunners gebruikt. Deze wijzigingen worden dan ook nog eens aan alle medewerkers ge-emaild ter informatie.


Kanarie,


In antwoord op je reactie is het goed de betekenis van term complicatie goed te kennen. Wat jij namelijk beschrijft is een medische fout. Dat zijn twee aparte zaken.

Soms leidt een complicatie tot aanpassing van een protocol. Een medische fout zal daar veel eerder aanleiding toe geven.

Expert.


Kanarie

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 283
Reactie #4 Gepost op: 13 maart 2012, 22:07:45
Expert, je hebt gelijk. Geen goed voorbeeld. 't Komt doordat er in onze complicatiebesprekingen allerlei situaties voorbijkomen waarbij er iets niet verliep zoals voorzien was, ook medische fouten. Vandaar mijn fout hier.
Misschien moet je in jouw post ook even een scheiding maken tussen fouten en complicaties:
... complicaties in de geneeskunde zijn aan de orde van de dag. Iedereen maakt fouten. Ik ook. De meer bijzondere complicaties worden besproken in een complicatie bespreking, waarbij zeer kritische collega's je het vuur aan de schenen leggen.


Expert

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,568
Reactie #5 Gepost op: 13 maart 2012, 22:39:10
Expert, je hebt gelijk. Geen goed voorbeeld. 't Komt doordat er in onze complicatiebesprekingen allerlei situaties voorbijkomen waarbij er iets niet verliep zoals voorzien was, ook medische fouten. Vandaar mijn fout hier.
Misschien moet je in jouw post ook even een scheiding maken tussen fouten en complicaties:

Kanarie,

Je hebt helemaal gelijk!

Expert.