Ik heb de herdenking ook gevolgd. Met name omdat het hier tamelijk dichtbij is en collega's het van dichtbij meemaken. Daarbij is Lommel een plaats waar ik zo nu en dan kom. Je voelt dan al snel mee met de mensen. De getuigenissen van ouders, kinderen, broers, zussen en familie was emotioneel. Aangrijpend was het verhaal van de vrouw van één van de chauffeurs, hij ging stoppen met rijden voor zijn vrouw, uit intense liefde. Mooi was ook dat deze dienst werd opgedragen aan allen die hun dierbaren moeten missen, maar die niet op deze wijze herdacht worden.
Helaas zal de klap nog gaan komen voor de nabestaanden, juist op het moment dat de meesten de dagelijkse gang van zaken weer hebben opgepakt. Plots blijkt dan dat je iemand mist. Dan komt het keihard aan.
Tot slot, een diepe buiging naar de Belgische overheid, met name het stadsbestuur van Lommel, de nabestaanden en de Belgische bevolking.