@Pully, je schets zoals het zou moeten gaan, gewoon even met de KNRM om tafel. De tafel is er, HOGE en de waterhulpdienst willen er graag aan plaats nemen maar de KNRM wil niets van overleg weten. Voor overleg is meer dan één partij nodig, je moet ook iemand tegenover je hebben zitten aan die tafel. Maar wij krijgen zelfs geen antwoord op onze brieven en afgesproken beloftes worden niet nagekomen. En dat is niet uniek, Lima Delta Safety uit Edam heeft het zelfde probleem. Ook daar lukt het niet ook maar enige vorm van overleg van de grond te krijgen en worden mails genegeerd. Wel zijn ze daar bezig een landelijk netwerk op te zetten van bergers (een vijftal heeft zich al aangemeld) die voldoen aan een keurmerk en de daarbij behorende eisen. Een centrale meldkamer zal dan door de Kustwacht gealarmeerd moeten gaan worden voor de bekende bootjes met pech die niet in nood zijn en waar een reddingsboot niet nodig is. Dat is nu precies wat de KNRM leiding zo stoort, bedrijfsmatig gezien moeten ze dan een fink marktaandeel prijs geven, en daar zitten ze niet op te wachten. En daar alleen- over die manier van denken terwijl het over hulpverlening gaat- heb ik problemen mee.
Uit alles blijkt dat de KNRM er op uit is het zoveel mogelijk alleen te doen, of het nu een berger is, een reddingsbrigade met een te gunstige ligging of een medisch goed uitgeruste vereniging met een reddingsboot, alles wordt op alles gezet om die uit te schakelen met alle middelen die voorhanden zijn. Geen wonder dat je niet altijd even positief bent over de instelling die je niet alleen negeert als medehulpverlener, maar ook nog probeert om zeep te helpen. En daar zit het dubbele en de spagaat waarin we verkeren: ik waardeer de KNRM en al het werk wat ze doen ten zeerste. Maar de KNRM, niet de jongens op de boten, maar door het kader, heeft ook een duistere kant die met geen mogelijkheid te rijmen is met ons gezamelijke kerndoel, het redden van mens en dier in nood: het bestrijden wat de KNRM doet van clubs, verenigingen en bedrijven waar ze eigenlijk samen mee zouden moeten werken.
De eerste stap is nu goed bijhouden wat de grootte van bijdrage in de hulpverlening is. Je kan dan later met de feiten in de hand naar de overheid als je dreigt buiten de boot te vallen. Het is niet genoeg als de KNRM je er van beschuldigt de oorzaak te zijn dat ze in 50% van de gevallen voor niets uit varen. Loopt het een keer faliekant mis als ze het helemaal alleen gaan doen kun je aan de bel trekken. We hebben in de zeldzame gesprekken die wij mochten hebben met de directie van de KNRM al eens voorgesteld te kijken naar een modes met een alarmering waar iedereen zich in kan vinden, maar de KNRM kwam niet verder dan een voorstel waarbij wij indien nodig bij gealarmeerd zouden worden. Niet zoals het uitgangspunt was bij de oprichting van het KNRM staion Huizen, de KNRM als vangnet voor de reddingsbrigades, maar andersom: de waterhulpdienst en HOGE wachtend op een oproep van de KNRM in het geval nodig te zijn.
Wij konden wel inschatten hoe vaak wij dan gealarmeerd zouden worden, zeker gezien het feit dat wij als volkomen overbodig bestempeld worden.
